ਮੋਹੱਬਤ

 

ਇਕ ਖੂਬਸੂਰਤ ਪਹਿਲੂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ

ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਜੀਣ ਲਾਇਕ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ

ਜਾਂ ਇਕ ਹਿੱਸਾ ਹੈ ਕਿਸੇ ਮਾਜ਼ੀ ਦਾ

ਬਿਰਹਾ ਦੀ ਅੱਗ ਸੁਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ

 

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਅਥਾਹ ਦਰਿਆ ਵਿਚ

ਉੱਠਦੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ ਦੀ ਹੋਂਦ ਹੈ ਮੋਹੱਬਤ

ਜਿਸ ਵਿਚ ਚਾਹੇ ਕੋਈ ਆਸ਼ਕ਼ ਡੁੱਬੇ

ਜਾਂ ਸਣੇ ਬਾਰਾਤ ਕੋਈ ਕਿਸ਼ਤੀ

ਕੰਡਿਆਂ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਚ ਕੋਈ ਖਲਲ ਨਹੀ ਪੈਂਦਾ

 

ਇਸਦੇ ਪਹੁ ਫੁਟਾਲੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਸੇਜ ਤੇ

ਤਰਕਾਲਾਂ ਕੰਡਿਆਂ ਦੀ ਸਹਿਲਾਹਟ ਤੇ 

ਕਦੋਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਕਦ ਬਸਰ ਹੁੰਦੀਆਂ

ਰੱਬ ਜਾਣੇ ਕਿੰਝ ਉਮਰਾਂ ਦੀ ਸਾਂਝ ਪਾਕੇ

ਸਭ ਖੋਹ ਕੇ ਵੀ ਸਭ ਸਿਖਾਉਂਦੀਆਂ

 

ਨਜ਼ਰਾਂ ਦੀ ਅਟਖੇਲੀ ਚ ਬਿਨਾਂ ਪੈਮਾਨੇ ਦਾ ਨਸ਼ਾ

ਮੋਹੱਬਤ ਹੀ ਤਾਂ ਹੈ ਜੋ ਨੈਣਾਂ ਚ ਪਏ ਘੱਟੇ ਨੂ

ਰਕ਼ੀਬ ਦਾ ਜ਼ੁਲਮ ਮੰਨ ਮਹਿਬੂਬ ਨੂੰ ਪੂਜਦੀ ਹੈ

ਉਹ ਮੋਹੱਬਤ ਹੀ ਹੈ ਜੋ ਦਿਲਾਂ ਚ ਧੁਖਦੀ ਹੈ

ਕਿਸੇ ਮਜ਼ਾਰ ਦੇ ਅਧਬੁਝੇ ਚਿਰਾਗ ਵਾਂਗ

ਜਾਂ ਅੱਗ ਚ ਭੱਖਦੇ  ਸੋਨੇ ਵਾਂਗ

ਰੂਹ ਦੀਆਂ ਸਿਲਵਟਾਂ ਸੁਆਰਦੀ ਹੈ

          "ਮੋਹੱਬਤ" 

 

ਬਹੁਤ ਖੂਬ !!!

ਲਾਜਵਾਬ.....keep it up......thnx.....

ਬਹੁਤ ਖ਼ੂਬ ਜੀ ..

Thank you Bittu ji, J Singh ji and Mandeep ji for giving your precious time and sharing your views....

Bahut Wadhiya likhya ji..... Thanx for sharing.. Nicely narrated..)

Thank you Rajinder ji........... 

Wah wah Tanu ik hor khoobsoooooorat poem
Har var Di tarah end vich kmaal likhya hai

ਉਹ ਮੋਹੱਬਤ ਹੀ ਹੈ ਜੋ ਦਿਲਾਂ ਚ ਧੁਖਦੀ ਹੈ
ਕਿਸੇ ਮਜ਼ਾਰ ਦੇ ਅਧਬੁਝੇ ਚਿਰਾਗ ਵਾਂਗ
ਜਾਂ ਅੱਗ ਚ ਭੱਖਦੇ ਸੋਨੇ ਵਾਂਗ
ਰੂਹ ਦੀਆਂ ਸਿਲਵਟਾਂ ਸੁਆਰਦੀ ਹੈ

Ufffffffest

bahut hi sohna likhea hai g..bahut khoob....ise tra likhde rvo..:)

Thank you Sharanpreet ji and Rajwinder ji.....