ਖੌਰੇ ਕਿਥੇ ਗਏ ੳਹ ਜਮਾਨੇ,

ਜਦੋਂ ਰੌਣਕਾਂ ਹਰ ਪਾਸੇ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਸੀ।

ਲੱਗਦੇ ਸੀ ਮੇਲੇ ਤੀਆਂ ਦੇ,

ਤੇ ਪਿੱਪਲੀ ਪੀਘਾਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਸੀ।

ਫਿਰ ਪਿੜ ਵਿਚ ਗਿੱਧਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ,

ਤੇ ਜਿਦ-ਜਿਦ ਕੇ ਬੋਲੀਆਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਸੀ। 

ਬਜ਼ੁਰਗ ਖੇਡਦੇ ਤਾਸ਼ਾਂ ਬੋਹੜ ਥੱਲੇ, 

ਗੱਲਾਂ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਚਲਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਸੀ।

ਉਦੋਂ ਖੋਟ ਨਾ ਕਿਸੇ ਮਨ ਵਿਚ ਸੀ, 

ਸੱਚੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਸਿਫਤਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸੀ। 

ਉਦੋਂ ਜਿਸਮਾਨੀ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, 

ਬੱਸ ਦਿਲਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸੀ।

ਇਸ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਲਈ ਪਿਆਰ ਬਖਸ਼ਣਾ ਦੋਸਤੋ 'ਪ੍ਰਭਦੀਪ ਸਿੰਘ ਕਲਸੀ'

Bohat wadhia likhea veer............hor vi khubb likho,.................aap kol ehsaas  haan,.............te aap likh sakde ho,.............keep it up...........duawaan

ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਧੰਨਵਾਦ ਵੀਰ ਜੀ ਪਿਆਰ ਬਖਸ਼ਨ ਲਈ, ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਆਰ ਸਦਕਾ ਹੋਰ ਵੀ ਵਧੀਆ ਲਿਖਾਂਗਾ ਵੀਰ ਜੀ ....