ਪੂਛਾ ਥਾ ਉਸਨੇ ਹਾਲ ਬੜੀ ਮੁਦ੍ਦਤੋੰ ਕੇ ਬਾਦ
'ਕੁਛ ਪੜ ਗਿਆ ਹੈ ਆਂਖ ਮੇਂ', ਯੇ ਕਹ ਕੇ ਰੋ ਪੜੇ

ਚਾਹਤ ਕੀ ਬੇਬਸੀ ਕਾ ਯੇ ਕਿੱਸਾ ਹੈ ਮੁਖਤਸਰ
ਦਿਲ ਨੇ ਸੁਕੂਂ ਨਾ ਪਾਇਆ ਕਭੀ, ਦਿੱਲਗੀ ਕੇ ਬਾਅਦ

ਕਿਸੀ ਭੀ ਹਰਫ਼ ਮੇਂ ਤਾਸੀਰ ਹੀ ਨਹੀ ਰਹਤੀ
ਦਿਲੋਂ ਕੇ ਬੀਚ ਅਗਰ ਫਾਸਲਾ ਠਹਿਰ ਜਾਏ

ਯਾਦ ਕੀ ਰੇਤ ਸੇ ਪਲਕੋੰ ਮੇਂ ਚੁਭਨ ਹੋਤੀ ਹੈ
ਮੇਰੀ ਆਂਖੋਂ ਮੇਂ ਸਮੰਦਰ ਕੋ ਉਤਰ ਜਾਨੇ ਦੋ

ਦੇਖਤੇ ਹੈਂ ਮਗਰ ਦੇਖਤੇ ਹੀ ਨਹੀ
ਜ਼ਾਲਿਮ ਕੇ ਦੇਖਨੇ ਕਾ ਅੰਦਾਜ਼ ਤੋ ਦੇਖੋ ..!!

ਥਕਾਨ ਤੋ ਅਗਲੇ ਸਫ਼ਰ ਕੇ ਲੀਏ ਬਹਾਨਾ ਥਾ
ਉਸੇ ਤੋ ਵੈਸੇ ਭੀ ਕਿਸੀ ਔਰ ਤਰਫ਼ ਜਾਨਾ ਥਾ

ਆਂਖ ਰਖਤੇ ਹੋ ਤੋ ਉਸ ਆਂਖ ਕੀ ਤੇਹ੍ਰੀਰ ਪੜੋ
ਮੁੰਹ ਸੇ ਇਕਰਾਰ ਨਾ ਕਰਨਾ ਤੋ ਆਦਤ ਹੈ ਉਸਕੀ

ਮੈਂ ਮਗਰੂਰ ਤੋ ਨਹੀ ਮਗਰ ਇਤਨਾ ਜਰੁਰ ਹੈ
ਮੁਝਸੇ ਕਿਸੀ ਕੇ ਵਾਸਤੇ ਰੋਇਆ ਨਾ ਜਾਏਗਾ

ਦਰਦ ਕਿਆ ਹੋਤਾ ਹੈ ਬਤਾਏੰਗੇ ਕਿਸੀ ਰੋਜ਼
ਕਮਾਲ ਕੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਸੁਨਾਏਂਗੇ ਕਿਸੀ ਰੋਜ਼

ਚਲ ਰਹੇਂ ਹੈਂ ਦੁਨਿਆ ਮੇਂ ਰਿਸ਼ਵਤੋੰ ਕੇ ਸਿਲਸਿਲੇ
ਤੁਮ ਭੀ ਕੁਛ ਲੇ ਦੇ ਕੇ ਮੁਝ ਸੇ ਮੋਹਬ੍ਬਤ ਕਰ ਲੋ