ਨੀ ਮਾਏ ਮੈਂਨੂੰ ਆਉਂਦਾ ਦੂਰੋਂ ਕੋਈ ਜਾਪੇ।

ਸਾਂਈ   ਨਵੀਂ ਸੁਰ ਵਿੱਚ ਗੀਤ ਅਲਾਪੇ।

ਤੇਰਾ ਦਰਦ ਅਸਾਂ ਨੂੰ ਰਾਸ ਨਾ ਆਇਆ,

ਵੇ ਅਸਾਂ ਹਾਰਕੇ ਗਲੇ ਲਗਾ ਲਏ ਹਾਸੇ।

ਅੱਜ ਤੱਕ ਜੋ ਮੇਰੇ ਸਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਸੇ,

ਵੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਛੱਡ ਤੁਰਿਉਂ ਇਕਲਾਪੇ।

ਸਜਣਾ ਰੂਹ ਤੇਰੀ ਵੱਸੇ ਮੇਰੀ ਮਿੱਟੀ,

ਵੇ ਕਮਲੀ ਨੂੰ ਫ਼ਰਕ ਨਾ ਭੋਰਾ ਜਾਪੇ।

ਚੱਲ ਗੁਰਮੀਤ ਨਾ ਕਰ ਸਫ਼ਰ ਕਵੇਲੇ,

ਆਪਾਂ ਕਿਤੇ ਗੁੰਮ ਨਾ ਜਾਈਏ ਰਾਤੇ।

Vadhia ae Gurmit Jee

ਅਸੀਂ ਵਹਿੰਦੇ ਦਰਿਆ ਦੇ ਕੰਢੈ ਰੁੱਖੜੇ।
ਤੁਸੀਂ ਬਹਿ ਗਏ ਸਾਥੋਂ ਮੋੜ ਕੇ ਮੁੱਖੜੇ।
ਵੇ ਤੂੰ ਗੱਲ ਕਿਹੜੀ ਤੋਂ ਬੇਮੁੱਖ ਹੋਇਆ,
ਰੂਹ ਮੰਨ ਜਾਦੀ ਬਹਿ ਸਣਦੋਂ ਦੁੱਖੜੇ। ਬਲਹਾਰ ਜੀ ਬੜੇ ਚਿਰ ਤੋਂ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ ਸਾਂ....ਆਉਣ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ

waah ,.............sir g waah,......................eh vi bohat khubb likhea aap g ne,...........aap kol har rang maujuud hai,.........bohat sohna likhea aap g di kalam ne,.............

khusi hovegi jekar aap g de bare wich poetry life nu lai ke kujh hor vi parhea jave,............like ,  when did u start writing,......kehre kehre vissean te tusi likhea,..........te kehre hor visse ajehe haan jinna te tusi halle likhna chahunde ho,...........poetry likhan wal kiven rujaaan millea,...........and many more,........

aap ik sampooran writer ho,.........main chahunda haan ki aap g di ithe ik interview chappi jave,..........balihaar g,.......benti hai,........aap is kam nu handle karo,........wadhia lagge ga.............you both are good.

dhanwaad

ਪੱਥਰਾਂ ਤੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਧਾਰਾ ਵਰਗੀ ਸੋਚ ਹੈ ਹਿਰਦੇ 'ਚ ਘਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ
ਸ਼ਬਦਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰੋਣ ਦਾ ਸਲੀਕਾ ਕੋਈ ਆਪ  ਤੋਂ ਸਿੱਖੇ.... ਮੇਹਰਬਾਨੀ ਸ਼ੁਕਰੀਆ .ਬਹੁਤ ਖੂਬ ਜੀ