ਬਲਦਾ ਬਿਰਖ ਹਾਂ,ਖਤਮ ਹਾਂ,ਬਸ ਸ਼ਾਮ ਤੀਕ ਹਾਂ
ਫਿਰ ਵੀ ਕਿਸੇ ਬਹਾਰ ਦੀ ਕਰਦਾ ਉਡੀਕ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹਾਂਗਾ, ਮੇਰੇ ਗੀਤ ਰਹਿਣਗੇ
ਪਾਣੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਗੀਤ, ਮੈਂ ਪਾਣੀ ਤੇ ਲੀਕ ਹਾਂ
ਜਿਸ ਨਾਲੋਂ ਮੈਨੂੰ ਚੀਰ ਕੇ ਵੰਝਲੀ ਬਣਾ ਲਿਆ
ਵੰਝਲੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮੈ ਉਸ ਜੰਗਲ ਦੀ ਚੀਕ ਹਾਂ
ਅੱਗ ਦਾ ਸਫ਼ਾ ਹੈ ਉਸ'ਤੇ ਮੈਂ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਸਤਰ ਹਾਂ
ਉਹ ਬਹਿਸ ਕਰ ਰਹੇ ਨੇ ਗਲਤ ਹਾਂ ਕਿ ਠੀਕ ਹਾਂ

ਕੁਛ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਹਨੇਰਾ ਜਰੇਗਾ ਕਿਵੇਂ
ਚੁਪ ਰਿਹਾ ਤਾਂ ਸ਼ਮਾਦਾਨ ਕੀ ਕਹਿਣਗੇ
ਗੀਤ ਦੀ ਮੌਤ ਇਸ ਰਾਤ ਜੇ ਹੋ ਗਈ
ਮੇਰਾ ਜੀਣਾ ਮੇਰੇ ਯਾਰ ਕਿੰਜ ਸਹਿਣਗੇ

ਇਸ ਅਦਾਲਤ ‘ਚ ਬੰਦੇ ਬਿਰਖ ਹੋ ਗਏ
ਫੈਸਲੇ ਸੁਣਦਿਆਂ ਸੁਣਦਿਆਂ ਸੁਕ ਗਏ
ਆਖੋ ਏਨਾਂ ਨੂੰ ਉਜੜੇ ਘਰੀਂ ਜਾਣ ਹੁਣ
ਇਹ ਕਦੋਂ ਤੀਕ ਏਥੇ ਖੜ੍ਹੇ ਰਹਿਣਗੇ

ਯਾਰ ਮੇਰੇ ਜੋ ਇਸ ਆਸ ਤੇ ਮਰ ਗਏ
ਕਿ ਮੈਂ ਉੱਨਾਂ ਦੇ ਦੁੱਖ ਦਾ ਬਣਾਵਾਂਗਾ ਗੀਤ
ਜੇ ਮੈਂ ਚੁਪ ਹੀ ਰਿਹਾ ਜੇ ਮੈਂ ਕੁਛ ਨਾ ਕਿਹਾ
ਬਣ ਕੇ ਰੂਹਾਂ ਸਦਾ ਭਟਕਦੇ ਰਹਿਣਗੇ

ਜੋ ਬਦੇਸ਼ਾਂ ‘ਚ ਰੁਲ਼ਦੇ ਨੇ ਰੋਜ਼ੀ ਲਈ
ਉਹ ਜਦੋਂ ਦੇਸ ਪਰਤਣਗੇ ਆਪਣੇ ਕਦੀ
ਕੁਝ ਤਾਂ ਸੇਕਣਗੇ ਮਾਂ ਦੇ ਸਿਵੇ ਦੀ ਅਗਨ
ਬਾਕੀ ਕਬਰਾਂ ਦੇ ਰੁੱਖ ਹੇਠ ਜਾ ਬਹਿਣਗੇ

ਕੀ ਇਹ ਇਨਸਾਫ ਹਉਮੈ ਦੇ ਪੁੱਤ ਕਰਨਗੇ
ਕੀ ਇਹ ਖਾਮੋਸ਼ ਪੱਥਰ ਦੇ ਬੁੱਤ ਕਰਨਗੇ
ਜੋ ਸਲੀਬਾਂ ਤੇ ਟੰਗੇ ਨੇ ਲੱਥਣੇ ਨਹੀਂ
ਰਾਜ ਬਦਲਣੇ ਸੂਰਜ ਚੜਣ ਲਹਿਣਗੇ

ਇਹ ਰੰਗਾਂ ‘ਚ ਚਿਤਰੇ ਨੇ ਖੁਰ ਜਾਣਗੇ
ਇਹ ਜੋ ਮਰਮਰ ‘ਚ ਉਕਰੇ ਨੇ ਮਿਟ ਜਾਣਗੇ
ਬਲਦੇ ਹੱਥਾਂ ਨੇ ਜਿਹੜੇ ਹਵਾ ਵਿਚ ਲਿਖੇ
ਹਰਫ ਉਹੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਿਖੇ ਰਹਿਣਗੇ

ਇਹ ਵੀ ਸ਼ਾਇਦ ਮੇਰਾ ਆਪਣਾ ਵਹਿਮ ਹੈ
ਕੋਈ ਦੀਵਾ ਜਗੇਗਾ ਮੇਰੀ ਕਬਰ ਤੇ
ਜੇ ਹਵਾ ਇਹ ਰਹੀ ਕਬਰਾਂ ਉਤੇ ਤਾਂ ਕੀ
ਸਭ ਘਰਾਂ ‘ਚ ਵੀ ਦੀਵੇ ਬੁਝੇ ਰਹਿਣਗੇ

ik ishq de iftar lakh karne, boh aukhiyan yaaran diyan yaariyan ni

keda paadhna paadhiya ishq pichhe, sad khaliyan sab kuariyan ni

inha raje te ranne fakir kite, asin kainchiyan pankhat hariyan ni

koi heer ne ishq na nawan kita, ishq kita hai khalkatan saariyan ni

ais ishq ne vekh farhaad kuthha, kitiyan usfeh naal khuariyan ni

roda vadke dukre nadi paeyan, te jalali ne akhin ukhadiyan ni

ais leli de ishq malang kita, majnu chhad baitha sardariyan ni

mayaar nu ishq ne tang kita, kehiyan paiyan musibatan bhariyan ni

zulekhan chhad badshahiyan pa jhughi, ais ishq diyan eho khuariyan ni

majnu jehe bhi sun ke kaadth hoye, sir khadiyan ishq khuhariyan ni

ishq sohni jehiyan soortan vi, doob vich dariyan de maariyan ni

mirze jeheyan soortan sane sejin, agg layeke baar vich sadhiyan ni

vekh boobna maarvan qahar kita, hor kai kar chukiyan yaariyan ni

sassi jeheyan soortan vich thalan, paani baajh tarsaeke maariyan ni

ishq badle nzeer khuaar kita, rule mlak zadi vich baariyan ni

ate bainzeer nu khoo paeya, kai khooniyan ishq ne khariyan ni

jithe ishq ton jaan qurbaan kiti, ohna rabb bakhshiyan sardariyan ni

ishq behar ke vich garkaab hove, tadon milan hazoor darbariyan ni

Waris Shah jahaan de chalan niyaare, ate ishq diyan dhajan niariyan ni

Rabb Lai Dua

Rabba, tere kol tere hi lai,
dua haan main kar reha
kiyonki mera naam le ke,
tenu koi bad-duawan hai de geya.
ohda tan nahi par shayad tera,
gunahgaar hovanga main
sab ichhawan jo ohdiyan,
pooriyan hon de kade var si de geya.
bhijda na jekar main tere banaye,
ous de pyar ander,
tere hi lokan kehna si fir,
main duniya te aa ke ki san le geya.
kardi na kade oh bhagti meri,
tere eh bhagtan vaangran,
main koi bhola bhandari nahi haan,
jis ton rakhash aiven var si le geya.
yaar di bandagi karan je tan shayad,
tenu bacha lawa
kiyon paaye tu viyoog vich lekhan,
mere'ch tenu vekh sazavan jo de geya.
jekar mera hai oh yaar,
tan tera vi, kujh lagda howega,
gami de haar aap gale pawa,
khushiyan nu mera sirnawan jo de geya.

AMRINDER JI PLEASE POST THE PUNJABI VERSION OF MAAVI JI'S WORK...... I HOPE YOU MUST BE HAVING...THANKS

Main tenu fer milangi
kithe? kis trah? pata nai
shayad tere takhiyl di chinag banke
teri canvas te utrangi
ya khore teri canvas dey utte
ik rahasmayi lakir banke
kamosh tenu takdi rawangi

Jaa khore suraj ki loo banke
tere ranga vich ghulangi
jaa ranga diyan bahwa vich beth ke
teri canvas nu wlangi
pata nai kiss trah-kithe
par tenu jrur milangi.

Jaa khore ik chashma bani howangi
te jiven jharneya da paani udd da
main pani diyan bunda
tere pinde te malangi
te ik thandak jahi banke
teri chaati de naal lagangi
main hor kujh nai jaandi
par ena jaandi
ki waqt jo v karega
ae janam mere naal turega

Ae jism mukkda hai
tan sab kujh mukk janda
par cheteyan dey dhaage
kaayenaati kana dey hunde
main uhna kana nu chunagi
dhageyan nu walangi
Te tenu main Fer milangi...

by Amrita Pritam

Hi davu.. hai tan nahi si.. just typed it.. :)
i hope koi mistake nahi hai...

ਰੱਬਾ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਤੇਰੇ ਹੀ ਲਈ
ਦੁਆ ਹਾਂ ਮੈਂ ਕਰ ਰਿਹਾ
ਕਿਉਂ ਕਿ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ
ਤੈਨੂੰ ਕੋਈ ਬਦ-ਦੁਆਵਾਂ ਹੈ ਦੇ ਗਿਆ
ਉਹਦਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਪਰ ਸ਼ਾਇਦ ਤੇਰਾ,
ਗੁਨਾਹਗਾਰ ਹੋਵਾਂਗਾ ਮੈਂ
ਸਬ ਇਛਾਵਾਂ ਜੋ ਉਹਦੀਆਂ,
ਪੂਰੀਆਂ ਹੋਣ ਦੇ ਕਦੇ ਵਰ ਸੀ ਦੇ ਗਿਆ.
ਭਿੱਜਦਾ ਨਾ ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਬਨਾਏ,
ਉਸ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਅੰਦਰ,
ਤੇਰੇ ਹੀ ਲੋਕਾਂ ਕਹਿਣਾ ਸੀ ਫਿਰ,
ਮੈਂ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਆ ਕੇ ਕੀ ਸਾਂ ਲੈ ਗਿਆ.
ਕਰਦੀ ਨਾ ਕਦੇ ਉਹ ਭਗਤੀ ਮੇਰੀ,
ਤੇਰੇ ਇਹ ਭਗਤਾਂ ਵਾਂਗਰਾਂ,
ਮੈਂ ਕੋਈ ਭੋਲਾ ਭੰਡਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹਾਂ,
ਜਿਸ ਤੋਂ ਰਾਖਸ਼ ਐਵੇਂ ਵਰ ਸੀ ਲੈ ਗਿਆ.
ਯਾਰ ਦੀ ਬੰਦਗੀ ਕਰਾਂ ਜੇ ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ,
ਤੇਨੂੰ ਬਚਾ ਲਵਾ
ਕਿਉਂ ਪਾਏ ਤੂੰ ਵਿਯੋਗ ਵਿਚ ਲੇਖਾਂ,
ਮੇਰੇ'ਚ ਤੈਨੂੰ ਵੇਖ ਸਜ਼ਾਵਾਂ ਜੋ ਦੇ ਗਿਆ
ਜੇਕਰ ਮੇਰਾ ਹੈ ਉਹ ਯਾਰ,
ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਵੀ, ਕੁਝ ਲਗਦਾ ਹੋਵਾਂਗਾ,
ਗਮੀ ਦੇ ਹਾਰ ਆਪ ਗਲੇ ਪਾਵਾ,
ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਸਿਰਨਾਵਾਂ ਜੋ ਦੇ ਗਿਆ

ਅੱਜ ਆਖਾਂ ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਕਿਤੋਂ ਕਬਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਬੋਲ
ਤੇ ਏਸ ਕਿਤਾਬੇ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਕੋਈ ਅਗਲਾ ਵਰਕਾ ਫੋਲ੍ਹ
ਇਕ ਰੋਈ ਸੀ ਧੀ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਤੂੰ ਲਿਖ ਲਿਖ ਮਾਰੇ ਵੈਣ
ਅੱਜ ਲੱਖਾਂ ਧੀਆਂ ਰੋਦੀਂਆਂ ਤੈਨੂੰ ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਕਹਿਣ
ਵੇ ਦਰਦਮੰਦਾਂ ਦਿਆ ਦਰਦੀਆ ਉੱਠ ਤੱਕ ਆਪਣਾ ਪੰਜਾਬ
ਅਜ ਬੇਲੇ ਲਾਸ਼ਾਂ ਵਿਛੀਆਂ ਤੇ ਲਹੂ ਦੀ ਭਰੀ ਚਨਾਬ
ਕਿਸੇ ਨੇ ਪੰਜਾਂ ਪਾਣੀਆਂ ਵਿਚ ਦਿੱਤੀ ਜ਼ਹਿਰ ਮਿਲਾ
ਤੇ ਉੱਨਾਂ ਪਾਣੀਆਂ ਧਰਤ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਪਾਣੀ ਲਾ
ਇਸ ਜ਼ਰਖੇਜ਼ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਲੂੰ ਲੂੰ ਫੁਟਿਆ ਜ਼ਹਿਰ
ਗਿੱਠ ਗਿੱਠ ਚੜ੍ਹੀਆਂ ਲਾਲੀਆਂ ਫੁਟ ਫੁਟ ਚੜਿਆ ਕਹਿਰ
ਵਿਹੁ ਵਲਿੱਸੀ ਵਾ ਫਿਰ ਵਣ ਵਣ ਵੱਗੀ ਜਾ
ਓਹਨੇ ਹਰ ਇਕ ਬਾਂਸ ਦੀ ਵੰਝਲੀ ਦਿੱਤੀ ਨਾਗ ਬਣਾ
ਪਹਿਲਾ ਡੰਗ ਮਦਾਰੀਆ ਮੰਤ੍ਰ ਗਏ ਗੁਆਚ
ਦੂਜੇ ਡੰਗ ਦੀ ਲਗ ਗਈ ਜਣੇ ਖਣੇ ਨੂੰ ਲਾਗ
ਲਾਗਾਂ ਕੀਲ੍ਹੇ ਲੋਕ ਮ੍ਹੂੰਹ ਬੱਸ ਫਿਰ ਡੰਗ ਹੀ ਡੰਗ
ਪਲੋ ਪਲੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਨੀਲੇ ਪੈ ਗਏ ਅੰਗ
ਗਲਿਓਂ ਟੁਟੇ ਗੀਤ ਫਿਰ ਤ੍ਰਕਲਿਓਂ ਟੁਟੀ ਤੰਦ
ਤ੍ਰਿਜੰਣੋਂ ਟੁਟੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਚਰੱਖਵੇ ਘੁਕਰ ਬੰਦ
ਸਣੇ ਸੇਜ ਦੇ ਬੇੜੀਆ ਲੁੱਡਣ ਦਿੱਤੀਆ ਰੋੜ੍ਹ
ਸਣੇ ਡਾਲੀਆਂ ਪੀਂਘ ਅੱਜ ਪਿੱਪਲਾਂ ਦਿੱਤੀ ਤੋੜ
ਜਿਥੇ ਵੱਜਦੀ ਸੀ ਫੂਕ ਪਿਆਰ ਦੀ ਉਹ ਵੰਝਲੀ ਗਈ ਗੁਆਚ
ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਸਭ ਵੀਰ ਅੱਜ ਭੁੱਲ ਗਏ ਉਸਦੀ ਜਾਚ
ਧਰਤੀ ਤੇ ਲਹੂ ਵੱਸਿਆ ਕਬਰਾਂ ਪਈਆਂ ਚੋਣ
ਪ੍ਰੀਤ ਦੀਆਂ ਸ਼ਹਿਜਾਦੀਆਂ ਅੱਜ ਵਿਚ ਮਜ਼ਾਰਾਂ ਰੋਣ
ਅਜ ਸਭੇ ਕੈਦੋਂ ਬਣ ਗਏ ਹੁਸਨ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਚੋਰ
ਅਜ ਕਿਥੋਂ ਲਿਆਈਏ ਲੱਭ ਕੇ ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਇਕ ਹੋਰ
ਅਜ ਆਖਾਂ ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਤੂੰਹੇਂ ਕਬਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਬੋਲ
ਤੇ ਅਜ ਕਿਤਾਬੇ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਅਗਲਾ ਵਰਕਾ ਫੋਲ੍ਹ

 
ਸੱਜਣ ਜੀ,
ਅਸਾਂ ਕਿਸ ਖ਼ਾਤਿਰ ਹੁਣ ਜੀਣਾ
ਸਾਡੇ ਮੁੱਖ ਦਾ ਮੈਲਾ ਚਾਨਣ
ਕਿਸ ਚੁੰਮਣਾ ਕਿਸ ਪੀਣਾ ?
 ਸੱਜਣ ਜੀ,
ਅਸਾਂ ਕਿਸ ਖ਼ਾਤਿਰ ਹੁਣ ਜੀਣਾ
ਮਿੱਟੀ ਧੁਰ ਤੋਂ ਗਰਭਵਤੀ
ਇਹਨੂੰ ਨਿੱਤ ਸੂਤਕ ਦੀਆਂ ਪੀੜਾਂ
ਪਰ ਪ੍ਭ ਜੀ ਜਿਸਮਾਂ ਦੀ ਮਿੱਟੀ
ਮੌਲੇ ਸੰਗ ਤਕਦੀਰਾਂ
ਇਸ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਚੁੰਮਣ ਬਾਝੋਂ
ਲੂੰ ਲੂੰ ਜਾਪੇ ਹੀਣਾ
ਸੱਜਣ ਜੀ,
ਅਸਾਂ ਕਿਸ ਖ਼ਾਤਿਰ ਹੁਣ ਜੀਣਾ
ਇਸ ਮਿਟੀ, ਕਿਸੇ ਚੁੰਮਣ ਦਾ ਫੁੱਲ
ਕਦੇ ਨਾ ਡਿੱਠਾ ਖਿੜਿਆ
ਇਸ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਹੌਕੇ ਤਾਈਂ
ਕੱਜਣ ਮੂਲ ਨਾ ਜੁੜਿਆ
ਇਸ ਮਿੱਟੀ, ਸੈ ਵਾਰੀ ਚਾਹਿਆ
ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਥੀਣਾ
ਸੱਜਣ ਜੀ,
ਅਸਾਂ ਕਿਸ ਖ਼ਾਤਿਰ ਹੁਣ ਜੀਣਾ
ਸੱਜਣ ਜੀ, ਇਸ ਮਿੱਟੀ ਦੀ,
ਸਾਡੀ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਭਿਆਲੀ
ਜੇ ਅੰਗ ਲਾਈਏ, ਗੋਰੀ ਥੀਵੇ
ਨਾ ਲਾਈਏ ਤਾਂ ਕਾਲੀ
ਇਹ ਮਿੱਟੀ ਤਾਂ ਕੰਜਕ ਜਾਈ
ਕੰਜਕ ਏਸ ਮਰੀਣਾਂ
ਸੱਜਣ ਜੀ,
ਅਸਾਂ ਕਿਸ ਖ਼ਾਤਿਰ ਹੁਣ ਜੀਣਾ
ਸੱਜਣ ਜੀ, ਇਹ ਮਿੱਟੀ ਹੋਈ
ਹੁਣ ਆਥਣ ਦੀ ਸਾਥਣ
ਇਸ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਨਿਸ ਦਿਨ ਸਾਡੇ
ਕੋਸੇ ਰੰਗ ਗਵਾਚਣ
ਇਸ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਪਾਟੇ ਦਿਲ ਨੂੰ
ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨਾ ਸੀਣਾ
ਸੱਜਣ ਜੀ,
ਅਸਾਂ ਕਿਸ ਖ਼ਾਤਿਰ ਹੁਣ ਜੀਣਾ
ਸਾਡੇ ਮੁੱਖ ਦਾ ਮੈਲਾ ਚਾਨਣ
ਕਿਸ ਚੁੰਮਣਾ ਕਿਸ ਪੀਣਾ ?
 ਸੱਜਣ ਜੀ,
ਅਸਾਂ ਕਿਸ ਖ਼ਾਤਿਰ ਹੁਣ ਜੀਣਾ
"ਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ ਬਟਾਲਵੀ" 

ਸੱਜਣ ਜੀ,
ਅਸਾਂ ਕਿਸ ਖ਼ਾਤਿਰ ਹੁਣ ਜੀਣਾ
ਸਾਡੇ ਮੁੱਖ ਦਾ ਮੈਲਾ ਚਾਨਣ
ਕਿਸ ਚੁੰਮਣਾ ਕਿਸ ਪੀਣਾ ?
 ਸੱਜਣ ਜੀ,
ਅਸਾਂ ਕਿਸ ਖ਼ਾਤਿਰ ਹੁਣ ਜੀਣਾ
 
ਮਿੱਟੀ ਧੁਰ ਤੋਂ ਗਰਭਵਤੀ
ਇਹਨੂੰ ਨਿੱਤ ਸੂਤਕ ਦੀਆਂ ਪੀੜਾਂ
ਪਰ ਪ੍ਭ ਜੀ ਜਿਸਮਾਂ ਦੀ ਮਿੱਟੀ
ਮੌਲੇ ਸੰਗ ਤਕਦੀਰਾਂ
ਇਸ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਚੁੰਮਣ ਬਾਝੋਂ
ਲੂੰ ਲੂੰ ਜਾਪੇ ਹੀਣਾ
ਸੱਜਣ ਜੀ,
ਅਸਾਂ ਕਿਸ ਖ਼ਾਤਿਰ ਹੁਣ ਜੀਣਾ
 
ਇਸ ਮਿਟੀ, ਕਿਸੇ ਚੁੰਮਣ ਦਾ ਫੁੱਲ
ਕਦੇ ਨਾ ਡਿੱਠਾ ਖਿੜਿਆ
ਇਸ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਹੌਕੇ ਤਾਈਂ
ਕੱਜਣ ਮੂਲ ਨਾ ਜੁੜਿਆ
ਇਸ ਮਿੱਟੀ, ਸੈ ਵਾਰੀ ਚਾਹਿਆ
ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਥੀਣਾ
ਸੱਜਣ ਜੀ,
ਅਸਾਂ ਕਿਸ ਖ਼ਾਤਿਰ ਹੁਣ ਜੀਣਾ
 
ਸੱਜਣ ਜੀ, ਇਸ ਮਿੱਟੀ ਦੀ,
ਸਾਡੀ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਭਿਆਲੀ
ਜੇ ਅੰਗ ਲਾਈਏ, ਗੋਰੀ ਥੀਵੇ
ਨਾ ਲਾਈਏ ਤਾਂ ਕਾਲੀ
ਇਹ ਮਿੱਟੀ ਤਾਂ ਕੰਜਕ ਜਾਈ
ਕੰਜਕ ਏਸ ਮਰੀਣਾਂ
ਸੱਜਣ ਜੀ,
ਅਸਾਂ ਕਿਸ ਖ਼ਾਤਿਰ ਹੁਣ ਜੀਣਾ
 
ਸੱਜਣ ਜੀ, ਇਹ ਮਿੱਟੀ ਹੋਈ
ਹੁਣ ਆਥਣ ਦੀ ਸਾਥਣ
ਇਸ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਨਿਸ ਦਿਨ ਸਾਡੇ
ਕੋਸੇ ਰੰਗ ਗਵਾਚਣ
ਇਸ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਪਾਟੇ ਦਿਲ ਨੂੰ
ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨਾ ਸੀਣਾ
ਸੱਜਣ ਜੀ,
ਅਸਾਂ ਕਿਸ ਖ਼ਾਤਿਰ ਹੁਣ ਜੀਣਾ
ਸਾਡੇ ਮੁੱਖ ਦਾ ਮੈਲਾ ਚਾਨਣ
ਕਿਸ ਚੁੰਮਣਾ ਕਿਸ ਪੀਣਾ ?
 ਸੱਜਣ ਜੀ,
ਅਸਾਂ ਕਿਸ ਖ਼ਾਤਿਰ ਹੁਣ ਜੀਣਾ
 
"ਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ ਬਟਾਲਵੀ" 

 

ਅੱਜ ਫੁੱਲ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਤੇ, ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਦੁਰਕਾਰੇ ਲੋਕ
ਪਰ ਖੁਸ਼ਬੂ ਦੀ ਰੁੱਤ ਆਵੇਗੀ, ਜਾਣਗੇ ਸਤਿਕਾਰੇ ਲੋਕ
ਕੀ ਹੋਇਆ ਬਦਨਾਮ ਹੋਈ ਜੋ, ਬਸਤੀ ਦੇ ਬਾਸ਼ਿੰਦੇ ਹਾਂ,
ਇਸ ਬਸਤੀ ਵਿੱਚ ਵਸਦੇ ਭੈੜੇ, ਹੋ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕ
ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਚੰਨ ਤੀਕਰ ਸਾਰੀ, ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਸੁਰਖ਼ੀ ਹੈ,
ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਘਬਰਾਏ, ਭਾਵੇਂ ਜਿੱਤੇ ਹਨ ਜਾਂ ਹਾਰੇ ਲੋਕ
ਧੁੱਪਾਂ ਵੰਡਦਾ ਜੇਕਰ ਕੋਈ, ਸੂਰਜ ਸੂਲੀ ਚੜ ਜਾਂਦੈ,
ਉਹਦੇ ਨਾਂ ਤੋਂ ਸੌ ਸੌ ਵਾਰੀ, ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਬਲਿਹਾਰੇ ਲੋਕ
ਕੱਲ ਸੀ ਜਿਹੜੇ ਚੋਰ-ਉਚੱਕੇ, ਮਹਿਫ਼ਲ ਦਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਬਣੇ,
ਅੱਜ ਵੀ ਫਿਰਦੇ ਅੱਗੇ ਅੱਗੇ, ਸਰਕਾਰੇ-ਦਰਬਾਰੇ ਲੋਕ
ਅੰਬਰ ਉੱਤੇ ਲੱਖਾਂ ਭਾਵੇਂ, ਸੂਰਜ ਚੰਦ ਸਿਤਾਰੇ ਨੇ,
ਪਰ ਸਾਡੇ ਲਈ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ, ਸੂਰਜ ਚੰਦ ਸਿਤਾਰੇ ਲੋਕ
ਗ਼ਜਲਾਂ ਰਾਹੀਂ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਦੀ, ਗੱਲ ਤਾਂ ਕਰਨੀ ਔਖੀ ਹੈ,
ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਪਰ ਕਰ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ, ਚਾਨਣ ਦੇ ਵਣਜਾਰੇ ਲੋਕ