ਐਵੇਂ ਜੱਗ ਦੀ ਹਸਾਈ ਹੈ
ਐਵੇਂ ਸਾਨੂੰ ਹੌਲ ਪਿਆ
ਐਵੇਂ ਅੱਖ ਭਰ ਆਈ ਹੈ

ਔਖੇ ਦਿਲ ਦੇ ਉਬਾਲੇ ਨੇ
ਜਿਹੜੇ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਸਣ
ਉਹ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲੇ ਨੇ

ਇਹ ਧਰਤੀ ਸੰਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ
ਯਾਰਾ ਤੈਨੂੰ ਧੁੱਪ ਨਾ ਲੱਗੇ
ਰਹੇ ਛਾਂ ਦਰਵੇਸ਼ਾਂ ਦੀ

ਇਹ ਪੈਂਡਾ ਭਾਰੀ ਏ
ਜੀਹਨੇ ਸਾਡੇ ਲੇਖ ਲਿਖੇ
ਕੋਈ ਰੱਬ ਦਾ ਲਿਖਾਰੀ ਏ

ਲੱਗੇ ਦੁਆ ਫਕੀਰਾਂ ਦੀ
ਆਪਾਂ ਜਿਹੜੇ ਮੋੜ ਮਿਲੇ
ਕੋਈ ਬਾਤ ਲਕੀਰਾਂ ਦੀ

ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਦਾ ਤਰਾਨਾ ਹੈ
ਲੋਕਾਂ ਭਾਣੇ ਘੁੱਗ ਵਸਦਾ
ਸਾਡਾ ਸ਼ਹਿਰ ਵੀਰਾਨਾ ਹੈ

ਜੋ ਆਪਣਿਆਂ ਕੀਤੀ ਹੈ
ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਤੇ ਕੀ ਲਿਖੀਏ
ਜੋ ਦਿਲ ਤੇ ਬੀਤੀ ਹੈ

ਇਹ ਕੀ ਰੱਬ ਦਾ ਭਾਣਾ ਹੈ
ਆਪੇ ਅਸਾਂ ਰੋ ਲੈਣਾ,
ਆਪੇ ਚੁਪ ਕਰ ਜਾਣਾ ਹੈ

ਇਹੀ ਜੀਵਨ ਰੁੱਖ ਦਾ ਹੈ
ਨਿੰਮੀ ਨਿੰਮੀ ਯਾਦ ਵਗਦੀ
ਦਿਲ ਹੌਲੇ ਹੌਲੇ ਦੁਖਦਾ ਹੈ

ਇਹਦਾ ਚੰਦ ਤੇ ਟਿਕਾਣਾ ਹੈ
ਸਿਰ ਉਤੋਂ ਲੰਘਕੇ ਗਿਆ
ਕੋਈ ਦਰਦ ਪੁਰਾਣਾ ਹੈ

ਸ਼ਮੀਲ

ਵਧੀਆ ਹੈ......tfs.......