ਮੇਰੀਆਂ ਅਖ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜੋ ਪਾਣੀ ਹੈ,
ਬਸ ਇਹੀ ਮੇਰੀ ਕਹਾਨੀ ਹੈ|
ਦਿਲ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ,
ਓਸੇ ਦੀ ਜਿੰਦਗਾਨੀ ਹੈ|
ਕਲ੍ਹ-ਪਰਸੋ ਦੀ ਹੈ ਲਗਦੀ,
ਪਰ ਗੱਲ ਬੜੀ ਪੁਰਾਨੀ ਹੈ|
ਸਭ ਕੁਝ ਲੁੱਟ ਲਿਯਾ ਸਾਥੋਂ,
ਉਸਨੇ ਕੀਤੀ ਬੇਮਾਨੀ ਹੈ|
ਹੋਰ ਕੀ ਪੱਲੇ ਸਾਡੇ ਹੁਣ,
ਓਹਦਾ ਨਾਮ ਹੀ ਕੋਲ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਹੈ|
ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਜੋ ਕਿੱਤੇ ਨਾ ਬੀਤੀ,
ਐਸੀ ਮੇਰੀ ਕਹਾਨੀ ਹੈ|
ਮੈਂ ਦੀਵਾਨਾ ਹੁਸਨ ਦਾ ਸੀ,
ਹੁਣ ਬਿਰਹਾ ਮੇਰੀ ਦੀਵਾਨੀ ਹੈ|
ਖੂਨ ਦੇ ਸਬ ਰਿਸ਼ਤੇ ਟੁੱਟ ਗੇ,
ਬਸ ਗਮ ਹੀ ਮੇਰਾ ਹਾਨੀ ਹੈ|
ਕਿਵੇਂ ਸੰਵਾਰਾ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ,
ਸਾਰੀ ਉਲਝ ਗਈ ਤਾਣੀ ਹੈ|
ਰਾਜ਼ ਖੋ ਲਿਯਾ ਓਸਨੇ ਹੀ,
ਜੋ 'ਬਰਾਹ' ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਰਾਨੀ ਹੈ|

Nice one Janab...tfs

ਬਹੁਤ ਖੂਬ ਲਿਖਿਆ ਬਾਬਿਓ ,,,,,
ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ,,,,,,,,

ਚੰਗੀ ਲੱਗੀ ਜੁਝਾਰ ਜੀ  ! ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਸਾਂਝੀ ਕਰਨ ਲਈ !

nice one.. thanks for sharing 

thnks to all.....