ਹੁਣ ਗੰਮ ਹੀ ਰਹਿ ਗਏ ਨੇ ਪੱਲੇ,
ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਕਦ ਦੀਆਂ ਮੁਖ ਮੋੜ ਗਈਆਂ,

ਹੋਏ ਨੇ ਵਖ ਵਖ ਰਾਹ ਸਾਡੇ,
ਮੰਜਿਲਾਂ ਜੋ ਮਿਲ ਹੋਰ ਗਈਆਂ,

ਫੁੱਲ ਖਿਲੇ ਸੀ ਜੋ ਸਾਡੀ ਮੁਹੋਬਤ ਵਾਲੇ,
ਵਗੀਆਂ ਸਰਦ ਹਵਾਵਾਂ ਓਹ ਤੋੜ ਗਈਆਂ,

ਲੱਗੇ ਨੇ ਤੀਖ਼ੇ ਤੀਰ ਜ਼ਮਾਨੇ ਦੇ,
ਸਚੀਆਂ ਮੁਹੋਬਤਾਂ ਹੋ ਬੇਜੋਰ ਗਈਆਂ,

ਚੁਰੋ ਚੂਰ ਹੋਏ ਨੇ ਅਰਮਾਨ ਸਾਡੇ,
ਤਕਦੀਰਾਂ ਵੀ ਹਥ ਜੋੜ ਗਈਆਂ,

ਹੁਣ ਦਿਸਦੀਆਂ ਨੇ ਧੁੰਦਲੀਆਂ ਧੁੰਦਲੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ,
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਯਾਦਾਂ ਸ਼ਕਲਾਂ ਵਿਚੋ ਖੋਰ ਗਈਆਂ,

ਰਾਜੇਸ਼ ਸਰੰਗਲ

ਹੂੰ, ਇਕ ਨਾਜ਼ੁਕ ਜਿਹੀ ਸੁੰਦਰ ਕਿਰਤ | ਜੀਓ ਸਰੰਗਲ ਬਾਈ |

ਜਗਜੀਤ ਸਿੰਘ ਜੱਗੀ 

ਹੋਂਸਲਾ ਅਫਜਾਈ ਲਈ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਧਨਵਾਦ ਜਗਜੀਤ ਵੀਰ !!

 ਇਸ ਰਚਨਾ ਦੀ ਹਰ ਸਤਰ ਦਿਲ-ਖਿਚਵੀਂ ਹੈ...ਬਹੁਤ ਖੂਬ ਰਾਜੇਸ਼... ਜੀਓ..

u have a great talent of writing amazing poetries,...........keep it up,...........ur poetries are in rhtym and full of human feelings,..............jeo. hor vi khubb likho,...........sahitik saanjh banai rakho,..............hor vi khubb tarakki karo,...........punjabi maa boli nu parnaam,.............punjabi literature nu salaam.

ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਧਨਵਾਦ ਪ੍ਰਦੀਪ ਵੀਰ ਤੇ ਸੁਖਪਾਲ ਵੀਰ