ਬੜਾ ਬੇਚੈਨ ਲਗਦਾ ਹੈ ਹਰ ਇਕ ਬੰਦਾ ਗਰਾਂ ਅੰਦਰ ।
ਵਗੀ ਕੈਸੀ ਹਵਾ ਇਹ ਦੋਸਤੋ ਵਸਦੇ ਘਰਾਂ ਅੰਦਰ ।


ਉਹੀ ਅੱਖਾਂ 'ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਬਣ ਕੇ ਹੰਝੂ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ,
ਜਦੋਂ ਵੀ ਖ਼ਾਬ ਕੋਈ ਖੂਬਸੂਰਤ ਮੈਂ ਧਰਾਂ ਅੰਦਰ ।
 

ਹੈ ਮੁੱਦਤ ਹੋ ਗਈ ਭਾਵੇਂ ਨਜ਼ਰ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋਏ ਨੂੰ ,
ਅਜੇ ਵੀ ਦਰਸ ਪਰ ਉਸਦਾ ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਹੀ ਕਰਾਂ ਅੰਦਰ ।

 
ਘੜੀ ਪਲ ਠਹਿਰ ਕੇ ਹੀ ਹੋ ਗਿਆ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਰੁਖ਼ਸਤ,
ਪਰ,ਅਜੇ ਤੱਕ ਮਹਿਕ ਬਾਕੀ ਹੈ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਸਰਾਂ ਅੰਦਰ ।

 
ਨਹੀਂ ਸੀ ਰੋਕਿਆ ਉਡਨੋ ਕਦੇ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਅੰਬਰ ਨੇ ,
ਕਦੇ ਪਰਵਾਜ਼ ਨਾ ਆਈ ਮੇਰੇ ਅਪਣੇ ਪਰਾਂ ਅੰਦਰ ।

 
ਜ਼ਰਾ ਜਿੰਨੀ ਵੀ ਆਹਟ ਨਾਲ ਦਿਲ ਕਿਉਂ ਲਰਜ਼ ਉਠਦਾ ਹੈ,
ਮੈਂ "ਨਿੰਦਰ" ਜੀ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਿਹੜੇ ਡਰਾਂ ਅੰਦਰ ।

"ਓਹੀ ਅਖਾਂ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਬਣ ਕੇ ਹੰਝੂ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
ਜਦੋਂ ਵੀ ਖਾਬ  ਕੋਈ ਖੂਬਸੂਰਤ ਮੈਂ ਧਰਾਂ ਅੰਦਰ"

ਵਾਹ ਬਾਈ ਵਾਹ........ਜੀਂਦਾ ਰਹ ਵੇ ਮਾ ਦਿਯਾ ਮਖਣਾ....

har line kmaal di hai ninder!bhaut sohni rachna .........thnx 4 sharing..

har war di tarh bhut ghaint aa veer...

ਵਾਹ ਨਿੰਦਰ ਬਾਈ ਨਜ਼ਾਰਾ ਆ ਗਿਆ ਪੜ ਕੇ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੀ ਤਰਾਂ ਕਮਾਲ ਦਾ ਲਿਖਿਆ ਹੈ,,,ਵਸਦਾ ਰਹੇਂ ,,,

bahut hi kamaal likheya Ninder ji.....too good !!

Khoobsurat Gazal Khoosurat ehsaas Tuhadi klam dino din traki wal ja rahihai....aur shair  jo amber parwaz tey par.. bahut hi khoobsurat hai...likdey raho, rab rakha

"nahi see rokeya kade udano menu ambran ne

pr parwaaz naa aayi mere apne paraa ander"...........awesome

keep sharing.....

marvellous !!!!!!!