ਓਹ ਕਹੰਦੇ ਹੁਣ ਸਾਡੀ ਮੰਜਿਲ ਵਖ-ਵਖ ਹੋਗਈ,
ਫੇਰ ਕਯੋਂ ਤੂ ਸਾਡੇ ਰਾਹ ਤੇ ਪੈਰ ਪਾਉਂਦਾ ਰਹਨਾ ਏ |
ਭੁਲ ਵੀ ਜਾ ਹੁਣ ਗੱਲਾਂ ਬੀਤੇ ਵਕ਼ਤ ਦਿਯਾਂ,
ਕਯੋਂ ਐਂਵੇ ਓਹਨਾ ਨੂ ਦੋਹਰਾਉਂਦਾ ਰੇਹਨਾ ਏ |
ਹੁਣ ਨੀ ਕਦੇ ਸਾਡਾ ਮੇਲ ਹੋਣਾ, 
ਤੂ ਐਂਵੇ ਹਵਾ ਚ ਮੈਹਲ ਬਣਾਉਂਦਾ ਰੇਹਨਾ ਏ |
ਮੈਂ ਨੀ ਬਣ ਸਕਦੀ "ਮਾਨ" ਤੇਰੇ ਸੁਪਨੇਯਾ ਦੀ ਰਾਨੀ,
ਕਯੋਂ ਤੂ ਐਂਵੇ ਸੁਪਨੇ ਸਜਾਉਂਦਾ ਰੇਹਨਾ ਏ |
ਬਦਲ ਲੈ ਰਾਹ ਆਪਣਾ, ਤੇ ਰੇਹ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਜੋਗਾ,
"ਮਾਨ" ਕਯੋਂ ਹੁਣ ਤੂ ਸਾਡੇ ਸ਼ੇਹਰ ਚ ਫੇਰਾ ਪਾਉਂਦਾ ਰੇਹਨਾ ਏ |

very good,,,