ਮੈਂ ਬੁੱਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਹਾਂ,

ਸਿਰਜਨ ਦੀ ਆਦਤ ਨਹੀਂ,

ਅਹਿਸਾਸਾਂ ਦੀ ਪਹਿਚਾਨ ਤੋਂ ਪਰ੍ਹੇ,

ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਸਾਹ ਲੈਂਦੀ ਲਾਸ਼ ਪਈ ਹੈ।

ਨਿਰਭੈ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਸੰਕਲਪ.

ਸਰਾਪ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਦ ਦੁਆ ਹੈ,

ਸਹਿਜ ਸੰਤੋਖ ਅਤੇ ਦਇਆ ਬਾਰੇ,

ਤੂੰ ਸੁਣਿਆ ਤੇ ਪੜਿ੍ਆ ਹੋਵੇਗਾ,

ਜੀਣ ਦਾ ਆਨੰਦ ਨਹੀਂ ਮਾਣਿਆ ਹੋਣਾ

ਡਰ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਮੁਕੱਦਰ  ਨਾ ਬਣੇ,

ਸਿਰਫ ਅਰਦਾਸ ਕਰੀਂ...........,...........   

Vadhia te hai jee...par ਸਿਰਫ ਅਰਦਾਸ ਕਰੀਂ..naal gall nai ban-di..

tusin taan mere ton v wadde ho...menu kinne saal ho gaye ikk hee ardaas suni jaandiyan sham swere....jo k j poori duniya dee ginti kariye taan shayad ikk din ch karorhan waar keeti jaandi ae alag alag jagah te...par oh sirf ardaas ee reh gayi.....(just for an example ardaas ch kiha jaanda ae "Panja saab te Nankana saab de khulle darshan didaare bakhshane")....
eh te Visa te naal afford karan te nirbhar karda ae....Please think about it in a logical way...

it's not intended to hurt u or anyone else, but this point of Sirf Ardsa doesn't make any sense to me...

ਪਰ ਵੀਰੇ ਅਰਦਾਸ ਸ਼ਬਦ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਰਗੇ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਭਾਵੁਕ ਕਰ ਦਿਤਾ ਲਗਦੈ ਅੱਜ ਦੇ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਣ ਹੀ ਅਰਦਾਸ ਹੈ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਇੱਕ ਸੱਚਾਈ ਹੈ.... ਮੁਆਫ਼ ਕਰਨਾ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਸ਼ਪਸ਼ਟੀਕਰਣ ਰੰਗ ਫ਼ਿਕਾ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ..... ਬਹੁਤ ਧੰਨਵਾਦ ਤੁਸੀਂ ਮਾਣ ਬਖ਼ਸ਼ਿਆ ਹੈ.....