IK WRITING JO MAIN TE NI LIKHI PAR MERE DIL DE BAHUT CLOSE AA.....OHI SHARE KAR RAHI AA.....DUKH AANDA PAD K KI KIWE HAR PAIR TE EXPLOITATION AA IK KUDI LI.....

ਸੌਖਾ ਈ ਸੀ ਤੇਰੇ ਲਈ ਤਾਂ
100 ਰੁਪਈਏ ਮੇਰੀ ਮੁੱਠੀ ਚ ਘੁੱਟ
ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ
ਮੇਰਾ ਮਾਲਕ ਸਮਝ
ਪੂਰਤੀ ਕਰ ਲੈਣੀ ਆਪਣੀ ਹਵਸ ਦੀ |

ਹਾਂ ਪਰ ਮੇਰੇ ਲਈ ਸੌਖਾ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਪਿਓ ਦੀ ਮੌਤ ਪਿੱਛੋ
ਆਨੀਂ-ਬਹਾਨੀਂ ਘਰੇ ਆਉਂਦੇ
ਮੈਨੂੰ ਤਾੜਦੇ ਸਰਪੰਚ ਅੱਗੇ
ਨਿਰਵਸਤਰ ਹੋਣਾ
ਤਾਂ ਜੋ ਬਾਪੂ ਦੀ
ਪੈਨਸ਼ਨ ਆਉਂਦੀ ਹੋਵੇ |

ਮੇਰੇ ਲਈ ਸੌਖਾ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਆਪਣੇ
ਸ਼ਰਾਬੀ ਭਰਾ ਦਿਆਂ ਦੋਸਤਾਂ ਅੱਗੇ
ਹੱਸ ਕੇ ਨਮਕੀਨ ਪਰੋਸਣੀ
ਤਾਂ ਜੋ ਘਰੇ
ਆਟਾ ਪੂਰਾ ਪੈ ਜਾਵੇ |

ਮੇਰੇ ਲਈ ਸੌਖਾ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਦਾਦੇ ਦੀ ਉਮਰ ਦੇ ਪਾਠੀ ਨੂੰ
ਆਪਣੀ ਮਨ-ਆਈ ਕਰਨ ਦੇਣਾ
ਲੱਸੀ ਦੇ ਇੱਕ ਡੋਲੂ ਪਿੱਛੇ |

ਮੇਰੇ ਲਈ ਸੌਖਾ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਸਕੂਲ ਚ ਮਾਸਟਰ ਦੇ
ਕੱਲਿਆਂ ਲੈਬ ਚ ਬੁਲਾਉਣ ਤੇ
ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਤੁਰ ਜਾਣਾ
“ਫ਼ੇਲ” ਹੋਣ ਦੀਆਂ
ਧਮਕੀਆਂ ਤੋਂ ਡਰ |

ਮੇਰੇ ਲਈ ਸੌਖਾ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਆਪਣੇ ਮਹਿਬੂਬ ਅੱਗੇ
ਵਿਛ ਜਾਣਾ
ਰਿਸ਼ਤਾ ਬਣਾਈ ਰਖਣ ਦੀ ਸ਼ਰਤ ਵਜੋਂ |

ਜਦੋਂ ਇਹ ਸਭ
ਸਹਿ ਸਕਦੀ ਆਂ ਮੈਂ
ਤਾਂ 100 ਰੁਪਈਆਂ ਪਿੱਛੇ
ਤੇਰੀ ਵਹਿਸ਼ੀਪੁਣਾ ਕਿਓਂ ਨਹੀਂ ?

ਆਖਿਰ !
ਅਜਨਬੀਆਂ ਦੀ ਦਿੱਤੀ ਸੱਟ
ਦਰਦ ਘੱਟ ਤਾਂ ਦਿੰਦੀ ਐ |

 

 

ਸੌਖਾ ਨਹੀਂ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਮਾਰਮਿਕ ਕਾਵਿ ਟੋਟਾ ਲਿਖਣਾ | 

ਅਮਨਦੀਪ ਜੀ, ਜੈਸੀ ਲਿਖਤ, ਵੈਸਾ ਹੀ ਆਪਦਾ ਨਿਸ਼ਬਦ ਕਮੇਂਟ, ਮੇਰਾ ਵੀ ਇਹੀ ਐ |

 

Thnx for sharing Navi Ji |

 

God Bless !

 

 

ਨਵੀ ਜੀ ਤੁਹਾਡੀ ਇਹ ਦਿੱਲ ਨੂੰ ਪਸੀਜਣ ਵਾਲੀ ਰਚਨਾ ਪੜ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਅਪਣੀ ਕਵਿਤਾ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਸਤਰਾਂ ਯਾਦ ਆ ਗਈਆਂ



ਹਰ ਆਦਮ ਜੜਿਆ ਪਿਆ
ਵਿਚ ਕਾਮ ਦੀਆਂ ਮੇਖਾਂ
ਉਸ ਦੇ ਇਸ ਅਕਸ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਕਹਿੜੈ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਵਿਚ ਵੇਖਾਂ

ਵੇਖ ਕੇ ਬੇਬਸ ਹੋੲੀ ਨਾਰ ਨੂੰ
ਭੁੱਲ ਜਾਵੇ ਉਸ ਦੇ ਸਤਿਕਾਰ ਨੂੰ
ਮੰਨ ਦੇ ਹੈਵਾਨ ਹੋੲੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚ
ਕਾਮ ਦੀਆਂ ਲਹਿਰਾ ਫਿਰ
ਇੰਝ ਦੋੜਦੀਆਂ ਨੇ
ਜਿਵੇਂ ਗਿਧਾਂ ਕਿਸੇ ਸੱਜਰੀ
ਪਈ ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਟੋਲਦੀਆਂ ਨੇ

bahut khoob aakhya tusi sanjeev g.....

 

gidha te fer changiya ne eho je insaana to kam se kam laash hi nochdiya ne....

 

kalli te bebas kudi vekh insaan te ohnu jiyundi nu hi noch noch kha janda aa.....

 

par os parmatma de ghar es gal di kadi maafi na mile eho je insaana nu.....

 

rabba maaf kari eh badd duya den li.....

thanx for giving comments aman g.....mera v dil eda hi ronda aa eh sab dekh k.....

 

and jagjit sir bht bht shukriya