ਮਾਮਲਾ ਦਿਲ ,ਨਹੀਂ ਅਕਲ ਦਾ ਹੈ
ਕਦ ਭੁਲਾਇਆਂ ਤੇ ਕੋਈ ਭੁਲਦਾ ਹੈ

ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਦਾ ਕਮਰਾ ਹੈ
ਜਦ ਜੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਗ਼ਮ ਆਣ ਮੱਲਦਾ ਹੈ

ਚਿਰ-ਸਦੀਵੀ ਤੋਂ ਮੇਰਾ ਸੂਰਜ ਤੂੰ
ਨਾ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ ਨਾ ਹੀ ਢਲਦਾ ਹੈ

ਕਲ ਜੋ ਨਿੰਮੀ ਸੀ ਅਜ ਹਨੇਰੀ ਹੈ
ਕੀ ਭਰੋਸਾ ਹਵਾ ਦੇ ਕਲ ਦਾ ਹੈ

ਬਾਕੀ ਖਲਕਤ ਨੂੰ ਨ੍ਹੇਰਿਆਂ ਜੰਮਿਆ
ਤੂੰ ਹੀ ਬਸ ਚਾਨਣੀ ਨਸਲ ਦਾ ਹੈ

ਸਚ ਹੈ ਸੂਰਜ ਉਹ ਦਿਨ ਦਾ ਮਾਲਿਕ, ਪਰ
ਤੇਰੀ ਮੁਸਕਾਨ ਦੀ ਨਕਲ ਦਾ ਹੈ

ਹੁਣ ਜ਼ਮਾਨਾ ਵੀ ਕੰਡੇ -ਮੂੰਹ ਬੋਲੇ
ਹਸਦ ਉਸ ਨੂੰ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦਾ ਹੈ

ਚੰਦ ਤਾਰੇ ਜਾ ਛੁਪਕੇ ਬਹਿ ਜਾਂਦੇ
ਉਹ ਜਦੋਂ ਆਣ ਆ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ

ਜਿਸ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਮੇਰੇ ਘਰ ਚਲਾ ਆਵੇ
ਰਾਤ ਸੂਰਜ ਉਵੇਂ ਹੀ ਬਲਦਾ ਹੈ


-----csmann-122311-