|
 |
 |
 |
|
|
Home > Communities > Punjabi Poetry > Forum > messages |
|
|
|
|
|
|
ਚਰਖਾ ਰੋਂਦਾ ਵਿੱਚ ਪਿਆ ਖੂੰਜੇ |
ਚਰਖਾ ਰੋਂਦਾ ਵਿੱਚ ਪਿਆ ਖੂੰਜੇ ਕੌਣ ਮਧਾਣੀ ਦੇ ਅੱਥਰੂ ਪੂੰਜੇ, ਨਾ ਕੋਈ ਕੱਢਦੀ ਬਹਿ ਫੁੱਲਕਾਰੀ ਨਾ ਕੋਈ ਝੂਟੇ ਪੀਂਗ ਕੁਆਰੀ, ਨਾ ਉਹ ਰਹਿ ਗਏ ਵੇਹੜੇ ਖੁੱਲੇ ਨਾ ਉਹ ਰਹਿ ਗਏ ਸਾਂਝੇ ਚੁੱਲੇ ਕਿੱਧਰ ਗਏ ਦੁਪੱਟੇ ਚੁੰਨੀਆਂ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਸੱਥਾਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸੁੰਨੀਆਂ, ਨਾ ਹੀ ਬਲਦਾਂ ਦੇ ਗਲ ਟੱਲੀਆਂ ਨਾ ਕੋਈ ਖਾਂਦਾ ਭੁੰਨ ਕੇ ਛੱਲੀਆਂ, ਨਾ ਕੋਈ ਤੇਲੀ ਰੂੰ ਨੂੰ ਪਿੰਜਦਾ ਨਾ ਕੋਈ ਕੱਚੇ ਕੋਠੇ ਲਿੰਬਦਾ, ਨਾ ਉਹ ਟਿੰਡਾਂ ਨਾ ਉਹ ਖੂਹਾਂ ਨਾ ਉਹ ਦਿਸਦੀਆਂ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਜੂਹਾਂ, ਨਾ ਪਰਭਾਤੀਂ ਚੂਕਣ ਚਿੜੀਆਂ ਨਾ ਹੀ ਤੀਆਂ ਲਾਉਂਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ, ਕਰੇ 'ਸੰਧੂ' ਅਰਜ਼ੋਈ ਰੱਬਾ ਦਿਨ ਮੁੜ ਆਵਣ ਉਹੀ ਰੱਬਾ, ਨਾ ਕੋਈ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਧੀ ਨੂੰ ਮਾਰੇ ਨਾ ਕੋਈ ਜਿਉਂਦੀ ਨੂੰਹ ਨੂੰ ਸਾੜੇ, ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਮਿਟ ਜਾਏ ਗਰੀਬੀ ਦੁੱਖ ਨਾ ਆਵੇ ਕਿਸੇ ਨਸੀਬੀ, ਹਰ ਕੋਈ ਏਥੇ ਮੌਜਾਂ ਮਾਣੇ ਮਿੱਠੇ ਲੱਗਣ ਤੇਰੇ ਭਾਣੇ.........ਸੰਧੂ
|
|
16 May 2011
|
|
|
|
sachi purane din asin te imagine vi kar sakde han kuinki kade oh time vich bachpan langhaya hai asin...
par sadi aun wali generation lai te oh sab supna ee hoyega....
Too good ji, bahut sohni creation... saambh ka rakhan wali rachna !!!
|
|
16 May 2011
|
|
|
|
ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਬਾਈ ਜੀ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,ਵਸਦੇ ਰਹੋ,,,
|
|
16 May 2011
|
|
|
|
wadia koshish ae bai g gud
|
|
16 May 2011
|
|
|
|
|
|
bahut wadiya veer ji.....oh purane din taan hunh shayed itihaas banh ke hi reh jaanhge......tfs
|
|
17 May 2011
|
|
|
|
ਕਿਆ ਬਾਤ ਐ ਸੰਧੂ ਸਾਅਬ ! ਵਾਕਿਆ ਈ ਤਸਵੀਰ ਖਿਚੀ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਮਾਵੀ ਜੀ ਹੋਰਾਂ ਕਿਹਾ ! ਬਾਕੀ ਰੂੰ ਪਿੰਜਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਉਹ ਭਾਈ ਯਾਦ ਆ ਗਏ ਜਿਹੜੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਤਾਰ ਵਾਲਾ ਜੁਗਾੜ ਜਿਹਾ ਚੁੱਕੀ ਫਿਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ...ਤੇ ਫਿੱਸੀ ਹੋਈ ਰਜਾਈ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਐਨ ਮੋਟੀ-ਤਾਜ਼ੀ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਸੀ ਪਿੰਜ-ਪਿੰਜ ਕੇ ! ਹਾ ਹਾ ...
|
|
17 May 2011
|
|
|
|
|
sohni racha hai raman 22 ,,,, par likhi tusi aap hai ji
?
|
|
17 May 2011
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
 |
 |
|
|
|