|
|
|
|
|
|
Home > Communities > Punjabi Poetry > Forum > messages |
|
|
|
|
|
|
DEEPAK JATOI JI'S POETRY |
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੀ ਹੈ ਹਸੀਂ ਧੋਖਾ ਹੈ ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ | ਮੌਤ ਵੀ ਬੰਦੇ ਲਈ ਹਊਆ ਹੈ ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ | ਇਸ਼ਕ ਕੀ ਹੈ ਯਾਰ ਦਾ ਜਲਵਾ ਹੈ ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ | ਹੁਸਨ ਵੀ ਛਿਣ ਭਰ ਦਾ ਹੀ ਸੁਪਨਾ ਹੈ ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ | ਪਿਆਰ ਕੀ ਹੈ ਰੂਹ ਦਾ ਨਗ਼ਮਾ ਹੈ ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ | ਦਰਦ ਵੀ ਤਾਂ ਦਿਲ ਦਾ ਹੀ ਵਿਰਸਾ ਹੈ ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ | ਦੌੜ ਦੌਲਤ ਵਾਸਤੇ, ਸ਼ੁਹਰਤ ਲਈ ਇਹ ਖਿੱਚ ਧੂਹ, ਆਦਮੀ ਦੀ ਅਕਲ ਤੇ ਪਰਦਾ ਹੈ ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ | ਆਦਮੀ ਮਜ਼ਹਬ ਲਈ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿਓਂ ਬੰਦੇ ਦਾ ਖ਼ੂਨ, ਜਦ ਕਿ ਮਜ਼ਹਬ ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਰਸਤਾ ਹੈ ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ | ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਚੱਕਰਾਂ ਵਿੱਚ ਘਿਰ ਗਏ ਦੀਵਾਨਿਓਂ! ਆਦਮੀਅਤ ਹੀ ਬੜਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੈ ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ | ਸਿਰਫ਼ ਮਤਲਬ ਤਕ ਮੁੱਹਬਤ ਹੋ ਕੇ ਸੀਮਿਤ ਰਹਿ ਗਈ, ਦੋਸਤੀ ਵੀ ਨਿਰਾ ਸੌਦਾ ਹੈ ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ | ਖ਼ੂਨ ਇੱਕੋ ਹੈ ਮਗਰ ਕਿਉਂ ਕਸ਼ਮਕਸ਼ ਆਪਸ ’ਚ ਹੈ? ਭਾਵਨਾ ਤੇ ਹ਼ਉਮੈਂ ਦਾ ਗ਼ਲਬਾ ਹੈ ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ | ਨਾ ਮੁਹੱਬਤ ਨਾ ਮੁਰੱਵਤ ਨਾ ਅਦਬ ਨਾਹੀਂ ਖ਼ਲੂਸਾ, ਆਦਮੀ ਹੁਣ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਢਾਂਚਾ ਹੈ ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ | ਸ਼ਿਕਰਿਆਂ ਬਾਜ਼ਾਂ ਨੇ ਅੱਤ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਗੁਲਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਐ ਦੋਸਤ ਬੁਲਬਲਾਂ ਚਿੜੀਆਂ ਦਾ ਰੱਬ ਰਾਖਾ ਹੈ ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ | ਦਿਲ ਜਲਾ ਕੇ ਜਿਸ ਨ ਰੱਖੀ, ਬਜ਼ਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰੌਸ਼ਨੀ, ਬਜ਼ਮ ਵਿੱਚ "ਦੀਪਕ" ਉਹੀ ਜਗਦਾ ਹੈ ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ |
|
|
10 Feb 2010
|
|
|
|
ਕੁਝ ਖਰੀਆਂ ਤੇ ਸੱਚੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦੀਪਕ ਜੀ ਦੀ ਕਲਮ ਤੋਂ...........
ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਬਾਤ ਸੁਣਾਉਂਦਿਆਂ ਭੀ ਹਯਾ ਆਉਂਦੀ ਹੈ| ਹੁਸਨ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਚਲਾਉਂਦੇ ਭੀ ਹਯਾ ਆਉਂਦੀ ਹੈ|
ਐਨੀ ਬੇ-ਲੁਤਫ਼ ਬੇ-ਨੂਰ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਜ ਕੱਲ੍ਹ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਇਹ ਉਮਰ ਹੰਢਿਉਂਦੇ ਭੀ ਹਯਾ ਆਉਂਦੀ ਹੈ|
ਅਜ ਤੇ ਇਨਸਾਨ ਦਾ ਕਿਰਦਾਰ ਹੈ ਐਨਾ ਨੀਂਵਾ, ਅਜ ਤਾਂ ਇਨਸਾਨ ਕਹਾਉਂਦੇ ਭੀ ਹਯਾ ਆਉਂਦੀ ਹੈ|
ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਫ਼ਰਿਆਦ ਇਹ ਬੋਲਾ ਮੁਨਿਸਫ਼, ਲਬ ਤੇ ਫ਼ਰਿਆਦ ਲਿਆਉਂਦੇ ਭੀ ਹਯਾ ਆਉਂਦੀ ਹੈ|
ਵਾਅਦੇ ਤੋੜੇ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾ ਨੇ ਕਿ ਹੁਣ ਉਹ ਵਾਅਦੇ, ਯਾਦ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਰਾਉਂਦੇ ਭੀ ਹਯਾ ਆਉਂਦੀ ਹੈ|
ਐਨੇ ਬੇ ਪਰਦ ਨਜ਼ਾਰੇ ਨੇ ਕਿ ਤੌਬਾ ਮੇਰੀ, ਉਫ਼! ਕਿ ਅਜ ਪਲਕਾਂ ਉਠਾਉਂਦੇ ਭੀ ਹਯਾ ਆਉਂਦੀ ਹੈ|
ਤੇਰੇ ਮੈਅਖ਼ਾਨੇ ’ਚ ਬਦਮਸਤਾਂ ਦੀ ਤੂਤੀ ਬੋਲੇ, ਤੇਰ ਮੈਅਖ਼ਾਨੇ ’ਚ ਆਉਂਦੇ ਭੀ ਹਯਾ ਆਉਂਦੀ ਹੈ|
ਐਨੀ ਪਿਆਸੀ ਹੈ ਹਰਿੱਕ ਰੂਹ ਕਿ ਇਸ ਮਹਿਫ਼ਿਲ ਵਿੱਚ, ਮੈਅ ਦਾ ਲੁਤਫ਼ ਉਠਾਉਂਦੇ ਭੀ ਹਯਾ ਆਉਂਦੀ ਹੈ|
ਸ਼ਿਕਵਾ ਕਰ ਬੈਠੇ ਸਾਂ ਇਕ ਵਾਰ ਕਿ "ਦੀਪਕ"! ਹੁਣ ਤਕ, ਯਾਰ ਥੀਂ ਅੱਖ ਮਿਲਾਉਂਦੇ ਭੀ ਹਯਾ ਆਉਂਦੀ ਹੈ|
|
|
10 Feb 2010
|
|
|
|
ਕੰਡੇ ਚਮਨ ’ਚ ਖਿੱਲਰੇ ਮੁੜ ਇੰਤਸ਼ਾਰ ਦੇ! ਬਲਦੀ ਚਿਖ਼ਾ ’ਚ ਸੜ੍ਹ ਗਏ ਸੁਪਨੇ ਬਹਾਰ ਦੇ ਬਦਬੂਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਗਈ ਇਸ ਬਾਗ਼ ਦੀ ਹਵਾ! ਤੂੰ ਐ ਨਸੀਮ! ਬਾਗ ’ਚ ਮਹਿਕਾ ਖਿਲਾਰ ਦੇ ਕਿਸ ਨੂੰ ਖਬਰ ਸੀ ਆਊਗੀ ਇਹ ਸਹਿਮ ਦੀ ਰੁੱਤ ਵੀ! ਵਰਨਾ ਅਸੀਂ ਦਿਲਾਂ ’ਚ ਦਲੇਰੀ ਉਤਾਰਦੇ ਨਫ਼ਰਤ ਦੇ ਬੀਜ; ਬੀਜ ਕੇ ਖਾਂਦੇ ਹਾਂ ਓਸਦੇ ਫ਼ਲ! ਕਿਥੋਂ ਨਸੀਬ ਹੋਣਗੇ ਮੇਵੇ ਓਹ ਪਿਆਰ ਦੇ!! ਰੰਗੀਨੀਆਂ ਦਾ ਲੁਤਫ਼ ਕੀ ਮਾੰਨਣਗੇ ਫ਼ਿਤਨਾਗਰ? ਦਿਲ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਲੁਤਫ਼ ਹਨ ਮਾਣੇ ਬਹਾਰ ਦੇ ਆਪਣਾ ਹੀ ਖੂਨ ਪੀ ਲਿਆ ਆ ਕੇ ਜੰਨੂਨ ਵਿੱਚ! ਖੁਦ ਹੀ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਏ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਸ਼ਿਕਾਰ ਦੇ ਦਿਨ ਰਾਤ ਪਾਵਾਂ ਵਾਸਤਾ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਐ ਫ਼ਲਕ! ਤੂੰ ਫ਼ਿਰ ਦਿਲਾਂ ਚ ਇਸ਼ਕ ਦ ਜਜਬਾ ਉਚਾਰ ਦੇ ਐ ਨਾ-ਖੁਦਾ! ਜੇ ਹੋਸ਼ ਹੈ ਤੈਨੂੰ? ਤਾਂ ਬਾਤ ਸੁਣ! ਜਿੱਦਾਂ ਬਣੇ ਭੰਵਰ ਚੋਂ ਸਫ਼ੀਨਾ ਗੁਜ਼ਾਰ ਦੇ ਮੱਧਮ ਜਹੀ ਹੈ ਹੋ ਗਈ "ਦੀਪਕ" ਦੀ ਲੋ ਤਾਂ ਯਾਰ! ਪਰ ਜਗਮਗਾਏ ਦਾਗ਼; ਦਿਲੇ ਦਿਲਦਾਰ ਦੇ
|
|
10 Feb 2010
|
|
|
|
ਓਹਨਾ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਤਾਂ ਲੱਗਦੇ ਸੀ ਲਾਰਿਆਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਯਕੀਨ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ
ਜਿਨ੍ਹਾ ਨੇ ਦਿਲ ਦੇ ਲਹੂ ਨਾਲ ਸਿੰਜਿਆ ਸੀ ਚਮਨ ਚਮਨ ’ਚ ਫ਼ਿਰਨ ਓਹੀ ਬੇ-ਸਹਾਰਿਆਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ
ਚਮਨ ’ਚ ਦੋਸਤੋ! ਚੱਲੀ ਹੈ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਵਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਨੇ ਫ਼ੁੱਲ ਭੀ ਅੰਗਾਰਿਆਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ
ਜਿਨ੍ਹਾ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਕਾਲੀ ਸਿਆਹ ਹੈ ਹਰ ਪੱਖ ਤੋਂ ਓਹ ਆਸਮਾਨ ਤੇ ਚਮਕਣ ਸਿਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ
ਨਾ ਦੂਰ ਜਾਇਆ ਗਿਆ ਸਾਥੋਂ ਨਾ ਹੋ ਸਕੇ ਨੇੜੇ ਤੜਪ ਕੇ ਰਹਿ ਗਏ ਦੋਹਾਂ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ
ਅਸਾਡਾ ਹੌਂਸਲਾ ਦੇਖੋ! ਗਮਾਂ ਦੇ ਝੱਖੜਾਂ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਇਹ ਜਿੰਦਗੀ ਮਾਣੀਂ ਹੁਲਰਿਆਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ
ਕਦਰ-ਸ਼ਨਾਮ ਜੇ ਹੁੰਦੇ ਸਭਾ ਚ ਐ "ਦੀਪਕ" ਅਦੀਬ ਰਹਿੰਦੇ ਕਿਵੇਂ ਗਮ ਦੇ ਮਾਰਿਆਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ
|
|
10 Feb 2010
|
|
|
|
thxx veeere
|
|
10 Feb 2010
|
|
|
|
|
ਇਸ਼ਕ ਵਾਲੇ ਇਸ਼ਕ ਫ਼ਰਮਾਓਂਦੇ ਨੇ ਹਸਦੇ-ਖੇਡਦੇ ਜਾਨ ਤਕ ਤੋਂ ਭੀ ਗੁਜ਼ਰ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਹਸਦੇ-ਖੇਡਦੇ
ਠੀਕ ਹੈ ਮਤਕਲ ਦਾ ਨਕਸ਼ ਦਿਲ ਹਿਲਾਊ ਹੈ ਬੜਾ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਫ਼ੇਰ ਭੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਹੱਸਦੇ-ਖੇਡਦੇ
ਐ ਸਮੇਂ ਦੇ ਗੇੜ ! ਕੁਝ ਮੇਰੇ ਜਿਹੇ ਕੱਲੇ ਭੀ ਹਨ ਜੋ ਤਿਰੇ ਸਾਹਵੇਂ ਵੀ ਡਟ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਹਸਦੇ-ਖੇਡਦੇ
ਬਾਗ਼ ਸੜਦੈ ; ਤਾਂ ਅਜਿਹੇ ਪੰਛੀ ਭੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕੁਝ ਖੰਭ ਹੁੰਦਿਆ ਭੀ ਜੋ ਸੜ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਹਸਦੇ-ਖੇਡਦੇ
ਤੂੰ ਕਿਨਾਰੇ ਤੇ ਖੜਾ ਰੋਨੈ ਦਿਲਾ ! ਪਰ ਕੁਝ ਦਲੇਰ ਚੀਰ ਦੇ ਦਰਿਆ ਨੂੰ ਓਹ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਹਸਦੇ-ਖੇਡਦੇ
ਬਦਤਮੀਜ਼ੀ ਦੇਖ ਕੇ ਸਾਕੀ ਦੀ; ਬਾ-ਗੈਰਤ ਪਿਆਕ! ਜਾਮ ਆਪਣਾ ਛੱਡ ਦੇਂਦੇ ਨੇ ਹਸਦੇ-ਖੇਡਦੇ
ਕਿੰਨੇ ਖੁੱਸ਼੍ਕਿਸਮਤ ਨੇ "ਦੀਪਕ"! ਜਹਿੜੇ ਇਸ ਮਹਿਫ਼ਿਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰੋਂਦਿਆਂ ਆਓਂਦੇ ਨੇ; ਪਰ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਹਸਦੇ-ਖੇਡਦੇ
|
|
10 Feb 2010
|
|
|
|
22 JI KAL TUHADI POST DEKHI TA MAIN SOCHEYA KE APNE KOL VI NE KAAFI SHARE KARDE HAAN
|
|
10 Feb 2010
|
|
|
|
ਇੱਲਤ ਬੁਰੀ ਹੈ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਜਜ਼ਬਾ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ | ਮਾੜੀ ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਹੈ ਪਰ ਜ਼ਲਵਾ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ |
ਮਹਿਸੂਸੀ-ਆਤ ਦਿਲ ਦੀ ਐਂ ; ਐਪਰ ਜਹਾਨ ਵਿੱਚ, ਕੋਈ ਭੀ-ਕੁਝ ਭੀ ਕੱਖ-ਭੀ ;ਅੱਛਾ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ |
ਦਿਲ ਦਾ ਸੁਭਾਅ ਹੈ ਦਿਲ 'ਚ ਹੈ ਇਕ ਕੁਦਰਤੀ ਕਸ਼ਿਸ਼, ਕਬਜ਼ਾ ਬੁਰਾ ਹੈ ਹੁਸਨ ਤੇ ਦਅਵਾ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ |
ਨੁਕਤਾ ਉਠਾਇਆ ਬਜ਼ਮ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਕਮਾਲ, ਨੁਕਤਾ ਭੀ ਇਕ ਦਲੀਲ ਹੈ ਨੁਕਤਾ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ |
ਹਾਸਾ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹਾਲ ਤੇ ਆਉਣਾ ਬਹੁਤ ਬੁਰੈ, ਆਵੇ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਹਾਸਾ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ |
ਜਿਹੜਾ ਕਿਸੇ ਦਾ ਵੀ ਬੁਰਾ ਕਰਦਾ ਨਹੀਂ ਕਦੇ, ਉਸ ਦਾ ਭੀ ਇਸ ਜਹਾਨ ਵਿਚ ਹੁੰਦਾ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ |
ਤੈਥੋਂ ਬੁਰਾ ਜੇ ਹੋ ਗਿਐ ; ਤੌਬਾ ਜ਼ਰੂਰ ਕਰ ! ਤੌਬਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਦਮੀ ਰਹਿੰਦਾ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ |
ਵਾਅਦਾ ਨਾ ਤੋੜ ਚਾੜ੍ਣਾਂ ਇਹ ਹੈ ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ, ਪਰ ਸਰਸਰੀ ਜੇ ਵੇਖੀਏ ਵਾਅਦਾ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ |
'ਦੀਪਕ' ਦੇ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਐ ? ਤਾਂ ਕਹਾਂਗਾ ਸਾਫ, ਸ਼ਾਇਰ ਬੁਰਾ ਜ਼ਰੂਰ ਹੈ ; ਬੰਦਾ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ |
|
|
10 Feb 2010
|
|
|
|
ਵਿਗੜਣੋਂ ਝਗੜਣੋਂ ਉਲਝਣੋਂ ਰਿਹਾ ਮੈਂ ਗੁਸਤਾਖ ਹੋਵਾਂ? ਇਹ ਹੋਣੋ ਰਿਹਾ ਨਾ ਕਰ ਮਿਹਰ ਮੇਰੇ ਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਮਿਰੇ ਤਿਰੀ ਮਿਹਰ ਬਾਝੋਂ ਮੈਂ ਮਰਣੋਂ ਰਿਹਾ ਨਹੀਂ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ਰਦਾਰ ਸਕਦਾ ਖਰੀਦ! ਮੈਂ ਲਾਲਚ ਦੇ ਚੱਕਰਾਂ ’ਚ ਫ਼ਸਣੋਂ ਰਿਹਾ ਜੋ ਪੀ ਕੇ ਸੰਭਲਦੈ; ਓਹ ਮੈਅਕਸ਼ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਮੈਅਕਸ਼ ਹਾਂ ! ਪੀ ਕੇ ਸੰਭਲਣੋਂ ਰਿਹਾ ਕਸਮ ਹੈ; ਜੇ ਜ਼ਾਲਿਮ ਤੂੰ ਛੱਡੇ ਕਸਰ ਤਿਰੇ ਜ਼ੁਲਮ ਅੱਗੇ ਮੈਂ ਝੁਕਣੋਂ ਰਿਹਾ ਮੁਖਲਿਫ਼ ਨੇ ਹਲਾਤ? ਕੋਈ ਗਮ ਨਹੀਂ ਕਦਮ ਮੇਰਾ ਮੁਸ਼ਿਕਲ ’ਚ ਰੁਕਣੋਂ ਰਿਹਾ ਜਵਨੀ ’ਚ ਇਹ ਦਿਲ ਮਚਲਿਆ ਨਹੀਂ ਬੁਢਾਪੇ ’ਚ ਇਹ ਦਿਲ ਮਚਲਣੋਂ ਰਿਹਾ ਓਹ ਬੁਜ਼ਦਿਲ ਹੈ! ਜ਼ਾਬਰ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਮੈਂ ਜ਼ਾਬਰ ਤੋਂ ਡਰਣੋਂ! ਝਿਜਕਣੋਂ!! ਰਿਹਾ ਹੈ ਸ਼ਾਇਸਤਗੀ ਓਸ ਸ਼ਾਇਰ ’ਚ ਖਾਕ? ਜੋ ਸੂਫ਼ੀ ਰਿਹਾ ਪਰ ਬਕਣੋਂ ਰਿਹਾ! ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇ ਮੁਖਤਾਰ ਹੋ ਮੈਂ ਸਰਕਾਰ ਥੋਨੂੰ ਵਰਜਣੋਂ ਰਿਹਾ! ਹੈ ਤੂਫ਼ਾਨ ਜ਼ੋਰਾਂ ਤੇ ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਬਹੁਤ ਇਹ "ਦੀਪਕ" ਮਗਰ ਫ਼ਿਰ ਭੀ ਬੁਝਣੋਂ ਰਿਹਾ!
|
|
10 Feb 2010
|
|
|
|
ਮੁੱਦਤਾਂ ਬਾਦ ਪੈਦਾ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਊਰ ਹੋਇਐ ਮੈਂ ਤੇ ਮਿਰੇ ਦਾ ਚੱਕਰ ; ਇਸ ਦਿਲ ’ਚੋਂ ਦੂਰ ਹੋਇਐ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਉਲਝਣਾਂ ਵਿੱਚ ਐਵੇਂ ਪਏ ਹਾਂ ਉਲਝੇ ਅਹਿਸਾਸ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਏਨਾ ਜ਼ਰੂਰ ਹੋਇਐ ਇਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੈ ਕੀ ਸ਼ੈਅ? ਕੀ ਉਸ ਦੀ ਹੈ ਹਕੀਕਤ?? ਮੁਸ਼ਿਕਲ ਨਾਲ ਕਿੱਧਰੇ! ਇਹ ਵਹਿਮ ਦੂਰ ਹੋਇਐ ਬਿਨ ਪੀਤਿਆਂ ਹੀ ਮਸਤੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਹਰ ਘੜੀ ਹੁਣ ਬਦਬਖ਼ਤ ਦਿਲ ’ਚ ਪੈਦਾ; ਐਸਾ ਸਰੂਰ ਹੋਇਆ ਨਾ ਰੰਜ ਹੈ- ਨਾ ਗਮ ਹੈ- ਨਾ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਝੋਰਾ ਉਹ ਖ਼ਾਹਿਸ਼ਾਂ ਦਾ ਪਰਬਤ; ਹੁਣ ਚੂਰ-ਚੂਰ ਹੋਇਐ ਤਸਵੀਰ ਯਾਰ ਦੀ ਹੀ ਹਰ ਸ਼ੈਅ ’ਚੋਂ ਲਿਸ਼ਕਦੀ ਏ ਯਾ ਰੱਬ! ਨਜ਼ਰ ’ਚ ਪੈਦਾ; ਕਿੱਦਾਂ ਦਾ ਨੂਰ ਹੋਇਐ? ਦਿਲ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਟੁੱਟਿਆ; ਟੁੱਟਦਾ ਜਿਵੇਂ ਹੈ ਤਾਰਾ ਟੁੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਚਾਨਾਣ੍ਹ; ਕਿਓਂ ਦੂਰ ਦੂਰ ਹੋਇਐ ਕਿੰਨੇ ਹੁਸੀਨ ਮੰਜ਼ਰ ਪਲ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਏ ਹਨ! ਐ ਹੁਸਨ! ਫ਼ੇਰ ਤੈਨੂੰ; ਕਾਹਦਾ ਗਰੂਰ ਹੋਇਐ ਇੱਕ ਝਟਕਾ ਵੱਜਿਆ- ਐਸਾ ਟੁੱਟਿਆ ਤਕੱਬਰ! ਜਿਓਂ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਫ਼ਰਸ਼ ਤੇ ਡਿੱਗਦੇ ਹੀ ਚੂਰ ਹੋਇਐ ਉਹ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਸੰਗਲ ਸਭ ਤਾਰ ਤਾਰ ਹੋਏ ਕੱਲ ਸੀ ਜੋ ਨੇੜ੍ਹੇ ਨੇੜ੍ਹੇ; ਅੱਜ ਦੂਰ ਦੂਰ ਹੋਇਐ ਇੱਕ ਹੁਕਮਰਾਨਾ ਆਦਤ ਮੁੱਦਤਾਂ ਰਹੀ ਹੈ ਜਿਸਦੀ! ਐ ਹੁਸਨ! ਓਹੀ "ਦੀਪਕ" ਤੇਰਾ ਮਜੂਰ ਹੋਇਐ....
|
|
10 Feb 2010
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|