ਹਾਂ ਬੰਦਾ ਮੈਂ ਇੱਕ ਆਮ ਜਿਹਾ ।
ਹੈ ਨਾਮ ਮੇਰਾ ਬੇਨਾਮ ਜਿਹਾ ।

ਨਹੀਂ ਧੁੱਪਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਚਮਕਦਾ,
ਮੈਂ ਬੱਸ ਢਲਦੀ ਸ਼ਾਮ ਜਿਹਾ ।

ਬਿਨ ਪਾਣੀ ਜੋ ਪੀਣਾ ਔਖਾ ਹੈ,
ਪਹਿਲੇ ਤੋੜ ਦੇ ਜ਼ਾਮ ਜਿਹਾ ।

ਮੈਂ ਸੱਚ ਗਵਾਹੀ ਤੋਂ ਸੱਖਣਾ,
ਬਣਿਆਂ ਜੋ ਇਲਜ਼ਾਮ ਜਿਹਾ ।

ਲੋਕੀਂ ਮਾਣ ਕੇ ਮੰਦਾ ਆਖਦੇ,
ਮੈਂ ਜੀਵਨ ਜੀਵਾਂ ਕਾਮ ਜਿਹਾ ।

ਕੰਮ ਕੁੱਝ ਚੰਗੇ ਕਰਕੇ ਵੀ.
ਬਹੁਤਾ ਹਾਂ ਬਦਨਾਮ ਜਿਹਾ ।

ਬੰਦਾ ਹਾਂ ਬੰਦਗੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ,
ਨਾਂ ਮੈਂ ਰਾਵਣ ਨਾਂ ਰਾਮ ਜਿਹਾ ।

ਇਸ਼ਕ ਆਬ 'ਚ ਭਿੱਜੇ ਹੋਏ,
ਭਾਵਾਂ ਦੇ ਭਰੇ ਪੈਗ਼ਾਮ ਜਿਹਾ ।

ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਸੇਵ ਕਮਾਈਦੀੰ,
ਘਰ ਹੀ ਹੈ ਗੁਰਧਾਮ ਜਿਹਾ ।

ਦਿਨੇ ਤਾਂ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦਾ ਹਾਂ,
ਆਥਣ ਵੇਲੇ ਆਰਾਮ ਜਿਹਾ ।

ਫ਼ਲ ਆਪੇ ਲੱਗੇ ਕਿਰਤਾਂ ਨੂੰ,
ਗਜ਼ਲਗੋ ਨਿਸ਼ਕਾਮ ਜਿਹਾ ।

ਲਿਖਣਾ ਤਾਂ ਸਿੱਖਣਾ ਬਾਕੀ ਹੈ,
ਤੁਹਾਡੇ ਤਰਾਂ ਕਲਾਮ ਜਿਹਾ ।

ਹਾਂ ਜਿਹੋ-ਜਿਹਾ ਬੱਸ ਠੀਕ ਹਾਂ,
ਬਣਕੇ ਲੈਣਾ ਕੀ ਆਵਾਮ ਜਿਹਾ।

ਲੋਕੀਂ "ਸੁਖਜੀਵਨ" ਸੱਦਦੇ,
ਪਰ ਮੈਂ ਨਾਂ ਲੋੜਾਂ ਨਾਮ ਜਿਹਾ ।

~ ਸੁਖਜੀਵਨ ਸ਼ੇਰ ਖਾਂ ~

ਆਮ ਆਦਮੀ ਦੀ ਖਾਸੀਅਤ ਬਖੂਬੀ ਬਿਆਨ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ |

ਜਿੱਥੇ ਮਾਂ-ਬਾਪ ਦੀ ਸੇਵਾ ਹੈ, ਉਹ ਥਾਂ ਤਾਂ ਪੂਜਾ ਸਥਲੀ ਜਿਹੀ ਹੋ ਗਈ |

ਸੁੰਦਰ ਰਚਨਾ, ਬਾਈ ਜੀ | ਜੀਓ |