ਇਹ ਸ਼ੀਸ਼ੇ, ਇਹ ਪੱਥਰ, ਇਹ ਪੌਣਾਂ,  ਇਹ ਪਾਣੀ |

ਇਹੋ   ਹੈ    ਮੇਰੀ    ਜ਼ਿੰਦਗੀ     ਦੀ     ਕਹਾਣੀ |

ਮੈਂ   ਸ਼ੀਸ਼ੇ   ਵੀ   ਤੋੜੇ,   ਮੈਂ   ਪੱਥਰ   ਵੀ   ਖਾਧੇ,

ਮੈਂ   ਤੇਹਾਂ  ਵੀ  ਜਰੀਆਂ  ਮੈਂ  ਠੰਡਕ  ਵੀ  ਮਾਣੀ | 

ਮੈਂ  ਕੀ  ਕੀ  ਨਾ  ਕੀਤਾ,  ਮੈਂ  ਕੀ  ਕੀ ਨਾ ਹੋਇਆ,

ਇਹ  ਮੌਸਮ  ਨਾ  ਬਣਿਆ  ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਦਾ ਹਾਣੀ |

ਕੀ  ਦਿੱਲੀ  ਦਾ  ਨੇਜ਼ਾ,   ਕੀ  ਪਿੰਡੀ   ਦੀ   ਬਰਛੀ,

ਦੋਏਂ     ਲੰਘਦੇ    ਨੇ     ਮੇਰੇ    ਜਿਸਮ    ਥਾਣੀ | 

ਤੂੰ    ਏਸ  ਅੱਗ   'ਚੋਂ    ਆਪਣੇ    ਫੁੱਲ   ਪਛਾਣੀਂ,

ਮੇਰੀ   ਪੀੜ   ਨੂੰ    ਸਿਰਫ    ਮੇਰੀ    ਨਾ   ਜਾਣੀਂ |  

ਵਿਜੇ ਵਿਵੇਕ