ਇਹ ਅੱਖੀਆਂ ਜੋ ਨੀਦ ਤੋ ਵਾਂਝੀਆਂ ਨੇ...
ਚਿੱਤ ਕਰਦਾ ਇਹਨਾ ਵਿਚ ਨੀਦ ਬਣ ਆਵਾਂ.
ਕਦੇ ਵੀ ਨਾ ਟੁੱਟਣ ਦੇਵਾਂ ਮਿੱਠੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ..
ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਇੰਝ ਰਾਖੀ ਕਰ ਪਾਵਾਂ.
ਦੇ ਸਕੇ ਜੋ ਨਿੱਗ ਤੈਨੂੰ ਮਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਾਲਾ..
ਤੇਰੇ ਲਈ ਓਹ ਨਿਘੀ ਗਲਵਕੜੀ ਬਣ ਜਾਵਾਂ.
ਬ੍ਹੁਲੀਆਂ ਦਾ ਨਹੀ ਜੋ ਆਵੇ ਤੇਰੇ ਧੁਰ ਦਿਲ ਅੰਦਰੋਂ
ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਮੁਖੜੇ ਦਾ ਓਹ ਹਾਸਾ ਬਣ ਜਾਵਾ.
ਦਿੰਦੀ ਰਹੇ ਜੋ ਹੋਂਸਲਾ ਪਲ ਪਲ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ
ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਓਹ ਮਿੱਠੀ ਧੜਕਨ ਬਣ ਜਾਵਾਂ.
ਰੱਬ ਦੇਵੇ ਹਰ ਤਰਾਂ ਦੇ ਸੁੱਖ ਤੈਨੂੰ
ਕਾਸ਼ ! ਤੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਹਰ ਇੱਕ ਦੁੱਖ ਮੈਂ ਜਰ ਜਾਵਾਂ.

great wording of this poetry have,.............tfs

Thanks sukhpal ji