ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੁੱਲੀ ਓਹ ਕਿਤਾਬ ਏਂ ,

ਜਿਸਦੇ ਵਰਕੇ ਪਲਟਾਂ ਤੇ ਕੁਝ ਸਮਝ ਨੀ ਆਉਂਦਾ ।

ਇਕ ਹੀ ਵਰਕਾ ਹਵਾ ਦੇ ਝੋਂਕੇ ਖੋਲਣ ਮੇਰੇ ਮੂਹਰੇ ,

ਜਿਸਤੇ ਵਾਰ ਵਾਰ ਇੱਕੋ ਲਫ਼ਜ਼ ਹੈ ਲਿਖਿਆ ਆਉਂਦਾ ।

ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਚਾਹਵੇ ਸੰਗ ਤੇਰੇ ਵਲਵਲਿਆਂ ਦਾ ,

ਨੀ ਕਿਤਾਬੇ ਸਮਝ ਲੈ ਕੀ ਮੇਰੇ ਤੇ ਤੈਨੂ ਤਰਸ ਨੀ ਆਉਂਦਾ ?

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

ਜਸਪਾਲ ਕੌਰ (ਜੱਸੀ ),,,,,,,,,,,,,

waah waah waah,.............bohat khubb

jeo

ਖਿਆਲ ਅੱਛੇ ਹਨ ਪਰ ,

 ਵਰਕੇ ਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਲਿਖਿਆ ਹੋਣਾ ਤੇ ਵਲਵਲਿਆਂ ਦਾ ਉਸੇ ਇੱਕੋ ਸ਼ਬਦ ਵਿੱਚ ਲਿਪਟੇ ਹੋਣ

ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਰ ਵੀ ਖੂਬਸੂਰਤ ਅੰਦਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਬਿਆਨ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ,

ਉਮੀਦ ਹੈ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਵਧੀਆ ਕਰ ਕੇ ਪੇਸ਼ ਕਰੋਗੇ ।

thanxx ji,,