ik kavita likhi c "SAFAR" ....kuch is tarah aa....
ਸਿਰਫ ਓਹਦਾ ਵਿਛੜਨਾ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚ ਇਕ ਦਰਦ ਨਹੀ ਹੈ....
ਓਹ ਤਾ ਬਸ ਸ਼ੁਰੁਆਤ ਸੀ ਇਸ ਸਫ਼ਰ ਦੀ
ਜਿਸ ਚ ਮੈਂ ਸੀ ਤੇ ਇਹ ਜ਼ਮਾਨਾ ਸੀ.....
ਰਾਹਗੀਰ ਆਉਂਦੇ ਗਏ ਤੇ ਮੇਰਾ ਕਤਲ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਮੰਜਿਲਾ ਤੋ
ਪਹਿਲੇ ਹੀ
ਕੀਮਤ ਪੁਛ ਪੁਛ ਕੇ ਸਰੇ ਰਾਹ ਮੇਰੇ ਅਰਮਾਨਾ ਦੀ ....
ਬਾਜ਼ਾਰ ਚ ਖੜ ਕੇ ਪਹਿਲੇ ਆਪ ਹੀ ਨੀਲਾਮ ਕੀਤਾ "ਨਵੀ" ਦੀ
ਮਾਸੂਮਿਅਤ ਨੂੰ
ਉਪਰੋ ਯਾਦ ਦਵਾਉਂਦੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੀਤੇ ਏਹਸਾਨਾ ਦੀ....
ਜਿੰਨੇ ਰਾਹਗੀਰ ਸੀ , ਓਨੀ ਵਾਰ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਈ ਗਈ
ਬਹੁਤ ਧਨਵਾਦ ਆ ਓਹਨਾ ਮੇਹਰ੍ਬਾਨਾ ਦੀ...
ਖੰਜਰਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਤੇ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਹੋਈ
ਕਦੀ ਹੋਈ ਨਾ ਗਿਣਤੀ ਮੇਰੀਆ ਜਾਨਾ ਦੀ
ਵਲੋਂ - ਨਵੀ
ik ehsaas nal gal kiti ta ehsaas ne keha ke adhoori lagdi aa poem "SAFAR DE RAAHGIRA" di ta gal hi ni kiti ....fer ohde addition c main kuch es tara likhiya
ਤੂੰ ਸਫ਼ਰ ਦੇ ਰਾਹਗੀਰਾ ਦਾ ਕਿਉ ਕਮਲਿਆ ਹਾਲ ਪੁਛ ਲਿਆ
ਕਿਵੇ ਦਸਾਂ ਕੀ ਸਫ਼ਰ ਦਾ ਅਫਸਾਨਾ ਸੀ.....
ਜਿਹਨੂ ਆਪਣਾ ਮੰਨ ਕੇ ਸ਼ੁਰੁਆਤ ਕੀਤੀ ਸੀ....
ਸਭ ਤੋ ਪਹਿਲੇ ਤੇ ਓਹੀ ਬੇਗਾਨਾ ਸੀ.....
ਵਿਚ ਸਫ਼ਰ ਦੇ ਮੇਰਾ ਸਭ ਕੁਛ ਲੁੱਟ ਕੇ
ਫਿਰ ਓਹ ਸਵਾਰੀ ਉਤਰ ਗਈ.....
ਇਸ ਲੁੱਟ ਚ ਮੇਰੀ ਕੁਖੀ ਧੀ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਗਈ...
ਗਿਆ ਲਾਡ ਜੋ ਹਾਲੇ ਪੁੱਤ ਨਾਲ ਲਡਾਨਾ ਸੀ .....
ਤੂੰ ਸਫ਼ਰ ਦੇ ਰਾਹਗੀਰਾ ਦਾ ਕਿਉ ਕਮਲਿਆ ਹਾਲ ਪੁਛ ਲਿਆ
ਕਿਵੇ ਦਸਾਂ ਕੀ ਸਫ਼ਰ ਦਾ ਅਫਸਾਨਾ ਸੀ.....
ਫੇਰ ਹੋਰਨਾ ਸਵਾਰੀਆ ਦੀ ਵਾਰੀ ਆਈ.....
ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ ਮੇਰੀ ਕਿਸਮਤ ਨੇ ਬਦਲਾ ਲੇਣਾ ਸੀ....
ਇਸ ਬਦਲੇ ਦੀ ਅੱਗ ਚ ਸਭ ਰਿਸ਼ਤੇ ਸੜੇ....
ਜਿਸ ਚ ਮਾਂ ਪਿਓ ਭਰਾ ਤੇ ਸਭ ਭੈਣਾ ਸੀ.....
ਰੋ ਰੋ ਕੇ ਸਫ਼ਰ ਇਹ ਕੱਟਣਾ ਪੈਣਾ
ਕਿਉਂਕਿ ਸਜ਼ਾ ਮਿਲਣਾ ਤਾ ਕੰਮ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਸੀ
ਤੂੰ ਸਫ਼ਰ ਦੇ ਰਾਹਗੀਰਾ ਦਾ ਕਿਉ ਕਮਲਿਆ ਹਾਲ ਪੁਛ ਲਿਆ
ਕਿਵੇ ਦਸਾਂ ਕੀ ਸਫ਼ਰ ਦਾ ਅਫਸਾਨਾ ਸੀ.....
ਅਗਲੀ ਵਾਰੀ ਆਈ ਫੇਰ ਜ਼ਮਾਨੇ ਦੀ....
ਇਸ ਸਮਾਜ ਚ ਵਿਚਰਦੇ ਬੂਚੜਖਾਨੇ ਦੀ.....
ਨੋਚ ਨੋਚ ਕੇ ਖਾਨ ਚ ਕੋਈ ਕਸਰ ਨਾ ਛੱਡੀ.....
ਇਹਨਾ ਗਿਧ ਰੂਪੀ ਇਨਸਾਨਾ ਹੀ .....
ਇਥੇ ਅਪਣਿਆ ਨੇ ਹੀ ਇਜ਼ਤਾ ਤੇ ਹਥ ਪਾਏ
ਜ਼ਮਾਨਾ ਤਾ ਧੁਰ ਅੰਬਰੋ ਹੀ ਬੇਗਾਨਾ ਸੀ.....
ਤੂੰ ਸਫ਼ਰ ਦੇ ਰਾਹਗੀਰਾ ਦਾ ਕਿਉ ਕਮਲਿਆ ਹਾਲ ਪੁਛ ਲਿਆ
ਕਿਵੇ ਦਸਾਂ ਕੀ ਸਫ਼ਰ ਦਾ ਅਫਸਾਨਾ ਸੀ.....
"ਨਵੀ " ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਹਾਲੇ ਵੀ ਸਫ਼ਰ ਵਿਚ ਹੀ ਹੈ....
ਖੋਰੇ ਇਹੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਭਾਣਾ ਸੀ.....
ਰੂਹ ਮਰ ਚੁਕੀ , ਬੁੱਤ ਬਚਿਆ ਆ
ਕੋਈ ਲੇਖਾ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਪੁਰਾਣਾ ਸੀ
ਤੂੰ ਸਫ਼ਰ ਦੇ ਰਾਹਗੀਰਾ ਦਾ ਕਿਉ ਕਮਲਿਆ ਹਾਲ ਪੁਛ ਲਿਆ
ਕਿਵੇ ਦਸਾਂ ਕੀ ਸਫ਼ਰ ਦਾ ਅਫਸਾਨਾ ਸੀ.....
ਮੈਂ ਕੱਲੀ ਸੀ ਤੇ ਰਾਹੀ ਸਾਰਾ ਜ਼ਮਾਨਾ ਸੀ.....
ਵਲੋ - ਨਵੀ
|
