ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਨਾਂ

ਪਿਉਵਾਂ ਵਰਗੇ ਰੁੱਖ ਖੜੇ   ,ਮਾਵਾਂ ਜਿਹੀਆੰ ਛਾਵਾਂ 

ਡਾਲੀਆੰ ਫੁੱਲ ਤੇ ਫਲ ਸਾਰੇ ਮੇਰੇ ਵਰਗੇ ਭੈਣ ਭਰਾਵਾੰ 

ਦਰਿਆ ਮੇਰਾ ਮਾਹੀ, ਵਸੱਦਾ ਏ ਜੰਗਲੋੰ ਪਾਰ 

ਰਾਹ ਚ ਵੀਰ ਤੇ ਬਾਬਲਾ ,ਕਿੰਜ ਆਵਾਂ ਕਿਵੇੰ ਜਾਵਾੰ 

ਪੌਣ ਗੁਆੰਢਣ ਮੈੰਡੜੀ ਸੱਭ ਦੀ ਸਾਰ ਲਿਆਵੇ 

ਚੌਕੀ ਦੇ ਕੇ ਮਹਿਕ ਦੀ , ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਬਿਠਾਵਾਂ

ਆ ਨੀੰ ਰੁੱਤ ਸਹੇਲੀਏ ,ਅੜੀਏ ਝੱਟ ਕ ਰੁੱਕ ਜਾ

ਤੇਰੀ ਆਮਦ ਤੇ ਮੈੰ , ਸੌ ਸੌ ਸ਼ਗਨ ਮਨਾਵਾੰ 

ਮਾਲਕ ਸਭ ਦਾ ਜੋ ,ਹਾਜ਼ਰ ਹੈ ਹਰ ਕਣ ਵਿੱਚ 

ਨਾ ਦਿੱਸੇ ਉਹਦੀ ਪੈੜ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਪਰਛਾਵਾੰ 

 

 

KOMAL, Kudrat rani de rang vich rangi tuhadi eh kavita manh moh ke lai gayi ...

It Made my day fragrance filled !!!

Stay blessed!!

 

ਕੋਮਲ ਜੀ, ਅਜਿਹੀ ਸੋਹਣੀ ਕਿਰਤ ਸਾਂਝੀ ਕਰਕੇ ਆਪ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਬਾਰੇ ਇਕ ਜਿੰਮੇਂਦਾਰ ਵਿਸ਼ਵ ਨਾਗਰਿਕ ਹੋਣ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਜੋ ਅਤਿ ਸ਼ਲਾਘਾ ਯੋਗ ਹੈ |

ਇਸ ਨੂੰ ਜੇ ਮੈਂ ਇੱਕ ਆਦਰਸ਼ 'ਪ੍ਰੋ-ਈਕੋ ਰਚਨਾ' (ideal pro eco verse) ਕਹਿ ਦੇਵਾਂ ਤਾਂ ਅਤਕਥਨੀ ਤੇ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ - ਕਿਉਂਕਿ ਇਨਸਾਨ ਲਈ ਕੁਦਰਤ ਨਾਲ ਕੁਝ ਇੱਦਾਂ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਈ ਜੋੜਨ ਦੀ ਲੋੜ ਆਣ ਪਈ ਏ, ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਇਸਦਾ ਮਹੱਤਵ ਵਕਤ ਰਹਿੰਦੇ ਸਮਝ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ |

ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਵਧਾਈ |

 

God Bless !

 

"ਦਰਿਆ ਮੇਰਾ ਮਾਹੀ, ਵਸੱਦਾ ਏ ਜੰਗਲੋੰ ਪਾਰ.."

ਵਾਹ! ਕਿਆ ਬਾਤ, ਤੇ ਦਰਿਆ ਜਿਹੀ ਰਵਾਨੀ ਏ ੲੇਸ ਰਚਨਾ ਵਿੱਚ, ਬਾਕੀ ਤੁਸੀ ਤੇ ਪੂਰੀ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ੲੇ, ਕੁਝ ਨਿੱਕਾ ਕਹਿਣਾ ਰਚਨਾ ਨਾਲ ਨਾੲਿਨਸਾਫੀ ਹੋਵੇਗੀ,

ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਿੱਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕੋਮਲਦੀਪ ਜੀ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ,

ਸ਼ੇਅਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਜੀ ।

ਬਹੁਤ ਸ਼ੁਕਰਿਆ,ਮਾਵੀ ਸਰ .ਜਗਜੀਤ ਸਰ ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੀ ਰਚਨਾ ਬਾਰੇ ਨਵੀੰ ਸੋਚ ਦੱਸੀ.thaaaaanx. ..... sandeep thaaanx fr nyc words....

Shiv kumar batalvi jee di kavita"kujh rukh mainu putt lagde ne kujh rukh lagde maavan"
Bahut sohni kavita jagjit jee maavi jee de views ton baad mere kol shabad nahi aa taarif layi.
Dil khush hoyia padke
Jeo