ਕਿਸ ਕਿਸ ਪੜਾਅ ਤੇ ਖਬਰੇ ਖੁਦ ਚੋਂ ਕਿਰ ਗਿਆ ਹਾਂ ਮੈਂ,

ਮੰਜਿਲ ਮਿਲੀ ਤਾਂ ਖੁਦ ਨੂੰ ਰਾਹਾਂ 'ਚ ਭਾਲਦਾ ਹਾਂ ।

ਦੁਨੀਆਂ ਭੁਲਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਧੜਕਨ ਦੀ ਮਨ ਲਈ ਹੈ,

ਏਨਾ ਕੁ ਹੀ ਭਲਾ ਬਸ, ਏਨਾ ਕੁ ਮੈਂ ਬੁਰਾ ਹਾਂ । 

ਪੀੜਾਂ ਨੂੰ ਸਿਰਜਨਾ ਦੇ ਮੈ ਅਰਥ ਦੇਣ ਖਾਤਿਰ,

ਇਮਾਨ ਥੋੜਾ ਥੋੜਾ ਹਰ ਰੋਜ਼  ਵੇਚ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ।

ਰਿਸ਼ਤੇ ਥੁੜਾਂ 'ਚ ਧੁਖਦੇ ਸਭ ਰਖ ਹੋ ਗਏ ਨੇ,

ਮੈਂ ਹਾਂ ਕਿ ਰਖ 'ਚ ਵੀ ਫਿਰ ਨਿੱਘ ਤਲਾਸ਼ਦਾ ਹਾਂ ।

ਜਗਤਾਰ ਸੇਖਾ