ਘੁੱਪ ਹਨੇਰਿਆਂ ਵਿਚ ਰੁਲਦੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਦੇ ,
ਚੰਨ ਕਦੋਂ ਦੇ ਸੂਲੀ ਚੜ ਗਏ ਨੇ |

ਖਿਆਲ ਤੇਰੇ ਵੇ ਜਾਲਮ ਸੱਜਣਾਂ ,
ਸੱਪਾਂ ਵਾਂਗ ਸੀਨੇ ਲੜ ਗਏ ਨੇ |

ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ਾਂ ਅੱਗੇ ,
ਸਭ ਇਰਾਦੇ ਸਿਰ ਝੁਕਾ ਖੜ ਗਏ ਨੇ |

ਜੋ ਖਾਬ ਸਜਾਏ ਸੀ ਬੜੇ ਚਾਵਾਂ ਨਾਲ ,
ਉਹ ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਹੜ ਗਏ ਨੇ |

ਸੀ ਇਤਬਾਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਰੱਬ ਜਿਹੇ ,
ਉਹ ਇਲਜ਼ਾਮ ਸਾਡੇ ਸਿਰ ਮੜ ਗਏ ਨੇ |

ਵਿਛੋੜੇ ਯਾਰ ਦੇ , ਕਈ ਰੋਗ ਅਵੱਲੜੇ ,
ਤਕਦੀਰ ਸਾਡੀ ਵਿਚ ਜੜ ਗਏ ਨੇ |

( written by : Pradeep gupta )

ਬਹੁਤ ਵਧਿਆ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ......ਪ੍ਰਦੀਪ ਜੀ......ਧਨਵਾਦ ਇਥੇ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਲਈ.......

very nice writing..Thanks for sharing..

ਵਾਹ ਜੀ ਵਾਹ ! ਕਮਾਲ ਦਾ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ! ਜੀਓ,,,

Vdia likhiya, rog avallrey !!!! TFS !!!

bahut vdia g likhde rvo!

Vdhia likhea . . . Jio

@ Jasbir( j )..

@ Simmy..

@ Harpinder..

@ Lucky..

@ Rajwinder..

@ Gurminder..

ਇਸ ਰਚਨਾ ਨੂੰ ਸਲਾਹੁਣ ਲਈ ਤੁਹਾਡਾ ਸਭ ਦੋਸਤਾਂ ਦਾ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਧੰਨਵਾਦ

wah ji wah kamaal...tfs

ਮਿਹਰਬਾਨੀ ਸੁਰਜੀਤ ਵੀਰ ਜੀ..