ਥੋੜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਪਰ ਬੜੇ ਹੀ ਸੁਚੱਜੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਬਹੁਤ ਬੱਡੀ ਸਚਾਈ.....

bahut sohni rachna hai veer ji...!!!

ਬਹੁਤ ਖੂਬ .....|||||||||
ਤੁਹਾਡੀ ਇਸ ਰਚਨਾ ਨੇ ਪਾਤਰ ਸਾਹਿਬ ਦੀਆਂ ਸਤਰਾਂ ਯਾਦ ਕਰਵਾ ਦਿਤੀਆਂ ...

ਲੱਤਾਂ ਨੇ ਜਦੋ ਚਾਰ ਤਾਂ ਕਿਓਂ ਦੋੜ ਨਾ ਜਾਈਏ
ਦਫਤਰ ਚ ਪਏ ਮੇਜ ਏਹੋ ਸੋਚ ਰਹੇ ਨੇ

ਓਹ ਫਿਰ ਕਦੀ ਹੋ ਕੇ ਹਰੇ   ਝੂਮ  ਸਕੇ ਨਾ
ਓਹ ਬਿਰਖ ਕੀ ਜੋ ਕੁਰਸੀਆਂ ਦੀ ਜੂਨ ਪਏ ਨੇ

shukariya karamjit ji... par oh bhut mahaan ne... main ta aje chalna sikh reha ha... tuhanu kavita pasand ayi... thanks...

ਬਹੁਤ ਖੂਬ ਹਰਿੰਦਰ ਵੀਰ ........ਥੋੜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤਾ ਕੰਮ ਲਿਆ ਤੇ ਸੋਚ ਨੇ ਖੂਹ ਦੀਆਂ ਟਿੰਡਾ ਵਾਂਗ ਭਰਨਾ ਤੇ ਖਾਲੀ ਹੋਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ .......ਬਹੁਤ ਖੂਬ ਲਿਖਿਆ

thank u ji...