ਨਸੀਬ
ਮੁਹੱਬਤ ਦੇਖ ਕਰ ਹਮਾਰੀ ਗਰੂਰ ਮੇਂ ਆ ਗਏ।
ਕਦਰ ਕੀ ਜਬ ਬਾਤ ਚੱਲੀ ਧੋਖਾ ਸਾ ਖਾ ਗਏ।
ਹਮ ਏਕ ਘੂੰਟ ਮੇ ਪੀ ਗਏ ਸਾਗਰ ਕੋ ਆਂਖ ਸੇ,
ਬਣਕੇ ਗੁਬਾਰ ਜਬ ਵੁਹ ਉਠਾ ਆਂਸੂ ਆ ਗਏ।
ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਥੀ ਸੀਪ ਕੀ ਮੋਤੀ ਹੀ ਕਮ ਨਿਕਲੇ,
ਮਸਤ ਮੌਜੋ ਕੋ ਆਖਰ ਖੁਦ ਸਾਗਰ ਹੀ ਖਾ ਗਏ।
ਲੂਟਨੇ ਕੀ ਕਿਆ ਜਰੂਰਤ ਖਿਜ਼ਾ ਤੋ ਆਨੇ ਕੋ ਥੀ,
ਬਾਤ ਤੋ ਬਾਹਾਰੋਂ ਕੀ ਥੀ ਤੁਮ ਤੈਸ਼ ਮੇਂ ਆ ਗਏ।
ਸਾਗਰ ਕਾ ਕਿਆ ਦੋਸ਼ ਚਾਹਤ ਬਾਦਲ ਬਣਨੇ ਕੀ,
ਬੂੰਦ ਦੀ ਦੇਖ ਜਿਹ ਭਟਕਣ,ਹਮ ਚੱਕਰ ਖਾ ਗਏ।

TFS sir,.........its a  great poetry

Thanks   sir     ji