ਕਦੇ ਦੋਵਾ ਦੇ ਇਕ ਰਾਹ ਸੀ ਜੋ ਅਜ ਵਖ ਹੋ ਗਏ

 

 

ਅਸੀਂ ਜਿਉਂਦੇ ਵਸਦੇ ਗਲੀਆਂ ਦੇ ਕਖ ਹੋ ਗਏ

 

ਮੇਰੀ ਮੰਜਿਲ ਸੀ ਤੂ ਉਸਵੇਲੇ ਤੇ ਅਜ ਵੀ ਤੂ ਹੀ ਏ

 

ਮੈਂ ਅਜ ਵੀ ਆਪੇ ਨਾਲ ਲੜ ਲੜ ਕੇ ਦਿਲ ਆਪਣੇ ਨੂ ਤੇਰਾ ਬਣਾਈ ਰਖਿਇਆ ਇਕ ਤੇਰੇ ਕਰਕੇ   

 

 
ਮਰ ਮਰ ਕੇ ਵੀ ਜਿਉ ਰਿਹਾ ਹਾ ਮੈਂ ਇਕ ਤੇਰੇ ਕਰਕੇ

 

ਅਜੇ ਤੀਕ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਗਮਾ ਦੀ ਨੁਮਾਇਸ਼ ਨੂ ਸਮੇਟ ਨਾ ਸਕਇਆ ਇਕ ਤੇਰੇ ਕਰਕੇ

 

ਮੈਂ ਲਮੀਆ ਰਾਹਾ ਤੇ ਬਣ ਮੀਲ ਪਥਰ ਗਿਆ ਇਕ ਤੇਰੇ ਕਰਕੇ

 

ਆਸ ਹੈ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਨੂ ਕੇ ਤੇਰੇ ਪੈਰ ਜਦ ਓਨਾ ਰਾਹਾ ਤੇ ਉਪ੍ੜਨਗੇ

 

ਤੇਰੇ ਪੈਰ ਵੀ ਸਚੀ ਦੇਖ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਤੇਰੇ ਗਮਾ ਨੇ ਪਿੰਜੀ ਆਪਣੇ ਥਾਵੋ ਉਖੜਨਗੇ

 

 
ਮੇਰੀ ਪੇਹ੍ਚਾਨ ਬੇਸ਼ਕ ਓਸ ਵੇਲੇ ਬੇ ਪੇਹ੍ਚਾਨ ਹੋ ਜਾਏਗੀ

 

ਤੂ ਵੀ ਬੇਸ਼ਕ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆ ਦੀ ਗੁਲਾਮ ਹੋ ਜਾਏਗੀ

 

ਤੇਨੁ ਏਹਸਾਸ ਹੋਏਗਾ ਓਸ ਵੇਲੇ ਮੇਰੀ ਜੁਬਾਨ ਤੋ ਨਿਕਲੇ ਮੇਰੇ ਹਰਫਾ ਦਾ

 

ਕੇ ਕੁਲਬੀਰ ਓਸ ਵੇਲੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਵਜਦ ਚ ਸੀ ਤੇ ਅਜ ਵੀ

 

ਓਸ ਵੇਲੇ ਤੂ ਆਖੇ ਮੇਨੂ ਤੂ ਆਪਣੀ ਜਵਾਨੀ ਰੋਲ ਦਿਤੀ ਇਕ ਮੇਰੇ ਕਰਕੇ

 

ਹਾ ਤੇਰੇ ਕਰਕੇ  
   

Bahut hi bhawuk ehsaas likhe ne kulvir 22g thanx fr sharing . . Mera ik sujhaa si tuhaanu apni kalm de dayere nu thoda vishaal karo mera mtlb a k hor sanjida mudea val vi dhiaan deyo. shukaria

Hi Kulbir, I think earlier too different people have suggested you to read a lot before writing something.  I will suggest you the same.  And also a lot of time you hinted that you wirtings are inspired by LOVE for someone, but I can only see ulahama and no LOVE.  If you yourself are crying like this how can you make someone happy???  Give a thought. 

 

These thoughts are my personal, if you do not like them or disagree, you can dismiss them without any consideration.

 

Regards

Arinder

gud a veer g.keep it up

bahut sohna likheya bai ji..bahut bhavuk ho ke likheya !! bahut khoob...

nice one .....tfs

ਬਾ-ਅਦਬ ਕਬੂਲ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰੇ ਸੁਝਾ ਮੇਰੇ ਸਜਣੋ.....
ਮੇਹਰਬਾਨੀ ਆਪ ਸਭ ਦੀ ਜੀ