ਜੀ ਚਾਹਤਾ ਹੈ ਆਜ ਆਦਮ ਉਨਕੋ ਛੇੜੀਏ

ਡਰ ਡਰ ਕੇ ਪਿਆਰ ਕਰਨੇ ਮੇ ਕੋਈ ਮਜ਼ਾ ਨਹੀ 

ਜ਼ਬਤ ਕਹਿਤਾ ਹੈ ਖਾਮੋਸ਼ ਸੇ ਬਸਰ ਹੋ ਜਾਏ 

ਦਰਦ ਕੀ ਜਿਦ ਹੈ ਕੇ  ਜ਼ਮਾਨੇ ਕੋ ਖਬਰ ਹੋ 

ਅਭੀ ਤੋ ਸਾਥ ਚਲਨਾ ਹੈ ਸਮੰਦਰ ਕੀ ਮੁਸਾਫਤ ਮੇਂ 

ਕਿਨਾਰੇ ਪਰ ਹੀ ਦੇਖੇਂਗੇ ਕਿਨਾਰਾ ਕੌਨ ਕਰਤਾ ਹੈ 

ਲੋ ਫਿਰ ਸੇ ਮੇਰੀ ਨੀਂਦ ਕਾ ਇਮਤਿਹਾਨ 

ਇਸ ਬਾਰ ਭੀ ਖਵਾਬੋਂ ਮੇਂ ਲਾਏਂਗੀ ਆਪਕੋ 

ਬਨਕੇ ਆਂਸੂ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਫਿਰ ਉਮੜ ਆਈ 

ਫਿਰ ਵਹੀ ਸ਼ਾਮ ਵਹੀ ਦਰਦ ਵਹੀ ਤਨਹਾਈ

ਜਨਾਬ-ਏ-ਇਸ਼ਕ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਕਰਮ ਕੁਛ ਖਾਸ ਲੋਗੋਂ ਪਰ 

ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਕੇ ਮੁਕੱਦਰ ਮੇਂ ਰੁਸਵਾਈ ਨਹੀ ਹੋਤੀ 

ਚਸ਼੍ਮੇ ਨਮ ਢੂੰਢ ਰਹੀ ਹੈਂ ਤੁਮਕੋ 

ਕਾਸ਼ ਦੁਨਿਆ ਮੇਂ ਤੁਮ ਹੀ ਤੁਮ ਹੋਤੇ

ਕੋਈ ਫਲਸਫਾ ਨਹੀ ਇਸ਼ਕ ਕਾ, ਜਹਾਂ ਦਿਲ ਝੁਕੇ ਵਹੀਂ ਸਰ ਝੁਕਾ 

ਵਹੀਂ ਹਾਥ ਜੋੜ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾ, ਨਾ ਸਵਾਲ ਕਰ ਨਾ ਜਵਾਬ ਲੇ

ਤੇਰੀ ਖੁਦੀ ਮੇਂ ਅਗਰ ਇਨਕਲਾਬ ਹੋ ਪੈਦਾ 

ਅਜਬ ਨਹੀ ਕੇ ਤੇਰੇ ਚਾਰ ਸੂ ਬਦਲ ਜਾਏਂ 

ਯੂੰ ਖਾਲੀ ਪਲਕੇਂ ਝੁਕਾਨੇ ਸੇ ਨੀਂਦ ਨਹੀ ਆ ਜਾਤੀ 

ਸੋਤੇ ਵਹੀ ਲੋਗ ਹੈਂ ਜਿਨਕੇ ਲਿਏ ਕੋਈ ਜਾਗ ਰਹਾ ਹੋ