ਲਖਾਂ ਹੀ ਸਹਾਰੇ ਨੇ ਦਿਨ ਦੇ ਉਜਾਲੇ ਵਿਚ,

ਲਗਦਾ ਏ ਡਰ ਸਾਨੂੰ ਹੋਕਿਆ ਦੀ ਰਾਤ ਦਾ,

ਕਤਲ ਹੋਈ ਮੁਹੋਬਤ ਦਾ ਕਰਨ ਜ਼ਿਕਰ ਕੇਹੜਾ  ਸੋਖਾ,

ਕੋਈ ਪੁਛ ਨਾ ਲਵੇ ਰਹਿੰਦਾ ਡਰ ਸਾਨੂੰ ਐਸੇ ਹੀ ਬਾਤ ਦਾ,

ਫਿਕਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ  ਬਸ  ਡੂਬੀ ਪਈ  ਏ ਮੇਰੀ  ਜਿੰਦਗੀ,

ਕਿਵੇਂ ਕਰਾਂ ਹੱਲ ਇਸ਼੍ਕ਼ੇ ਚ ਮਿਲੀ ਹੰਜੂਆਂ ਦੀ ਖੈਰਾਤ ਦਾ,

ਰਾਜੇਸ਼ ਟੁੱਟ ਚਲੀ ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਸਾਹਾਂ ਵਾਲੀ ਤੰਦ
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਬਣ  ਰਹ ਜਾਣਾ ਢੇਰ ਮੈਂ ਖਾਕ ਦਾ,

ਰਾਜੇਸ਼ ਸਰੰਗਲ

waah ji waah !! bahut sohni rachna pesh kiti hai rajesh... Jio....

bahut vadhia vir ji .....

bahut bahut dhanwad pradeep veer nd sunil veer....

sohna likheyaa ee vere

Sohna likhiya ae Rajesh....

Sukriya Dosto

ਕਹਿਣ ਨੂੰ ਮਾਂ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਹੋਣੀ,
ਵੇਖ ਐਲਾਦ ਅੱਖੀਆਂ ਭਰ ਲੈਦੀਂ।

ਵਾਹ ਵਾਹ ਜੀ ਗੁਰਮੀਤ ਜੀ.