ਅਨੁਭੱਵ ਵਿੱਚ ਬਰੀਕੀਆਂ,ਗਿਆਨ ਦੇ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ।

ਜਨਮ ਸਵਾਰੇ ਆਪਣਾ,ਵੰਡੇ ਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਸੰਸਾਰ।

ਹਾਲਤ ਵੇਖ ਮਨੁੱਖ ਦੀ,ਪਸ਼ੇਮਾਨ ਖੁੱਦਾਇਆ ਆਪ ,

ਭੇਜਿਆ ਉਸ ਕਿਸ ਕਾਰਨੇ,ਤੂੰ ਭੱਟਕੇਂ ਵਿੱਚ ਸੰਸਾਰ।

ਭਉ ਛੱਡ ਭੈਅ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ,ਬੰਦਾ ਬੰਦੇ ਤੋਂ ਰਹੇ ਭੈਭੀਤ,

ਭਰਮਿਤ ਆਪਣੇ ਕਰਮ ਤੋਂ ਰਖੇ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਹੰਕਾਰ।            

ਪਾਠਕਾਂ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀਇਜ਼ਮ ਦੇ ਕਵੀ ਮੈਂਬਰਾਨ ਦਾ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਸ਼ੁਕਰੀਆ  ਜੀ