ਸੋਗ ਦੇ ਹੰਝੂ ਵਹਾਉਂਦਾ ਤੁਰ ਗਿਆ
ਦਰਦ ਸੁਰ ਦੇ ਗੀਤ ਗਾਉਂਦਾ ਤੁਰ ਗਿਆ
ਅੱਜ ਦਾ ਦਿਨ ਵੀ ਵੈਣ ਪਾਉਂਦਾ ਤੁਰ ਗਿਆ

ਸੁਰਖ ਪਰਣਾਇਆ ਉਸ਼ਾ ਦੇ ਅਕਸ ਨੂੰ
ਆਸ ਦੀ ਲਾਲੀ ਉਦੇ ਦੇ ਅਰਸ਼ ਨੂੰ
ਸ਼ਾਮ ਦੀ ਦਹਿਲੀਜ ਆਪਣੀ ਹਾਰ ਤੇ
ਖੂਨ ਦੇ ਹੰਝੂ ਵਹਾਉਂਦਾ ਤੁਰ ਗਿਆ

ਆਇਆ ਸੀ ਤਾਂ ਸੰਦਲੀ ਬੁੱਲ੍ਹੀਂ ਜਿਵੇਂ
ਇੱਤਰਾਂ ਦਾ ਟੁਟ ਘੜਾ ਡੁੱਲਾ ਇਵੇਂ
ਝੱਖੜ ਬਣ ਬਸਕਿਸਮਿਤੀ ਦੇ ਘਰ ਮੇਰੇ
ਖਾਕ ਉੜਾਈ ਦਨਦਨਾਉਂਦਾ ਤੁਰ ਗਿਆ

ਉਹ ਬੁਲਾਰਾ ਸੂਰਜਾਂ ਦਾ ਚੰਦ ਦਾ
ਦੁਨੀਆ ਤਾਈਂ ਲਿਸ਼ਕਦੇ ਰੰਗ ਵੰਡਦਾ
ਫੁੱਲਾਂ ਦਾ ਵਣਜਾਰਾ ਪਰ ਮੇਰੇ ਲਈ
ਰਾਹਾਂ ਵਿਚ ਕੰਡੇ ਵਿਛਾਉਂਦਾ ਤੁਰ ਗਿਆ

ਝਲ ਲਿਆ ਧੱਕਾ ਸੀ ਇਕ ਤਕਦੀਰ ਦਾ
ਸਾਂਭਣਾ ਜਿੰਦ ਹੋਈ ਲੀਰੋ ਲੀਰ ਦਾ
ਤੋੜਦਾ ਕੋਮਲ ਤਣੇ ਉਮਰਾਂ ਦੇ ਸਭ
ਸਾਹਾਂ ਦੇ ਪੱਤੇ ਖਿਡਾਉਂਦਾ ਤੁਰ ਗਿਆ

ਫਿਰ "ਹਵਾ-ਬੂ" ਦੈਂਤ ਬਣ ਕਹਿੰਦਾ ਹੋਇਆ
ਤੁਰ ਆਇਆ ਕੁੱਖਾਂ ਦੀ ਟੋਹ ਲੈਂਦਾ ਹੋਇਆ
ਅਣ-ਜੰਮੀਆਂ ਕਲਿਆਂ ਨੂੰ ਲਾਸ਼ਾਂ ਵਿਚ ਬਦਲ
ਕੁਖ ਧਰਤੀ ਦੀ ਦਬਾਉਂਦਾ ਤੁਰ ਗਿਆ

sohna likheya