ਐਨਾ ਡੂੰਗਾ ਨਾ ਸੋਚ ਦਿਲਾ ਪਲੇ ਗਮ ਹੇ ਰਹ ਜਾਂਦੇ ਨੇ,

 

ਡੂੰਗੇ ਪਏ ਮੋਤੀ ਅਕਸਰ ਗੋਤਾਖੋਰਾ ਦੀ ਨਜਰ ਤੋ ਓਹਲੇ ਹੀ ਰਹ ਜਾਂਦੇ ਨੇ...

 

 

ਕਿਸੇ ਦੀ ਦੂਰੀ ਨਾਲ ਕੋਈ ਮਰ ਨਹੀ ਜਾਂਦਾ,

 

ਬਸ ਜਿੰਦਗੀ ਜੀਓਣ ਦਾ ਅੰਦਾਜ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਆ...

 

इलाईची के दानों सा मुक़द्दर है अपना,

महक उतनी ही बिखरी .. पीसे गए जितना |

शुक्र करो कि हम दर्द सहते हैं, लिखते नहीं,

 

वरना कागजों पर लफ़्ज़ों के जनाज़े उठते...

औक़ात नही थी जमाने में जो मेरी कीमत लगा सके,

 

कबख़्त इश्क में क्या गिरे, मुफ़्त में नीलाम हो गए...

दुनिया भर की यादें हमसे मिलने आती हैं , 

शाम ढले इस सूने घर में मेला लगता है 

ਦੀਵਾਰੇਂ ਬੀ ਅਬ ਕਹਿਨੇ ਲਗੀ ਹੈਂ.. ਅਪਨਾ ਦਰਦ ਹਮੇਂ ਨਾ ਸੁਨਾਓ...
ਹਮ ਤੋ ਪਥਰ ਹੈਂ.. ਇਸ਼ਕ ਕੀ ਆਗ ਮੇਂ ਹਮੇਂ ਨਾ ਪਿਘਲਾਓ...

"ਮੈਦਾਨ ਕੀ ਹਾਰ-ਜੀਤ ਤੋ ਕਿਸਮਤ ਕੀ ਬਾਤ ਹੈ...
ਟੂਟੀ ਹੈ ਕਿਸਕੇ ਹਾਥ ਮੇਂ ਤਲਵਾਰ ਦੇਖਨਾ !!"

---ਨਿਦਾ ਫ਼ਾਜਲੀ---

शाम होते ही दिये बुझा देता हूँ मैं,
इक दिल ही काफी है तेरी याद में जलने के लिये

यूँ रहा गरदिशों मे मेरी महोबत का सितारा ,
ङगमगा गयी कशती तो कभी खो गया किनारा ॥