ਰਿਸ਼ੀ

ਰਿਸ਼ੀ ਸੋਚਦਾ ਹੈ-
ਦਾਣਾ ਬਣ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ
ਕਿਆਰੀਆਂ ’ਚ ਬੀਜ ਦੇਵੇ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ
ਡਰਦਾ ਹੈ-
ਬੀਜਣ ਵਾਲਾ
ਉੱਗਣ ਤੀਕ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਸਕੇਗਾ

ਰਿਸ਼ੀ ਸੋਚਦਾ ਹੈ-
ਫ਼ਸਲ ਬਣ ਜਾਵਾਂ, ਲਹਿਰਾਵਾਂ ਮੈਂ
ਡਰਦਾ ਹੈ-
ਨਾ ਮੈਂ ਭੁੱਖੇ ਦੀ ਤੱਕਣੀ ਵੇਖ ਸਕਾਂਗਾਂ
ਨਾ ਮੈਥੋਂ ਰੱਜੇ ਦਾ ਹਾਸਾ ਤੱਕਿਆ ਜਾਣੈਂ

ਰਿਸ਼ੀ ਸੋਚਦਾ ਹੈ-
ਬਿਰਖ ਬਣ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ
ਮੇਰੀ ਠੰਢੀ ਛਾਂ ਮਾਣੇ ਹਰ ਕੋਈ
ਡਰਦਾ ਹੈ-
ਤੱਤੀਆਂ ਹਵਾਵਾਂ ਝੁਲਸ ਨਾ ਜਾਣ ਕਿਧਰੇ

ਰਿਸ਼ੀ ਸੋਚਦਾ ਹੈ-
ਦਰਿਆ ਬਣ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ
ਬੁਝ ਜਾਏ ਧਰਤੀ ਦੀ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦੀ ਪਿਆਸ
ਡਰਦਾ ਹੈ-
ਆਪਣੀਆਂ ਤਲੀਆਂ ’ਤੇ ਠਹਿਰੀ ਉਮਰ
ਕਿਤੇ ਆਪ ਹੀ ਨਾ ਖੋਰ ਲਵਾਂ

ਰਿਸ਼ੀ ਸੋਚਦਾ ਹੈ-
ਪੌਣ ਬਣ ਜਾਵਾਂ
ਵਸ ਜਾਵਾਂ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਸਾਹੀਂ
ਡਰਦਾ ਹੈ-
ਸਾਹਾਂ ’ਤੇ ਤਾਂ
ਅੱਜ-ਕੱਲ੍ਹ ਕੋਈ ਇਤਬਾਰ ਈ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ

ਰਿਸ਼ੀ ਸੋਚਦਾ ਹੈ-
ਵਕਤ ਨਾਲ ਕੇਹਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੈ ਇਹ
ਪੱਕੇ ਧਾਗਿਆਂ ਦੇ ਕੱਚੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਜੇਹਾ
ਹੁਣ ਰਿਸ਼ੀ ਡਰਦਾ ਨਹੀਂ
ਚਿਹਰੇ ’ਤੇ ਜੰਮੇ ਵਾਧੂ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦਾ ਸੱਚ
ਸਮਝ ਆ ਗਿਐ ਉਸ ਨੂੰ…!

ਦਰਸ਼ਨ ਦਰਵੇਸ਼, ਮੋਬਾਈਲ: 97799-55886

ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਰਚਨਾ......ਬਿੱਟੂ ਜੀ.......tfs......