|
|
 |
 |
 |
|
|
|
| Home > Communities > Punjabi Poetry > Forum > messages |
|
|
|
|
|
|
|
| ਮੈਂ । |
ਹਰ ਸਵੇਰੇ !!
ਆਪਣਿਆ ਦੀ ਖਾਤਿਰ
ਆਪਣਿਆ ਕੋਲੋ ਵੱਖ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਮੈਂ ।
ਕਿਤੇ ਠੰਢਾ ਨਾ ਪੈ ਜਾਵੇ
ਚੁਲਹਾ ।
ਭੁੱਖੇ ਹੀ ਨਾ ਰਿਹ ਜਾਣ
ਬੱਚੇ ।
ਇਸ ਲਈ ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਸ਼ਾਮ
ਖੇਤਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੱਖ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਮੈਂ ।
ਕਿਤੇ ਭੁੱਲ ਨਾ ਜਾਣ
ਸੰਸਕਾਰ ਆਪਣੇ
ਚੱਲ ਨਾ ਪੈਣ
ਗਲਤ ਰਾਹਵਾਂ ਤੇ ।
ਇਸੇ ਲਈ ਕਈ ਕਈ ਵਾਰੀ
ਬੱਚਿਆ ਲਈ
ਕੋੜਾ ਅੱਕ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਮੈਂ ।
ਸਵੇਰੇ ਦੀ ਅੱਖ ਖੁੱਲਣ ਤੋਂ
ਪਹਿਲਾ
ਜਾਗ ਉਠਦਾ ਹਾਂ ਮੈਂ
ਰਾਤ ਦੇ ਸੋਂ ਜਾਣ ਮਗਰੋ ਵੀ
ਜਾਗਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ
ਮੈਂ .
ਸੌਣ ਨਹੀ ਦਿੰਦਾ
ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਕੱਲ ਦਾ
ਫ਼ਿਕਰ ।
ਭਾਵੇ ਦਿਨ ਭਰ ਦੀ
ਹੱਡ ਤੋੜਵੀ ਮਹਿਨਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ
ਥੱਕ ਹੁੰਦਾਂ ਹਾਂ
ਮੈਂ ।
ਗਰੀਬੀ ਦਾ ਰੰਦਾ
ਚੱਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ
ਸਾਰੀ ਉਮਰ
ਮੇਰੇ ਤਨ ਉੱਪਰ ।
ਹਰ ਦਿਨ
ਛਿਲਿਆ ਜਾਦਾਂ ਹਾਂ
ਥੋੜਾ ਥੋੜਾ ਕਰਕੇ
ਮੈਂ ।
ਬੜੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ
ਫ਼ੜ ਲੈਦਾਂ ਹੈ
ਅੱਗ
ਗਰੀਬੀ ਚ ਝੁਲਸਿਆ
ਇਹ ਸ਼ਰੀਰ ਮੇਰਾ
ਜਿਵੇਂ ਇਨਸਾਨ ਨਹੀ
ਕਿਸੇ ਲਕੜੀ ਤੋਂ ਛਿਲਿਆ
ਸੱਕ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਮੈਂ ।।
© ਅਮਰ ਸੰਘਰ...
|
|
14 Feb 2014
|
|
|
|
|
100% ਸੱਚ ਏ - ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚ ਔੜਾਂ ਤੇ ਥੋੜਾਂ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਪਾਣੀਓਂ ਪਤਲਾ ਤੇ ਕੱਖੋਂ ਹੌਲਾ ਕਰ ਦੇਂਦੀਆਂ ਨੇ | ਫਿਰ ਕੀਹ ਸੱਕ ਤੇ ਕੀਹ ਅੱਗ | TFS ਬਿੱਟੂ ਬਾਈ ਜੀ |
|
|
14 Feb 2014
|
|
|
|
|
very well written this open poetry is,...........
|
|
15 Feb 2014
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
 |
|
|
|
|
|
|
Copyright © 2009 - punjabizm.com & kosey chanan sathh
|
