ਰਤ-ਪੀਣੀ ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਦਿਲ ਤੋਂ ਨਾ ਮੇਟ ਹੋਈ
ਅੰਬਰ-ਦੀ-ਵੇਲ ਵਾਂਗਣ ਸੋਚੀਂ ਵਲੇਟ ਹੋਈ

ਬੱਦਲਾਂ ਦੇ ਹਰਫੀਂ ਸੂਰਜ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਨਾਮ ਅਰਸ਼ੀਂ
ਸਤਰੰਗੀ-ਪੀਂਘ ਤੇਰੀ ਧੁੱਪ ਲਈ ਸਲੇਟ ਹੋਈ

ਫੇਰ ਅੱਜ ਵੀ ਮਹਿਕਦੀ ਸੜਕਾਂ ਦੇ ਸਾਹੀਂ ਰਹਿ ਗਈ
ਤੈਥੋਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇਰੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਸਮੇਟ ਹੋਈ

ਸੌ ਜਾਨ ਦਾ ਪ੍ਰਣ ਸੀ ਸਰਦਲ ਤੇ ਫੁੱਲ ਕਰਨਾ
ਇੰਝ ਇਸ਼ਟ ਮੇਰਾ ਰੁੱਸਿਆ ਇਕ ਵੀ ਨਾ ਭੇਟ ਹੋਈ

ਗਮ ਦੀ ਨਦੀ ਦੇ ਚੜਨੈ ਹੰਝੂ ਦੀ ਸੇਮ ਪੈ ਗਈ
ਅੱਖ ਦੀ ਹਰੀ-ਭਰੀ ਇੰਝ ਵਾਦੀ ਸੀ ਬੇਟ ਹੋਈ

ਇਹ ਲਤ ਸਿਆਸਤਾਂ ਦੀ ਲੱਥਦੀ ਨਾ ਜੋਕ ਲੱਗੀ
ਜੰਤਾ ਦਾ ਖੂਨ ਚੂਸਣ ਕੁਰਸੀ ਚਮੇਟ ਹੋਈ

ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਪੁਲ ਤੇ ਮਰਦੀ ਝੂਠੇ ਮੁਕਾਬਲੀਂ ਆਸ
ਤੇਰੇ ਹੁਸਨ ਦੀ ਨਗਰੀ ਜ਼ਾਲਿਮ ਸਟੇਟ ਹੋਈ

ਯੁੱਗਾਂ ਦੇ ਫਾਸਲੇ ਤੇ ਆਵਾਰਾ ਫਿਰ ਰਹੀ ਹੁਣ
ਦੁੱਖ ਦੇ ਖਲਾਅ 'ਚ ਮਨ ਦੀ ਧਰਤੀ ਘੁਮੇਟ ਹੋਈ

" ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਪੁਲ ਤੇ ਮਰਦੀ ਝੂਠੇ ਮੁਕਾਬਲੀਂ ਆਸ

  ਤੇਰੇ ਹੁਸਨ ਦੀ ਨਗਰੀ ਜ਼ਾਲਿਮ ਸਟੇਟ ਹੋਈ " 

ਵਾਹ ਸਰ ਵਾਹ ! ਕਿਆ ਬਾਤ ਹੈ ,,,ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਵਾਂਗ ਖੂਬਸੂਰਤ ,,,ਜੀਓ,,,

janta da khoon chusan kursi chamet hoyi...

bahut vdia charan vire...

bahut hi kmaal likhia veer ji .......jio 

Doonghi hai veere bhot...khoob pesh kitta ae... :)

bht khoob khiyaal veer ji ........

shukriya,harpinder ji

kamaal....

shukriyaa suneel  ji

shukriya jas ji