ਜਾਨ ਕੱਢਣ ਲਈ ਵੀ ਯਮ ਆਖਿਰ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਵਿਚ ਆਇਆ .
ਬਹੁਤ ਖੂਬ............
ਜਦ ਕਾਲਜ ਪੜਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕਦੇ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਇਹ ਸਭ ਪੜਨ ਦਾ.......... ਸਿਰਫ "ਹਰ ਮੋੜ ਤੇ ਸਲੀਬਾਂ" ਵਾਲੀ ਰਚਨਾ ਪੜੀ ਸੀ....... ਤੇ ਅੱਜ ਏਨੇ ਖੂਬਸੂਰਤ ਅਲਫਾਜ਼ ਪੜ ਕੇ ਸੱਚੀਂ ਅੱਖ ਭਰ ਆਈ ......... ਕੋਟਿ ਕੋਟਿ ਪ੍ਣਾਮ ਓਸ ਮਹਾਨ ਕਵੀ ਨੂੰ ...... ਤੇ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਮੈਨੂੰ ਏਨੀ ਮਹਾਨ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਨਾਲ ਮਿਲਾਉਣ ਲਈ........ ਜਿਉਂਦੇ ਰਹੋ...... ਖੁਸ਼ ਰਹੋ........

ਨਾ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਸੀ,ਨਾ ਉਸਦੇ ਪਾਸ ਚਿਹਰਾ ਸੀ
ਸੀ ਸਾਡੇ ਦਰਮਿਆਨ ਇਕ ਫਾਸਲਾ,ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਰਿਸ਼ਤਾ ਸੀ

ਅਗਨ-ਸ਼ਸ਼ਤਰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ਵੀ ਸੀ ਸਾਵੇਂ
ਮਗਰ ਮੈਂ ਡਰ ਗਿਆ,ਉਹ ਸਿਰ ਤੋਂ ਪੈਰਾਂ ਤੀਕ ਨੰਗਾ ਸੀ

ਸਫਰ 'ਤੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਇਕ ਕਾਫਲਾ ਅਕਸਰ
ਮਗਰ ਸੌ ਕਮਰਿਆਂ ਵਾਲੇ ਮਕਾਨ ਅੰਦਰ ਵੀ ਤਨਹਾ ਸੀ

ਹਵਾ ਇਕ ਦਮ ਰੁਕੀ ਤੇ ਡਰ ਗਈ ਇਹ ਵੇਖ ਕੇ ਕੌਤਕ
ਘਣੀ ਪਤਝੜ 'ਚ ਵੀ ਪੱਥਰ ਦੀ ਅੱਖ ਵਿਚ ਸਬਜ਼ ਪੱਤਾ ਸੀ

ਡਬੋਕੇ ਮੈਨੂੰ ਲਹਿਰਾਇਆ,ਉਛਲਿਆ,ਗਰਜਿਆ,ਹੱਸਿਆ
ਸਮੁੰਦਰ ਦਿਲ ਦਾ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸੀ ਪਰ ਸਾਜਿਸ਼'ਚ ਗਹਿਰਾ ਸੀ

ਗ਼ਜ਼ਲ ਦਾ ਹਰਫ਼ ਹਰਫ਼ ਮਹਿਕਦਾ ਗੁਲਾਬ ਬਣ ਗਿਆ।

ਮੈਂ  ਰਾਤ  ਜੋ  ਕਿਹਾ,  ਸਵੇਰ  ਨੂੰ  ਅਜ਼ਾਬ  ਬਣ  ਗਿਆ।

ਤਮਾਮ  ਉਮਰ  ਏਸ  ਨੂੰ  ਨਾ  ਪਰ  ਕਰ  ਸਕਾਂਗਾ  ਮੈਂ,

ਜਾਂ  ਨੈਣ  ਤੂੰ  ਭਰੇ  ਮੇਰੇ  ਲਈ  ਚਨਾਬ  ਬਣ  ਗਿਆ।

ਅਜੇ  ਕਥਾ  ਬਣੀ  ਸੀ  ਤੂੰ  ਕਿ ਡਰ  ਗਈ  ਜਹਾਨ  ਤੋਂ,

ਮੈਂ ਡੋਲਿਆ ਨਾ ਥਿੜਕਿਆ, ਬੇਸ਼ਕ ਕਿਤਾਬ ਬਣ ਗਿਆ।

ਤੂੰ  ਮਹਿਕ  ਬਣ ਕੇ  ਜਾਂ  ਉਡੀ , ਮੈਂ ਫੇਰ ਵੀ ਦੁਆ ਕਰੀ,

ਹੈ  ਤੇਰਾ  ਹੀ  ਕਰਮ  ਮੈਂ  ਖਾਕ  ਤੋਂ ਗੁਲਾਬ ਬਣ ਗਿਆ।

ਹਰੇਕ  ਵਰਕ  ਜ਼ਿੰਦਗੀ ,  ਅਜ਼ਾਬ  ਸੀ  ਜਾਂ  ਹਾਦਸਾ,

ਤੂੰ  ਵਰਕ  ਵਰਕ  ਜੋੜਿਆ  ਮੈਂ  ਆਫਤਾਬ  ਬਣ ਗਿਆ।

ਤਲਾਸ਼ ਦਾ, ਪਿਆਸ ਦਾ, ਮੈਂ ਕਿਸ ਨੂੰ ਦਰਦ  ਆਖਦਾ,

ਤੂੰ  ਬਣ  ਗਿਆ  ਨਦੀ ,  ਕਦੇ  ਸਰਾਬ  ਬਣ  ਗਿਆ ।

Great Contribution by All :)

keep sharing !