ਦੁਸਹਿਰਾ

ਕਾਕਾ ਗਿੱਲ

 

ਗ਼ਮਾਂ ਨਾਲ ਅਣਬਣ ਕਰਕੇ

ਟੁਰਿਆ ਕਰਨ ਮਨ ਸੁਹੇਲਾ

ਭੀੜ ਭੜੱਕੇ ਗੁੰਮਿਆਂ ਫਿਰਦਾ

ਭਾਰੀ ਦੁਸਹਿਰੇ ਦਾ ਮੇਲਾ

 

ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਮੋਢਾ ਵੱਜਦਾ

ਪੈਰ ਮੁੜਮੁੜ ਮਿੱਧੇ ਜਾਣ

ਪਤੀ ਤੋਂ ਪਤਨੀ ਵਿੱਖੜਦੀ

ਬਾਲ ਕੂੰਜਾਂ ਵਾਂਗ ਕੁਰਲਾਣ

ਚੁੱਪ ਕਰਾਵੇ ਮਾਂ ਉਸਦੀ

ਰਿਉੜੀ ਤੇ ਖਰਚਕੇ ਧੇਲਾ

 

ਹਰਿਕ ਚਿਹਰੇ ਵੱਲ ਤੱਕਾਂ

ਲੱਭਾਂ ਯਾਰ ਗੁਆਚੇ ਹੋਏ

ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ੱਕੀ ਖਿਆਲ

ਕਿ ਜਿਉਂਦੇ ਜਾਂ ਮੋਏ

ਜਿੱਦਾਂ ਘਾਇਲ ਕੂੰਜ ਵੇਖਦੀ

ਖਾਕੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਦਾ ਗੁਲੇਲਾ

 

ਰਾਵਣ ਵੀ ਆਸ਼ਿਕ ਸੀ

ਜੀਹਨੂੰ ਮੋਹ ਝੱਲਾ ਕੀਤਾ

ਚੁੱਕ ਲੈਗਿਆ ਅਪਰਾਧੀ ਬਣਕੇ

ਰਾਮ ਦੀ ਵਿਆਹੀ ਸੀਤਾ

ਫੌਜ ਮਰਵਾਕੇ, ਲੰਕਾ ਸੜਵਾਕੇ

ਅੰਤ ਮਰਿਆ ਖਾ ਛਾਤੀ ਭੇਲਾ

 

ਬਿਰਹਾ ਸਾੜੇ ਦੁੱਖੀਂ ਲੱਦਿਆ

ਝੂਲੇ ਬਹਿਕੇ ਭੀ ਦੁਖੀ

ਵੇਖੇ ਦਸ-ਸਿਰੇ ਬੁੱਤ ਵੱਲੀਂ

ਨਜ਼ਰ ਲੱਭਣ ਨੂੰ ਭੁੱਖੀ

ਕੀੜੀਆਂ ਵਾਕਰ ਲੋਕੀਂ ਫਿਰਦੇ

ਜਿਉਂ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦਾ ਤਬੇਲਾ

 

ਬਣੇ-ਤਣੇ ਲੋਕ ਸਜੇ

ਬਗਾਨਿਆਂ ਵੱਲ ਝੌਲ਼ੇ ਤੱਕਦਾ

ਸੁਣ ਪਰਾਈ ਵਾਜ ਹਜੂਮੋਂ

ਪਰਾਇਆਂ ਵੱਲ ਭੁਲੇਖੇ ਭੱਜਦਾ

ਰਾਵਣ ਵਾਂਗ ਤਿਆਗ ਸਿਆਣਪ

ਦਿਵਾਨਾ ਬਣਿਆ ਫਿਰੇ ਅਲਬੇਲਾ

 

ਹੋਏ ਨਾ ਮੇਲ ਮੁੱਕੀ ਰਾਮਲੀਲਾ

ਮੇਲਾ ਸਿਖਰ ਤੇ ਪੁੱਜਿਆ

ਲੈਕੇ ਮਸ਼ਾਲ ਲਾਟਾਂ ਭਬੂਤੀ

ਦੂਤ ਬੁੱਤ ਸਾੜਨ ਕੁੱਦਿਆ

ਖੜੋ ਗਿਆ ਬੁੱਤਾਂ ਵਿਚਕਾਰ

ਬਣ ਰਾਵਣ ਦਾ ਚੇਲਾ

 

ਰਾਮ ਆਖਰ ਸੀਤਾ ਜਿੱਤੀ

ਮਸ਼ੂਕ ਮੇਰਾ ਬਣਿਆ ਪਰਦੇਸੀ

ਜੇ ਲੰਕਾ ਸਾੜ ਦੇਨੈਂ

ਉਹ ਮੁੜਨੋਂ ਮਾਰੇ ਘੇਸੀ

ਟੁੱਟੇ ਸੁਫ਼ਨੇ, ਮੇਲ ਅਸੰਭਵ

ਹਯਾਤ ਹੋਇਆ ਕੁੜੱਤਣਾ ਕਰੇਲਾ