ਜਿੱਦ ਨਾ ਕਰ,ਵੇ ਅਸੀਂ ਪ੍ਰਦੇਸੀ,
ਅਸਾਂ ਫੁਰ ਕਰਕੇ ਉੱਡ ਜਾਣਾ।
ਰਿਜ਼ਕ ਅਸਾਂ ਦਾ ਧੁਰ ਤੋਂ ਲਿਖਿਆ,
ਸਿਰਫ ਤੂੰ ਤਾਂ ਚੋਗ ਚੁਗਾਉਣਾ।
ਅੱਖ ਭਰ ਨਾ ਤੱਕੇ ਨਾ ਦਿਲ ਵਸੇਂ,
ਵੇ ਰੁੱਸ ਰੁੱਸ ਕਾਹਤੋਂ ਬਹਿੰਦੋਂ,
ਤੱਤ ਫੱਟ ਉੱਠ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਢੋਹਾਂ,
ਵੇ ਤੂੰ ਕਦ ਕੁੰਡਾਂ ਖੜਕਾਉਣਾ।

ਸੁਬਾਹ ਤੋਂ ਬਨੇਰੇ ਕਾਂ ਪਿਆ ਬੋਲੇ,
ਤਨਹਾਈ 'ਚ ਅਵੱਲੜੇ ਰੋਗ ਹੰਢਾਏ,
ਵੇ ਚਿੰਤਾ ਮੁਕਤ ਮੈਂ ਕਿਦਾਂ ਹੁੰਦੀ,
ਜਦ ਤੂੰ ਮੁੜਕੇ ਨਹੀ ਆਉਣਾ ।
ਖੱਟਣ ਦੀ ਭੁੱਖ ਤੈਨੂੰ ਪ੍ਰਦੇਸੀ ਕੀਤਾ,
ਵੇ ਤੈਨੂੰ ਪ੍ਰੀਤ  ਰਾਸ ਨਾ ਆਈ,
ਮੈਂ ਸੁਹਾਗਣ ਤੈਂ ਕੀਤੀ ਵਿਜੋਗਣ,
ਮੇਰੀ ਉੱਡੀਕ ਨੇ ਤੈਨੂੰ ਪਾਉਣਾ।

Nice one ji !

Chog chugsni paindi
Jithhe daate chog khillari ....

 

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਰਚਨਾ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ ਹੈ ਗੁਰਮੀਤ ਬਾਈ ਜੀ |

ਸ਼ੇਅਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ੁਕਰੀਆ | 

 

ਮੁਕੰਮਲ ਹੋਣ ਦੀ ਰੀਝ ਨੇ,
ਖਿਲਾਰ ਦਿਤਾ ਵਜ਼ੂਦ ਨੂੰ,
ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ ਕਿਹੜੇ ਪਲ,
ਜੋੜਦੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਆਪ ਨਾਲ।
ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਮੇਹਰਬਾਨੀ ਮਾਵੀ ਅਤੇ ਜਗਜੀਤ ਜੀ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਸਰੋਤ ਬਣੇ ਰਹੋ

Bahut khoob gurmit jee
Sohna matter
Jeo

Thanks Gurpreet ji

Ki khaan mein is rachna te gurmit ji.sach pardes ta jwanian kha jande ne.kai caar piche maape udeekde mar jande te kai vaar kise  naar di mahiye nu udeekdi udeekdi di umar dhal jandi.chehre di rangat fikkinpai jandi.par roti boht athri cheez hai pta nai kithe lai jave.bohtt vadiya rachna.thanks for sharing

Navpreet ji we Appreciate your emotions and your love and feeling toward own

very well written,..........

Thanks Sukhpal ji