ਪਤਝੜ੍ਹ ਲਹੂ ਲੱਥ ਪੱਥ ਰੁੱਤ ਬਹਾਰ ਨਾ ਦੇ
ਜ਼ਖ਼ਮੀੰ ਹਿੱਕਾਂ ਵਰਗੀ ਰੋਂਦੀ ਸਿਤਾਰ ਨਾ ਦੇ
 
ਪਿਆਸੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਹੰਝੂ ਭਿੱਜੀਆਂ ਚੁੰਨੀਆਂ ਕੀ
ਸ਼ਹਿਰੀਂ ਡੁੱਬਦੀ ਰੋਜ਼ ਖ਼ੂਨੀਂ ਦਸਤਾਰ ਨਾ ਦੇ 
 
ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਦੇ ਚੁਫ਼ੇਰੇ ਜ਼ੰਗਲ ਧੁਖ਼ਦੇ ਨੇ
ਤਪਦੀ ਧਰਤੀ ਬਲਦੀ ਹੋਈ ਅਖ਼ਬਾਰ ਨਾ ਦੇ 
 
ਸੂਲੀ ਟੰਗਿਆ ਬੇਗੁਨਾਹ ਪਲਾਂ ਕੀ ਲਾਉਣਾ
ਜਿਨ ਸੋਗ ਮਨਾਇਆ ਰਲ ਗੂੜ੍ਹੇ ਯਾਰ ਨਾ ਦੇ 
 
ਜੋ ਰੋਂਦੀਆਂ ਵਾਜ਼ਾਂ ਸੁਣ 2 ਕੋਲੋਂ ਲੰਘ ਗਏ
ਮੂਹਰੇ ਹੋ ਸਿਵਾ ਸਜਾਣ ਉਹ ਪਿਆਰ ਨਾ ਦੇ 
 
ਨਿੱਤ ਅਰਦਾਸਾਂ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪਿੱਛੋਂ ਮਰਿਆਂ ਦੇ
ਉਚੇ ਅਹੁਦੇ ਵੰਡਦੀ ਚਿੱਟੀ ਕਾਰ ਨਾ ਦੇ 
 
ਜੋ ਮਰਮਰੀ ਪੌੜ੍ਹੀਆਂ ਕਹਿਣ ਲੋਕੋ ਘਰ ਜਾਓ
ਏਨਾ ਦਿੱਲ ਪਰਚਾਇਆ ਉਹ ਦਰਬਾਰ ਨਾ ਦੇ 
 
ਲਾਸ਼ਾਂ ਗਿਣੀਏ ਟੁਰ ਜਾਈਏ ਸਾਰੇ ਘਰੋ ਘਰੀ
ਵੋਟਾਂ ਗਿਣਦੀ 'ਨੇਰੇ ਲਿਸ਼ਕਦੀ ਤਲਵਾਰ ਨਾ ਦੇ

ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੋਹਣਾ ਲਿਖਿਆ ਏ ਵੀਰ ਜੀ .... ਸੁਕਰਿਆ ਇਥੇ ਸ਼ੇਯਰ ਕਰਨ ਲਈ ਜੀ ।

ਧੰਨਵਾਦ ਵੀਰ ਜੀ

ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ......