ਰਾਜ਼ ਜੋ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਪਾਲਦੇ,ਮਨ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਾਪ ।
ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਉਹਨਾ ਸੋਚ ਨਾ, ਭੋਗਣ ਸਦ ਸੰਤਾਪ ।

ਕਰਨੀ ਜੋ ਇਨਸਾਨ ਦੀ,ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ ਰਖੇ ਨਿਰਲੇਪ ।
ਪ੍ਰਵਾਹ ਕਰੇ ਜੋ ਆਪਣੀ,ਰੱਖਣ ਨਾ ਕਿਸੇ ਦੀ ਝੇਪ ।

ਚਰਚਾ ਉਸ ਦੀ ਕੀਜੀਏ,ਜੋ ਨਿੱਤ ਕਰੇ ਨਿਰਬਾਹ ।
ਉਸਤਿਤ ਕਰੇ ਜਹਾਨ ਜਦ, ਸਮਝੇ ਮਨੁੱਖ ਸਵਾਹ ।

ਜੋਗੀ ਜੁਗਤ ਸਾਧਿਕ ਦੇਹ ਨੂੰ, ਸੰਤ ਸੰਭਾਲੇ ਸੁਰਤ ।
ਮਰਿਯਾਦਾ ਵਿੱਚ ਸੀਰਤ ਰਹੇ, ਸੂਤਰ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤ।

ਰਖੇ ਚਿੱਤ ਵਿੱਚ ਚਿਤਵਣੀ, ਉਸਦਾ ਧਰੇ ਧਿਆਨ ।
ਢਾਲੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਵਿੱਚ, ਸੋਈ ਪੂਰਨ ਗਿਆਨ ।

ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਦਿਆਂ  ਗਈ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਵਹਾਏ ।
ਜਦ ਤੇਰੀ ਮੈਂ ਹੋ ਗਈ, ਤੂੰ ਆਂਚਲ ਲਿਆ ਲਗਾਏ ।
                                       ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ

BAHUT VADHIA SIR JI ... TOO GUD .. TFS

ਬਹੁਤ ਖ਼ੂਬ ਜੀ ...

Thanks Sir ji    Piar Bakhes de rahene