ਯੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨਯਾ ਹੈ ਮਗਰ
ਸਭੀ ਅਾਸ਼ਿਕ ਪੁਰਾਨੇ ਹੈ
ੳੁਸ ਬਾਦ ਗੁਜਰ ਗੲੇ ਜਮਾਨੇ ਹੈ
ਜਬ ਮਹਿਬੂਬ ਏਕ ਥਾ ਸਬਕਾ
ਜੁਨੂਨ ਅਲਗ ਥੇ ਸਬਕੇ ਮਗਰ

ਵੋ ੲਿਬਾਦਤ ਖੋ ਗਈ ਮਗਰ
ਪਰ ਲਾਲਚ ਆਗੇ ਬੜ ਗਿਅਾ
ੲੀਮਾਨ ਭੀ ਬਿਗੜ ਗਿਅਾ
ਚਲੋ ਅਪਨੇ ਲਿੲੇ ਹੀ ਸਹੀ
ਖੁਦਾ ਕੋ ਯਾਦ ਤੋ ਕਿਆ ਮਗਰ

ਖਲਕਤ ਕੇ ਰੁਖ ਮਗਰ
ਹੈ ਤੋ ਉਜਾਲੇ ਕੀ ਓਰ
ੲਿੰਤਜਾਰ ਮੇਂ ਭੀ ਹੈ ਗੋਰ
ਉਜਾਲਾ ਝੂਠਾ ਹੀ ਸਹੀ
ਅੰਧੇਰੇ ਤੋ ਰੋਸ਼ਨ ਹੈ ਮਗਰ

ਖੁਦਾ ਕੇ ਘਰ ਅਨੇਕ ਮਗਰ
ਪਰ ਵੋ ਖੁਦ ਏਕ ਹੈ
ਉਸਕੇ ਘਰ ਕੇ ਰਾਸਤੇ ਅਨੇਕ ਹੈ
ਥੋੜੇ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਜਰੂਰ ਹੈ
ਸਬਕੀ ਮੰਜਿਲ ਵਹੀ ਹੈ ਮਗਰ

ਤਮੰਨਾਓ ਕੀ ਕਤਾਰ ਮੇ ਮਗਰ
ਵੋ ਸਬ ਸੇ ਆਗੇ ਹੈ
ਜੋ ਸਬ ਸੇ ਆਗੇ ਹੈ
ਜਾਨਕਰ ਸਭ ਕੁਛ ਹਮ ਫਿਰ
ਅਨਜਾਨ ਬਨਤੇ ਹੈ ਮਗਰ
ਅਨਜਾਨ ਬਨਤੇ ਹੈ ਮਗਰ

nice sandeep g its different style

sandeep veer g,......bohat wadhiya likhea aap g ne,..........great

a lot Sukhpal Sir...for your valuable time to poem