ਨਹੀਂ ਥਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕੇ ਤੁਮੇ ਕਭੀ ਭੂਲ ਜਾਏਂਗੇ ਹਮ।ਮਯੂਸ ਜੇਹੀ ਦੇਖ ਕਰ ਸੂਰਤ ਤੇਰੀ ਧੋਖਾ ਖਾਏਂਗੇ ਹਮ।ਦੇਖ ਕਰ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਂਨੀ ਮੇਰੀ ਉਨ੍ ਕੇ ਰਾਸਤੇ ਬਦਲਤੇ ਗਏ,ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਮੇ ਤੇਰੇ ਚੌਰਾਹੇ ਪੇ, ਉਮਰ ਬਿਤਾਂਏਂਗੇ ਹਮ।ਦੇਖਤੇ ਰਹਿਣਾ ਰਾਸਤੇ ਬੈਠ ਕਰ ਛੱਤ ਕੀ ਮੁੰਡੇਰ ਪਰ,ਬਤਾ ਨਾ ਸਕੋਗੇ ਰਹੋ ਮਨ ਮੇਂ ਸੋਚਤੇ ਲੌਟ ਆਏਂਗੇ ਹਮ।ਤੇਰਾ ਕਿਆ ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ ਕਿਸੀ ਕੋ ਜਾਲ ਮੇ ਫ਼ਾਂਸ ਲੇਨਾ,ਕਿਉਂ ਬੇ-ਪਰ ਕੀਆ ਤੂੰਨੇ ਅਬ ਕੈਸੇ ਉੱਡ ਪਾਏਂਗੇ ਹਮ।ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਲੇਨੇ ਪੇ ਗ਼ੁਨਾਹ ਇਜ਼ਤ ਕਮ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ,ਛੁਪਾਨੇ ਸੇ ਜਿਸਕੇ ਕਭੀ, ਬੇਗ਼ਮ ਨਹੀਂ ਹੋ ਪਾਏਂਗੇ ਹਮ।
bahut vadiya ji
ਅਹਿਸਾਸਾਂ ਦਾ ਕਾਫ਼ਲਾ ਹੈ,ਮਾਰੂਥੱਲ ਦੀ ਮਿ੍ਗਤਿ੍ਸ਼ਨਾ,ਪ੍ਰਛਾਵੇਂ ਕਿੱਕਰਾਂ ਮਲ਼ਿਆਂ ਦੇ,ਪਿਆਸੇ ਭੱਟਕਦੇ ਹਿਰਨਾਂ।............ਬਹੁਤ..ਧੰਨਵਾਦ ...ਜੀ.