ਅੱਜ ਭਾਂਬੜ ਮੇਰੇ ਬੁਤ ਨੂੰ, ਅੱਗ ਮਥੇ ਸੇਜ ਚੜੇ
ਮੇਰੇ ਨੈਣਾਂ ਹੋਏ ਪਿਆਸੜੇ, ਪਰ ਕਲ਼ਰ ਦਿਸਣ ਰੜੇ
ਹਰ ਲੂੰ ਲੂੰ ਭਖੜ ਹੋ ਗਿਆ, ਹੁਣ ਕਿਹੜਾ ਕੋਲ ਖੜੇ
ਇੱਕ ਪੈਰ ਵੀ ਤੁਰਨਾ ਮੀਲ ਜੇਹਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਦਮੀੰ ਕਿਲ ਜੜੇ
ਹਰ ਬੂੰਦ ਲਹੂ, ਜਹਿਰ ਬਣਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਫਨੀਅਰ ਨਾਗ ਲੜੇ
ਮੇਰਾ ਤਣ ਮਨ ਰੋਗੀ ਹੋ ਗਿਆ, ਮਥੇ ਤੇ ਦੋਸ਼ ਮੜੇ