ਹਵਾਵਾਂ ਸਹਾਰੇ ਨਾ ਕਿਸ਼ਤੀ ਨੂੰ ਛਡੀਏ ਹਵਾਵਾਂ ਵੀ ਰੁਖ ਬਦਲ ਲੈਂਦੀਆਂ ਨੇ

ਕਦੀ ਨਾਂ ਨਿਰੀ ਟੇਕ ਰਾਖੇ ਤੇ ਰਖੀਏ ਕਿ ਵਾੜਾਂ ਵੀ ਖੇਤੀ ਨਿਗਲ ਲੈਂਦੀਆਂ ਨੇ

ਸਬਰ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਸਬਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਜਾਬਰ ਦੀ ਬੋਲੀ ਚ ਲਿਖੀ ਹੈ ਜਾਂਦੀ

ਚੜ੍ਹਦੇ ਸੂਰਜ ਨੂੰ ਹਰ ਕੋਈ ਕਰਦਾ ਸਲਾਮਾਂ ਤੇ ਕਲਮਾਂ ਵੀ ਪਾਸਾ ਬਦਲ ਲੈਂਦੀਆਂ ਨੇ

ਧਰਮ ਚੋਂ ਦਇਆ ਜਦ ਲਾ ਜਾਏ ਉਡਾਰੀ ਧਰਮ ਫੇਰ ਬਣਦਾ ਫਸਾਦਾਂ ਦਾ ਸੋਮਾ

ਧਰਮੀ ਜਦ ਖੂਨ ਦੇ ਸੋਹਲੇ ਪਿਆ ਗਾਵੇ ਬਹਾਰਾਂ ਵੀ ਖੂਸ਼ੀਆਂ ਨਿਗਲ ਲੈਂਦੀਆਂ ਨੇ

ਬੋਲੀ ਹੀ ਕੌਮਾਂ ਦੀ ਪੈਹਚਾਣ ਹੁੰਦੀ ਬੋਲੀ ਹੀ ਕੌਮਾਂ ਦੀ ਜਿੰਦ ਜਾਨ ਹੁੰਦੀ

ਬੋਲੀ ਤੇ ਵਿਰਸੇ ਤੋਂ ਵਿਛੜੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਗੁਲਾਮੀ ਦਾ ਜੂਲਾ ਵੀ ਝਲ ਲੈਂਦੀਆਂ ਨੇ

ਮਿਲਵੇ ਕੀ ਮੈਹਮਾਂ ਦੀ ਸਮਝ ਦੇ ਆਇਆਂ ਮਿਲ ਬੈਠਣਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੁਖਾਲਾ

ਜੋਸ਼ ਤੇ ਹੋਸ਼ ਜਦ ਹੋ ਜਾਣ ਇਕਠੇ ਕੋੰਮਾਂ ਫਿਰ ਮੰਜ਼ਲਾਂ ਮਲ ਲੈਂਦੀਆਂ ਨੇ

ਖਟੇਂ ਗਾ ਕੀ ਘੱਗ ਝੱਖੜ ਜਿਹਾ ਬਣ ਕੇ ਭੂਤਰੇ ਝੱਖੜ ਤਾਂ ਕਮ ਉਮਰ ਹੁੰਦੇ

ਅਣਖੀ ਜਦ ਮੌਤ ਨੂੰ ਪਾੳਦੇ ਵੰਗਾਰਾਂ ਕਜ਼ਾਵਾਂ ਵੀ ਰਸਤਾ ਬਦਲ ਲੈਂਦੀਆਂ ਨੇ

bout khoob likhya a ji...

thx 4 sharing...:)

ਧਰਮ ਚੋਂ ਦਇਆ ਜਦ ਲਾ ਜਾਏ ਉਡਾਰੀ ਧਰਮ ਫੇਰ ਬਣਦਾ ਫਸਾਦਾਂ ਦਾ ਸੋਮਾ

ਧਰਮੀ ਜਦ ਖੂਨ ਦੇ ਸੋਹਲੇ ਪਿਆ ਗਾਵੇ ਬਹਾਰਾਂ ਵੀ ਖੂਸ਼ੀਆਂ ਨਿਗਲ ਲੈਂਦੀਆਂ ਨੇ....

Wah JANAB kya baat ae jee....

eh tuhadee aapnee rachna ae 22 g ?

22 ਜੀ ਇਹ ਰਚਨਾ ਮੇਰੀ ਆਪਣੀ ਲਿਖੀ ਨਹੀ .. ਮੇਨੂੰ ਤਾ ਆਪ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਪਾਤਾ ਨਹੀ ਲਗਾ ਇਹ ਕਿਸ ਦੀ ਰਚਨਾ ਹੈ... ?? ਇਹ ਦੱਸ ਕੁ ਦਿਨ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਮੇਰੇ ਕਜਨ ਆਏ ਹੋਏ ਸੀ ਅਸੀ ਬਜਾਰ ਵਿਚ ਗੱਡੀ ਲੈ ਕੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸੀ ਤਾ ਅਸੀ ਬਜਾਰ ਵਿਚ ਖਾਣ ਲਈ ਗੱਡੀ ਇਕ ਬਰਗਰ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਰੋਕੀ ..
ਬਰਗਰ ਖਾਕੇ ਅਸੀ ਜਾਣ ਲਗੇ ਤਾ ਮੈ ਉਸ ਕੋਲੋ ਹੱਥ ਸਾਫ ਕਰਨ ਲਈ ਨੈਪਕਿੰਨ ਮੰਗਿਆ..
ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਵੀਰ ਜੀ ਉਹ ਖਤਮ ਹੋ ਗਏ ਮੁੰਡਾ ਲੈਣ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ.. ਫਿਰ ਮੈ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਅਖਬਾਰ ਹੀ ਦੇ ਦੇ ਯਾਰ ਤਾ ਉਸਨੇ ਅਖਬਾਰ ਦਾ ਉਹ ਟੋਟਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਮੈ ਹੱਥ ਸਾਫ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਟਣ ਲੱਗਾ ਸੀ
ਤਾ ਅਚਾਨਕ ਮੇਰੀ ਨਜਰ ਇਸ ਲਿਖੇ ਤੇ ਪਈ...ਤੇ ਮੈ ਸਬਾਲ ਕੇ ਰੱਖ ਲਈ ਤੇ ਉਸ ਤੇ ਇਹ ਰਚਨਾ ਲਿਖੀ ਸੀ
ਜੋ ਮੇਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲਗੀ ਤੇ ਮੈ ਇਸ ਰਚਨਾ ਨੂੰ ਤੁਸੀ ਰੱਬ ਵਰਗੇ ਦੋਸਤਾ ਨਾਲ ਸਾਝੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀ
ਮੈ ਇਸ ਰਚਨਾ ਦੇ ਲੇਖਕ ਦਾ ਨਾਮ ਲਭਣ ਦੀ ਬਹੁਤ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕੀਤੀ ਪਰ ਨਹੀ ਮਿਲਿਆ

bahut vadiya  lakheya   ...........................