ਪਿੰਜਰੇ ਵਿੱਚ ਕੈਦ ਪੰਛੀ,
ਬੇਚੈਨ ਸਨ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਧੁੱਪ ਜਿਹੇ ਖੰਭਾਂ ਲਈ,
ਪਿੰਜਰੇ ਵਿਚਲੀ ਥਾਂ ਘੱਟ ਜੋ ਸੀ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੂਹਾਂ ਤੋਂ,
ਜਵਾਲਾਮੁਖੀ ਵਾਲੀ ਚੁੱਪ ਡੁੱਲ੍ਹ ਰਹੀ ਸੀ
ਖੰਭ ਕਿਸੇ ਲੋਥ ਵਾਂਗ ,
ਬੇਜਾਨ ਜਾਪਦੇ ਸਨ
ਤੇ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿਚ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਜਿਹਾ,
ਖਲਾਅ ਪੈਦਾ ਹੋੲਿਆ ਲਗਦਾ ਸੀ
ਅਸਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਛੋਹਣ ਦੀ,
ਹਵਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮੋਹਣ ਦੀ,
ਕਾਬਲੀਅਤ ਵਾਲੇ
ੳੁਸ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿਚ ਜੋ ਕੈਦ ਸਨ
ਤੇ ਓਸ ਵਿਚ ਕਿੰਨਿਆਂ ਦੇ ਬਚਪਨ ਦੀ,
ਜਵਾਨੀ ਵਾਲੀ ਪਰਵਾਜ਼ ਦੀ ,
ਮੌਤ ਜੋ ਹੋਈ ਸੀ
ਬਹੁਤ ਦਰਸ਼ਕ ਆ ਜਾਹ ਰਹੇ ਸੀ,
ਵੇਖ ਵੇਖ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਰਹੇ ਸੀ
ਭਲਾ ਕਿਸ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ?
ਸ਼ਾੲਿਦ ਮਹਿਕਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ੰਜੀਰਾ ਵਿੱਚ ਵੇਖਣਾ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਮਨੋਰੰਜਨ ਸੀ
ਸੁੰਨੇ ਹੁੰਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਅੰਬਰ ਦੀ ,
ੳੁਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਫਿਕਰ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਸ਼ਾੲਿਦ ਉਹ ਭੁੱਲ ਰਿਹੇ ਸੀ
ੳੁਦ੍ਹੇ ਬਣਾੲੇ ਕਾਗਜ਼ ਦੇ ਪਤੰਗ
ਬਹੁਤਾ ਚਿਰ ਨਹੀਂ ਉੱਡ ਸਕਦੇ
ਉਹ ਪਲ ਪਲ ਬਦਲਦੀ ਕੁਦਰਤ ਦਾ,
ਮੁਕਾਬਲਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ
ਉਹ ਸੂਰਜ ਨੂੰ ਰੋਜ ੳੁਗਮਣ ਦਾ,
ਪਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਮੀਂਹ ਬਣਨ ਦਾ,
ਕਾਰਣ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦੇ
ੳੁਹ ਜਾਂ ਤਾਂ ਕੁਝ ਦੇਰ ਲਈ
ਹਵਾ ਦੀ ਮੋਜੂਦਗੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ
ਕਰਾ ਸਕਦੇ ਹਨ,
ਜਾਂ ੲਿਨਸਾਨ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ
ਕਿਸੇ ਆਬਾਦ ਪਿੰਜਰੇ ਵਾਂਗ
ਉਸਦੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਜੀਆਂ ਨਾਲੋਂ,
ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਦੀ
ਝੂਠੀ ਲਾਲਸਾ ਨੂੰ
ਸ਼ਾਂਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ॥

-: ਸੰਦੀਪ 'ਸੋਝੀ'

ik gehri soch da izhaar harfan rahin,...........dil nu shu lain wali eh pinzare wich kaid parindean nu kaid rakhan di dil kambaun wali dastaan da zikar kudrati rangan de sumeel naal sirji aap g di eh pooetry la-jawaab way naal likhi gayi hai,...................i read this writing 3 times,..............and i feel the truth behind the writer's emotions..............keep it up veer,.............aap g di eh koshish ik din lok jagrukta leaun wich jarror sahayi hovegi,...............te koi vi parinda parwaaz bharan lai pinzre wich kaid nahi hovega................god bless you.............duawaan aap g lai...........hor vi khubb likho........hatts off for this wonderful creation.

 

zindabaad

sukhpal**

ਅਤਿ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ ਅਤੇ ਭਾਵੁਕਤਾ ਨਾਲ ਲਿਖੀ ਗਈ ਇਕ ਸਾਰਥਕ ਰਚਨਾ, ਜੋ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਚਲਦੀਆਂ ਰਵਾਇਤਾਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਪੱਖ ਬੜੇ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਰਖਦੀ ਹੈ |

 

ਨਿੱਗਰ ਅਤੇ ਓਰਿਜਿਨਲ ਸੋਚ |

 

ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ, ਸੰਦੀਪ ਬਾਈ ਜੀ |

ਸੁੱਖਪਾਲ ਵੀਰ ਜੀ, ਜਗਜੀਤ ਸਰ ਤੁਸੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੀ ਤਰਾਂ ਵਕਤ ਕੱਢ ਕੇ ਹੌਸਲਾ ਅਫਜਾਈ ਕੀਤੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੀਮਤੀ ਕਮੈਂਟ੍‍ਸ ਦਿੱਤੇ, ਜਿਸ ਲਈ ਤੁਹਾਡਾ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਜੀ।