ਛੈਲ਼ ਛਬੀਲੇ ਗੱਭਰੂ ਸਨ ਪੰਜ਼ਾਬ ਦੇ,
ਸਰਮ ਹਰ ਮੁਟਿਆਰ ਦਾ ਗਹਿਣਾ ਸੀ।

ਆਦਰ ਮਾਣ ਨਾਲ ਸਦਾ ਸਿਰ ਝੁਕਾਕੇ,
ਮੰਨਦੇ ਬਜੁਰਗਾ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਸੀ।

ਹੱਕ ਹਲਾਲ ਦੀ ਕਰਦੇ ਸੀ ਕਮਾਈ ,
ਰੱਬ ਦੀ ਰਜਾ 'ਚ ਸਦਾ ਰਹਿਣਾ ਸੀ।

ਪਿਆਰ ਹਮੇਸਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਸੱਚਾ ਹੀ ਇੱਥੇ,
ਝੂਠ ਫਰੇਬ ਦਾ ਨਾ ਕੋਈ ਲੈਣਾ ਦੇਣਾ ਸੀ।

ਪਰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ 'ਰਣਜ਼ੀਤ' ਇੱਕ ਦਿਨ,
ਗੁਰੂਆ ਪੀਰਾ ਦੀ ਧਰਤੀ ਨੇ ਵੀ ਢਹਿਣਾ ਸੀ।

ik chhoti jihi kalam likhi a tuci par... ohde vich bahut kuj bharia a veer g... tfs..

Good One Bro...THNX 4 sharing..!!

boht boht sukriya veer ji ..likheya   pasand  karn lai...