ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਪੇਸ਼ ਹੈ ਜੀ 'ਦਾਦਰ ਪੰਡੋਰਵੀ' ਜੀ ਦੀ ਰਚਨਾ(-ਅੰਦਰ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਵਿੱਚੋਂ-)..ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਬਹੁਤਿਆਂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆਵੇਗੀ....

ਚਾਨਣ ਦੀ ਅਹਿਮੀਅਤ ਤੋਂ ਮੁਨਕਰ ਕੋਈ ਨ ਸੀ|
ਨ੍ਹੇਰੇ   ਖਿਲਾਫ਼  ਬੋਲਦਾ , ਐਪਰ  ਕੋਈ  ਨ  ਸੀ|

ਕੱਪੜੇ ਦੀ ਮਿੱਲ੍ਹ ਕੋਲ ਉਹ, ਠੰਡ ਨਾਲ ਮਰ ਗਿਆ,
ਉਸ 'ਤੇ  ਬਗੈਰ ਕ ਫ਼ਨ ਤੋਂ , ਕੱਪੜਾ ਕੋਈ ਨ ਸੀ|

ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਮੋਹਰੇ ਜਗ 'ਚ ਉਹ , ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਦੇ,
ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਰ 'ਚ ਉਹਦੇ ਜਿਹਾ, ਹਿਟਲਰ ਕੋਈ ਨ ਸੀ|

ਹੈਰਾਨ  ਸਭ  ਨੇ ਵੇਖ ਕੇ , ਗੁਲਸ਼ਨ  'ਚ  ਰੌਣਕਾਂ,
ਦਿਸਦਾ ਬਹਾਰ ਆਉਣ ਦਾ, ਅਵਸਰ ਕੋਈ ਨ ਸੀ|

ਮੰਜ਼ਿਲ 'ਤੇ ਪੁੱਜ ਗਏ ਜਦੋਂ, ਰਹਿਬਰ ਕਈ ਮਿਲੇ,
ਰਸਤਾ ਜਦੋਂ ਪਤਾ ਨ ਸੀ , ਰਹਿਬਰ ਕੋਈ ਨ ਸੀ|

ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ  ਉਸਦਾ ਸੱਚ  ਵੀ , ਚੁੱਭਦਾ  ਰਿਹਾ ਸਦਾ,
ਪਰ ਮੇਰੇ ਹੱਕ 'ਚ ਓਸ ਤੋਂ, ਬਿਹਤਰ ਕੋਈ ਨ ਸੀ|

ਸਭ ਨੇ  ਪਿਆਸ  ਪਾਲ੍ਹ ਲਈ , ਐਵੇਂ ਫ਼ਜ਼ੂਲ ਵਿੱਚ,
ਦਿਸਦਾ ਕਿਤੇ ਵੀ ਦੂਰ ਤੱਕ, ਸਾਗਰ ਕੋਈ ਨ ਸੀ|

ਆ ਕੇ ਗਜ਼ਲ-ਅਦਬ 'ਚ ਮੈਂ, ਕੁਝ 'ਨਾਂ' ਕਮਾ ਲਿਆ,
ਵਰਨਾ ਤਾਂ  ਮੈਨੂੰ  ਜਾਣਦਾ , 'ਦਾਦਰ'  ਕੋਈ  ਨ ਸੀ|

claps claps claps

sach nu sach likhna Dadar Sahab di kalam da mukh mantav....

Apan ais writer da ik forum bna lena Bhaji..fer othe main vi kreya krunga post..Ammi Veere nu kaho settings lyi....

Im speechless..!!

sachhi mere kol koi shabad nhi...thnkx for sharing here Balihar bai ji