ਸੋਚਾ ਅੌਰ ਸਰ ਝੁਕਾ ਦੀਆ ਕਭੀ ਕੁਝ ਅੱਛਾ ਤੋ ਕਰੋਗੇ,
ਰੁਤਬੇ ਕਾ ਹਰ ਬਾਰ ਤੂੰਨੇ ਗ਼ਲਤ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਆ।

ਬੇਚਨੇ ਕੇ ਲੀਏ ਤੋ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਥਾ ਤੁਮ੍ਹਾਰੇ ਲੀਏ ਈਮਾਨ ਬਚਾ ਲੇਤੇ,
ਅਮਾਨਤ ਖੁਦਾ ਕੀ ਤੂੰਨੇ ਖੁਦ ਕੇ ਲ਼ੀਏ ਖੁਦ ਕਾ ਈਮਾਨ ਬੇਚ ਡਾਲਾ ।

ਆਸਮਾਨ ਕੀ ਪ੍ਰਛਾਂਈ ਸਾਗਰ ਆਪਨੇ ਮੇਂ ਉਤਾਰ ਲੇਤਾ ਹੈ,
ਮਗਰ ਆਸਮਾਨ ਕੋ ਨਿਗਲ ਜਾਏ ਸਾਗਰ ਕੀ ਔਕਾਤ ਕਹਾਂ।

ਆਪਨੇ ਆਂਚਲ ਮੇਂ ਛੁਪਾ ਲੇਤੇ ਥੇ ਹਮ ਹਰ ਖੁਸ਼ੀ ਹਰ ਗ਼ਮ,
ਅਬ ਕਿਉਂ ਲੋਗ ਹਮਾਰੀ ਹਰ ਬਾਤ ਕਾ ਚਰਚਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ।

ਕੋਈ ਬਾਤ ਕਰਤੇ ਪਿਆਰ ਸੇ ਅੰਕੁਸ਼ ਲਗਾ ਦੀਆ,
ਇਸੀ ਅੰਦਾਜ਼ ਨੇ ਤੇਰੇ ਤੋ ਮੂਝੇ ਕਾਇਲ ਕਰ ਦੀਆ।