ਵੋਹ ਬਾਸ਼ਾਉਰ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਨਿਕਲਾ,
ਮੁਰੀਦ ਥਾ ਦੁਆ ਕਾ ਅਸਰ ਨਿਕਲਾ,
ਹਮ ਤੋ ਝੁੱਕਤੇ ਹੂਏ ਖੌਫ਼ਜਦਾ ਹੋ ਗਏ,
ਅਰੇ ਜਿਹ ਤੋ ਖੁਦਾ ਕਾ ਘਰ ਨਿਕਲਾ,
ਇਬਾਦਤ ਮੇਂ ਸ਼ਾਇਦ ਅਸਰ ਕਮ ਥਾ,
ਵੋਹ ਪਾਸ ਸੇ ਮੁਸਕਰਾ ਕਰ ਨਿਕਲਾ,
ਕਮ ਸੇ ਕਮ ਹਮੇ ਰਕੀਬ ਮਤ ਕਹਿਤੇ,
ਜਹਾਂ ਗਿਰੇ ਹਮ ਵੋਹ ਤੇਰਾ ਦਰ ਨਿਕਲਾ.
ਬਹੁਤ ਥੇ ਜੋ ਹਮੇ ਰਾਸਤਾ ਬਤਲਾਤੇ ਰਹੇ,
ਦਰਦ ਥਾ ਤੂ ਹੀ ਬੇਗੈਰਤ ਮਗਰ ਨਿਕਲਾ।