ਸੂਰਤ ਤੇ ਨਈ ਉਹਦੇ ਦਿਲ ਤੇ ਸੀ ਮਰਿਆ
ਵੈਰੀ ਵੀ ਨਈ ਕਰਦਾ ਜੋ ਉਹਨੇ ਕਰਿਆ

ਉਹਦੇ ਜਾਣ ਪਿੱਛੋ ਮੈਂ ਬੇਚੈਨ ਹੋਗਿਆ
ਬਿਨ ਪਾਣੀ ਤੋ ਸੁੱਕਦਾ ਜਿਵੇਂ ਬੂਟਾ ਹਰਿਆ

ਹੋਰ ਹੀ ਹਵਵਾਂ ਵਿੱਚ ਉੱਡਦੀ ਰਹੀ
ਇੱਕ ਨਾਲ ਲਾਕੇ ਉਹਦਾ ਨਈ ਸੀ ਸਰਿਆ

ਗੱਲ ਇੱਕ ਉਹਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣੀ ਲੋਚਦਾ
ਦੋ ਬੇੜੀਆਂ ਚ ਪੈਰ ਪਾਕੇ ਕੌਣ ਤਰਿਆ

ਸੁਣਿਆ ਏ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ ਰਹਿੰਦੀ ਏ
ਝੂਠੇ ਲਾਰਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਜਿੰਨੇ ਉਹਨੂੰ ਧਰਿਆ

ਅੱਖਾ ਨਮ ਹੋ ਜਾਣ ਜਦ ਲਿਖਾਂ ਉਹਦੇ ਬਾਰੇ
ਹੰਂਝੂਆਂ ਦਾ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਵਹਿੰਦਾ ਦਰਿਆ
ਭਲਿੰਦਰ ਰੰਧਾਵਾ

wadhiya likh lainde ho veer,..............good