ji veer ji...

bahut mahaan shaqshiyat ne jaitoyi sahab...

main b koshish krunga,,kise din ehna de jeewan baare..jo main parheya...

thx alott for sharing this unique personality..

balle balle ...........bahut hi vadhiaa satti veer aa ta anand hi aa gaya ....kmaal karti tusi .........grt work ...........thanx a lot for sharing.......jeo jnab

bahut wadhiya veer.......

too good.....!!!

Thanks to all..

bai ji thanx for sharing,..rabb thuanu lambi umar deve

ਗੱਲਾਂ ਕਰੀਏ ਭਾਵੇਂ ਰੋਜ਼ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਨਾਲ
ਦੁਨੀਆ ਚੰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਪਰ ਯਾਰਾਂ ਨਾਲ||

ਸ਼ਬਨਮ ਨਹੀਂ ਬੁਝਾ ਸਕਦੀ ਭਖ਼ਦੇ ਅੰਗਿਆਰ
ਹੰਝੂ ਲੱਖ ਟਕਰਾਉਣ ਤਿਰੇ ਰੁਖ਼ਸਾਰਾ ਨਾਲ||

ਖਿੰਡੀਆਂ ਜੁਲਫ਼ਾਂ- ਅੱਖਾਂ ਨਮ- ਲੱਥਾ ਚਿਹਰਾ
ਰਾਤ ਕਿੱਦਾਂ ਬੀਤੀ ਹੈ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨਾਲ?

ਤੇਰਾ ਜਲਵਾ ਕੇਰਾਂ ਜਿੰਨਾ ਵੇਖ ਲਿਆ
ਫਿਰਨ ਮਾਰਦੇ ਟੱਕਰਾਂ ਉਹ ਦੀਵਾਰਾਂ ਨਾਲ਼||

ਉਹ ਤਬੀਅਤਨ ਖੁਸ਼ਕ ਮਿਜ਼ਾਜਨ; ਇਹ ਰੰਗੀਨ
ਕੀ ਮੁਕਾਬਿਲੈ ਜ਼ਾਹਿਦ ਦਾ ਮੈਖ਼ਾਰਾਂ ਨਾਲ?

ਅੱਛਾ ! ਸਾਡਾ ਫੱਕਰਾਂ ਦਾ ਵੀ ਰੱਬ ਰਾਖੈ
ਤੂੰ ਤਾਂ ਪੀਂਘਾ ਪਾ ਲਈਆਂ ਜ਼ਰਦਾਰਾਂ ਨਾਲ||

ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਬੜੀ ਤਮੰਨਾ ਸੀ ਫੁੱਲ ਤੋੜਨ ਦੀ
ਪੋਟੇ ਜ਼ਖਮੀ ਅਸੀਂ ਕਰਾ ਲਏ ਖਾਰਾਂ ਨਾਲ||

ਸਾਡਾ ਬੀਮਾਰਾਂ ਦਾ ਕੀ ਪੁੱਛਦੈ ਏਂ ਹਾਲ?
ਹੋਇਆ ਹੈ ਇਹ ਹਾਲ ਤਿਰੇ ਇਕਰਾਰਾਂ ਨਾਲ||

ਜਿੰਨਾ ਵਿੱਚ ਨਾ-ਸ਼ਰਮ, ਹਯਾ-ਨਾ ਜ਼ਬਤ-ਲਿਹਾਜ਼!
ਆਢਾ ਲਾਵੇ ਕੌਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਦਕਾਰਾਂ ਨਾਲ||

ਹਰ ਇੱਕ ਯਾਰ ਨੇ ਧੋਖਾ ਕੀਤੈ ਰੱਬ ਦੀ ਸਹੁੰ!
"ਦੀਪਕ ਜੈਤੋਈ" ਵਰਗੇ ਫ਼ਨਕਾਰਾਂ ਨਾਲ||

ਕੁਝ ਕੁ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਮਟ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ ਦੌਲਤ ਤਮਾਮ
ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮਗਰ ਹੁਣ ਹੋ ਗਿਐ ਜੀਣਾ ਹਰਾਮ..
ਕੁਝ ਪਿਆਕਾਂ ਤੇ ਹੀ ਬਖ਼ਸ਼ਿਸ਼ ਹੈ ਤੇਰੀ ਹੁਣ ਸਾਕੀਆ!
ਤਰਸਦੇ ਇੱਕ ਛਿੱਟ ਨੂੰ ਹਨ ਮੁੱਦਤਾਂ ਤੋਂ ਰਿੰਦ ਆਮ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ; ਪਥਰਾ ਗਈ ਹੈ ਰਹਿ ਗਈ ਹੈ ਬਣ ਕੇ ਬੁੱਤ
ਹੋਰ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਚੱਲੂਗਾ ਇਹ ਬੋਦਾ ਨਿਜ਼ਾਮ.
ਖੂਨ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗਾ ਪਸੀਨਾ ਚੋ ਕੇ ਭੀ ਭੁੱਖਾ ਹਾਂ ਮੈਂ
ਕਰ ਰਿਹੈ ਅੱਈਆਸ਼ੀਆਂ ਵਿਹਲੜ-ਵਕਾਰਾਂ ਦਾ ਗੁਲਾਮ
ਦੂਰ ਹਟ ਜਓ! ਤੁਸੀਂ ; ਮਜ਼ਹਬ ਪ੍ਰਸਤੋ! ਦੂਰ ਦੂਰ
ਕਾਤਿਲਾਂ; ਨਫ਼ਰਤ ਪ੍ਰਸਤਾਂ ਨੂੰ ਮਿਰਾ ਅੱਜ ਤੋਂ ਸਲਾਮ
ਕਿਉਂ ਦਰਿੰਦਾ ਬਣ ਗਿਐ? ਆਦਮੀ ਇਸ ਦੌਰ ਦਾ
ਆਬਰੂ ਲੁੱਟੇ ਉਹ; ਜਿਸ ਵਹਿਸ਼ਤ ਨੂੰ ਪਾਉਣੀ ਸੀ ਲਗਾਮ!
ਸਾੜ ਸੱਟਣ, ਚਾਰ ਛਿੱਲੜਾਂ ਵਾਸਤੇ ਕਲੀਆਂ ਦਾ ਹੁਸਨ
ਮਾਲੀਆ! ਕੀ ਖ਼ਾਕ ਹੈ? ਗੁਲਸ਼ਨ ’ਚ ਤੇਰਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ
ਖ਼ੂਬ ਹੈ ਇਨਸਾਫ ਤੇਰਾ! ਬੇ ਗੁਨਾਹ ਪਿੰਜਰੇ ’ਚ ਹਨ
ਜੋ ਗੁਨਾਹ ਕਰਦੇ ਨੇ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਤੂੰ ਵੰਡਦਾ ਏਂ ਇਨਾਮ
ਕਾਲੀ ਮੰਡੀ ਦੇ ਸੌਦਾਗਰ ਖੁਦ ਨੂੰ ਪਤਵੰਤੇ ਕਹਾਉਣ
ਪਰ ਗਿਣੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ "ਦੀਪਕ" ਜਹੇ ਸ਼ਾਇਰ ਬਦਕਲਾਮ

ਖੋਹ ਕੇ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਬੀਨਾਈ ਮਿਰੀ
ਮੁਸ਼ਕਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਨ ਤੂੰ ਪਾਈ ਮਿਰੀ
ਕਦ ਨਜ਼ਰ ਮਿਰੀ ਗਲਤ ਉੱਠੀ ਸੀ? ਦੋਸਤ
ਫਿਰ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਛੱਡੀ ਨਾ ਰਅਨਾਈ ਮਿਰੀ
ਖੂਨ ਮੇਰਾ; ਮੂੰਹ ਚਿੜਾਉਂਦਾ ਹੈ ਮਿਰਾ
ਸਹਿ ਰਿਹੈਂ ਤੂੰ ਫਿਰ ਵੀ ਰੁਸਵਾਈ ਮਿਰੀ
ਅਜਗਰਾਂ ਵਿੱਚਕਾਰ ਮੈਂ ਘਿਰਿਆਂ ਹਾਂ ਅੱਜ
ਕਰ ਖ਼ਲਾਸੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਹਰਜਾਈ ਮਿਰੀ
ਮੇਰਾ ਕੀ ਜਾਣੈਂ? ਬੁਰਾ ਤੂੰ ਵੱਜਣੈਂ!
ਕਸ਼ਤੀ ਜੇ ਕੰਢੇ ਨਾ ਲਾਈ ਮਿਰੀ
ਇਮਤਿਹਾਨ ਏਨਾ ਨਾ ਲੈ ਹੁਣ ਸਬਰ ਕਰ
ਹੁਣ ਲਬਾਂ ਤੇ ਜਾਨ ਹੈ ਆਈ ਮਿਰੀ
ਤੇਰੀ ਰਹਿਮਤ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰ ਲਿਆ
ਤਂ ਬਣੀਂ ਹਾਲਤ ਇਹ ਦੁਖਦਾਈ ਮਿਰੀ
ਆਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿਖਾਏਂਗਾ ਕਿਵੇਂ?
ਜੇ ਨਾ ਜਾਨ ਉਲਝੀ ਤੂੰ ਸੁਲਝਾਈ ਮਿਰੀ
ਮੈਅਕਸ਼ੀ ਹੈ ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਮੇਰਾ ਕਸੂਰ
ਹੋਰ ਵੇਖੀ ਹੈ ਖ਼ਤਾ ਕਾਈ ਮਿਰੀ
ਮੈਂ ਅਗਰ ਜਿੰਦਾ ਰਹਾਂ? ਕਿਸ ਆਸਰੇ?
ਤੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹੀ ਹੈਂ ਕਠਿਨਾਈ ਮਿਰੀ
ਰੌਸ਼ਨੀ ਵੰਡੀ; ਸਿਲਾ ਮਿਲਿਆ ਹਨੇਰ
ਕਦਰ ਦਿਲ ਵਾਲੇ ਨੇ ਇਹ ਪਾਈ ਮਿਰੀ
ਮੈਨੂੰ "ਦੀਪਕ" ਆਖਣੈਂ? ਫਿਰ ਕਿਸ ਨੇ ਯਾਰ
"ਰੌਸ਼ਨੀ" ਜੇ ਤੂੰ ਨਾ ਪਰਤਾਈ ਮਿਰੀ......

ਰਹਿਣੀਆਂ ਹਨ ਮਹਿਫ਼ਿਲਾਂ ਸਭ ਨੇਰ੍ਹੀਆਂ ਦੀਪਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ,
ਕੌਣ ਰੌਸ਼ਨ ਕਰਸੀ ਰਾਤਾਂ ਕਾਲੀਆਂ ਦੀਪਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ|
ਰਿੰਦ ਸਿੱਖਣਗੇ ਸਲੀਕੇ ਮੈਅਕਸ਼ੀ ਦ ਕਿਸ ਤੋਂ ਦੋਸਤ,
ਮ਼ਅਰਫ਼ਤ ਸਿਖਣੀ ਹੈ ਕਿਸ ਤੋਂ ਸੂਫ਼ੀਆਂ ਦੀਪਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ|
ਜਿਸਦੀ ਦਰਵੇਸ਼ੀ ਚੋਂ ਸ਼ਾਹਾਨਾ ਅਦਾ ਦਿਸਦੀ ਹੈ ਸਾਫ਼,
ਕਿਥੋਂ ਲੱਭੂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਇਹ ਖੂਬੀਆਂ ਦੀਪਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ|
ਹਰ ਬਲਾ ਦੇ ਨਾਲ ਤਕਰਾਉਣਾ ਬੜੀ ਸ਼ਿਦੱਤ ਦੇ ਨਾਲ,
ਇਹ ਮਿਸਾਲਾਂ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣੀਆਂ ਦੀਪਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ|
ਖੂਨ ਆਪਣਾ ਆਪਣੇਂ ਸ਼ਾਗਿਰਦਾਂ ਨੂੰ ਮਾਂ ਦੇ ਦੁਧ ਵਾਂਗ,
ਕਿਸ ਪਿਲਾਉਣੈਂ ਦੋਸਤ! ਸਹਿ ਕੇ ਤੰਗੀਆਂ ਦੀਪਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ|
ਮੂੰਹ ਲਕੋ ਲੈਂਦੇ ਨੇ ਹੁਣ ਤਾਂ ਵੇਖ ਕੇ ਯਾਰਾਂ ਨੂੰ ਯਾਰੋ,
ਘਰ ਲੁਟਾ ਕੇ ਕੌਣ ਪਾਲੂ , ਯਾਰੀਆਂ ਦੀਪਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ|
ਹੁਣ ਤਾਂ ਹਰ ਸ਼ਾਇਰ ਨੂੰ ਹੈ ਦੌਲਤ ਦੀ ਜਾਂ ਸ਼ੁਹਰਤ ਦੀ ਭੁੱਖ,
ਕੌਣ ਦੱਸੂ ਫ਼ਨ ਦੀਆਂ ਬਾਰੀਕੀਆਂ ਦੀਪਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ|
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਚਾਪਲੂਸੀ ਕਰਨਗੇ ਪੈਦਾ ਅਦੀਬ,
ਕਿਸਨੇ ਪੈਦਾ ਕਰਨੀਆਂ ਬੇ-ਬਾਕੀਆਂ ਦੀਪਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ|
ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੇ ਕਾਤਿਲਾਂ ਦੇਣੀ ਹੈ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਵਿਗਾੜ,
ਕਰਨੀਆਂ ਹਨ ਕਿਸਨੇ ਮੀਨਾਕਾਰੀਆਂ ਦੀਪਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ|
ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੇ ਇਸ਼ਕ ਵਿੱਚ, ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਹੋਕੇ ਬੇ-ਨਿਆਜ਼,
ਕਰਨੀਐਂ ਕਿਸ ਘਰ ਦੀਆਂ ਬਰਬਾਦੀਆਂ ਦੀਪਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ|
ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ਜੈਤੋਈ! ਗੋ ਸ਼ਾਇਰ ਮਹਾਨ,
ਕਿਸ ਦੇ ਪੱਲੇ ਹੋਣੀਐਂ ਉਸਤਾਦੀਆਂ ਦੀਪਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ|